Το ελληνικό μάρκετινγκ έγινε πιο φτωχό

Η αιφνίδια απώλεια του καθηγητού Γιώργου Αυλωνίτη, αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον θεωρητικό χώρο του ελληνικού μάρκετινγκ και όχι μόνον. Γράφει ο Αθ. Παπανδρόπουλος.

Το ελληνικό μάρκετινγκ έγινε πιο φτωχό

Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 1980, μια μέρα που ο Γιώργος Αυλωνίτης, μ’ ένα τεράστιο χαμόγελο εισέβαλε στα γραφεία του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», κραδαίνοντας ένα άρθρο του για το μάρκετινγκ και αναζητώντας με, λόγω της ευθύνης που είχα στη σελίδα της Διοίκησης των Επιχειρήσεων.

«Πρέπει να προβληθεί το άρθρο αυτό», μας είπε με μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό του, «γιατί λέει καινούργια πράγματα…». Και με τα λόγια αυτά έφυγε από το γραφείο, χωρίς να δώσει πρόσθετες εξηγήσεις.

Όντως το άρθρο του ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον, γιατί έδινε μια νέα για τα ελληνικά δεδομένα διάσταση στις συμπεριφορές των καταναλωτών. Το προώθησα αμέσως λοιπόν για δημοσίευση κάνοντας ένα λάθος.

Αντί για Γιώργος Αυλωνίτης έβαλα το Βασίλης Αυλωνίτης, που παρέπεμπε στον διάσημο κωμικό του κινηματογράφου μας, τον οποίον είχα γνωρίσει την αρχή της δημοσιογραφικής μου καριέρας. Από αυτό το «λαθάκι» αναπτύχθηκε μια αμοιβαία φιλική σχέση μεταξύ μας και πάντα θεωρούσα ότι ο Γιώργος Αυλωνίτης ήταν κεφάλαιο για το ελληνικό επιχειρείν. Ήταν παθιασμένος με το μάρκετινγκ και προσέφερε πολλά στην εδώ ανάπτυξη και διάδοσή του.

Τον τελευταίο καιρό, ο λαμπρός ομότιμος πλέον καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ο.Π.Α.), πίστευε πολύ στην εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων και έδινε έμφαση στα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια εταιρία που θέλει να ανοίξει ξένες αγορές. Όχι ευκαιριακά αλλά μόνιμα.

Ειδικότερα τα χαρακτηριστικά αυτά, κατά την εκτίμησή του, είναι:

μοναδικότητα προϊόντος που πηγάζει από την ποιότητα, την αξιοπιστία, τη διάρκεια, το service, το σχεδιασμό κ.λπ. Η ύπαρξη πατέντας, όπως και η συμβατότητά του με την κουλτούρα της αγοράς αποτελούν σημαντικές διαστάσεις επιτυχίας.

- Η διεθνής εμπειρία της επιχείρησης που τη βοήθα, γνωρίζοντας τις περιβαλλοντολογικές συνθήκες των διεθνών αγορών, να επιλέξει τις πλέον ελκυστικές αγορές και να προσαρμόσει τη στρατηγική marketing στις συγκεκριμένες ανάγκες της αγοράς.

-Η διάθεση σημαντικών πόρων για την ανάπτυξη διεθνών αγορών. Η διάθεση πόρων (ανθρώπινων, φυσικών, χρηματοοικονομικών κλπ.) συνεπάγεται προσεκτικό σχεδιασμό εισόδου σε διεθνείς αγορές ο οποίος οδηγεί στη μείωση της αβεβαιότητας και στην αποτελεσματική εφαρμογή της στρατηγικής marketing.

- Η ένταση του ανταγωνισμού (ανταγωνισμός στην τιμή, αριθμός ανταγωνιστών κ.λπ.) που μπορεί να οδηγήσει τις επιχειρήσεις σε εκτεταμένη προσαρμογή τόσο του προϊόντος, όσο και της επικοινωνιακής στρατηγικής στις τοπικές συνθήκες και προτιμήσεις.

- Το νομικό και πολιτικό καθεστώς που διέπει, θέματα εισαγωγών, εξαγωγών, εγκατάστασης επιχειρήσεων κ.λπ.

- Η πρόσβαση σε κανάλια διανομής και η δυνατότητα της επιχείρησης να αναπτύξει και να διατηρήσει σχέσεις, προς αμοιβαίο όφελος με τα κανάλια αυτά.

- Η εξοικείωση των διεθνών πελατών με το προϊόν.

«…Όταv μιλάμε για εξαγωγές πρέπει να διαγράψουμε από το λεξιλόγιό μας τη λέξη "καταναλωτής" και να την αντικαταστήσουμε με την λέξη "πελάτης" γιατί είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Επίσης θα πρέπει να κάνουμε στροφή 780 μοιρών στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας, στρεφόμενοι στο branding, όπως κάνουν οι Ιταλοί γείτονές μας, με το δικό μας ελαιόλαδο…», τόνιζε ο Γ. Αυλωνίτης και πήγαινε κατευθείαν στην καρδιά του θέματος.

Εξάλλου οι γνώσεις και εμπειρίες που είχε για τα εκτός Ελλάδος τεκταινόμενα, είχαν συμβάλλει ώστε να διατελέσει Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Μάρκετινγκ (EuropeanMarketingAcademy - EMAC) για τη διετία 2008-2010 και Αντιπρόεδρός της την περίοδο 1990-1993, καθώς και πρόεδρος του GlobalSalesScienceInstitute (GSSI) για την περίοδο 2010-2012.

Επίσης, ήταν εκλεγμένος Fellow του Chartered Institute of Marketing και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Μάρκετινγκ και από τους εμπνευστές της ίδρυσης της Ελληνικής Ακαδημίας Μάρκετινγκ, της οποίας υπήρξε εκλεγμένος Πρόεδρος. Ακόμα, από τον Ιανουάριο 1981 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1985 δίδαξε Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο του Strathclyde, στη Σκωτία.

Είχε παρουσιάσει επίσης, μια σειρά εργασιών στις Η.Π.Α., Καναδά, Αυστραλία, Ασία και Ευρώπη και έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 200 άρθρα σε πρακτικά διεθνών συνεδρίων και στα πιο αξιόλογα επιστημονικά περιοδικά Μάρκετινγκ στον κόσμο, όπως το Journal of Marketing, το Journal of theAcademy of Marketing Science, το InternationalJournalofResearchinMarketing, το Journal of Product Innovation Management κ.ά.

Συνεπώς, το ερευνητικό του έργο έχει αναγνωριστεί διεθνώς καθώς σύμφωνα με το Google Scholar έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 6.000 αναφορές και έχει πετύχει δείκτη h-index 37 που τον κατέστησε έναν διακεκριμένο με παγκόσμια αναγνώριση καθηγητή Μάρκετινγκ.

Τέλος, ήταν μέλος του Editorial Board σε επτά διεθνή περιοδικά του Μάρκετινγκ μεταξύ των οποίων το Industrial Marketing Management και το European Journal of Marketing και έχει τιμηθεί κατά καιρούς με βραβείο καλύτερης δημοσιευμένης εργασίας.

Χωρίς καμιά αμφιβολία το ελληνικό μάρκετινγκ από την Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019, είναι πιο φτωχό και βεβαία το ίδιο ισχύει και για την εγχώρια επιχειρηματικότητα.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v