Μέγας: Το ποδήλατο και η κοινωνία…

Μετά από έντεκα χρόνια κρίσης και εννέα χρόνια μνημονίων και αυστηρών περιοριστικών πολιτών θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι διορθώθηκε και τι έχει μείνει σαν χαίνουσα πληγή. Χωρίς περιστροφές βλέπουμε:

Με μια οριζόντια περικοπή μισθών, συντάξεων και δημοσίων επενδύσεων «διορθώθηκε» βίαια το τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε την περίοδο 2005-2009. Και καθώς συρρικνώθηκε το διαθέσιμο εισόδημα, βελτιώθηκε το έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών.

Ωστόσο η αποτυχία του προγράμματος «προσαρμογής» καταδεικνύεται από το γεγονός ότι κάθε φορά που αυξάνεται, έστω λίγο, το τουριστικό ρεύμα, διογκώνεται το εμπορικό έλλειμμα. Κάνουμε αθρόες εισαγωγές για την εστίαση και την φιλοξενία των επισκεπτών. Από ντομάτες και μέλι, μέχρι άλευρα, κρασί, κρέας και κλινοσκεπάσματα. Αυτό καταδεικνύει ότι πολύ λίγα πράγμα έχουν γίνει στην παραγωγική βάση της χώρας

Και συνεχίζοντας με αυτόν τον τρόπο οικονομικής δραστηριότητας θα δημιουργούμε θέσεις (μόνο) μερικής  απασχόλησης, δεν θα έρχονται νέες άμεσες-ξένες επενδύσεις, τα έσοδα του δημοσίου (και για την πληρωμή των τόκων πόσο μάλιστα των συντάξεων ή την ανάπτυξη της υγείας και της παιδείας) θα στηρίζονται στο φοροξεφλούδισμα των πολιτών. Δηλαδή θα συνεχίσουμε να αφαιρούμε εισόδημα μέσω φορολογίας, δηλαδή θα στερούμε από την οικονομία υγιείς αναπτυξιακούς πόρους (κατανάλωση και αποταμίευση-δανεισμό επιχειρηματικών ευκαιριών).

Και στο τέλος, ανά πάσα στιγμή η χώρα, οι οικονομίες των πολιτών, οι προσδοκίες των ασφαλισμένων, τα όνειρα των νέων κινδυνεύουν να γίνουν φτερό στον άνεμο των αγορών, θυσία σε μια νέα κυκλική κρίση.

Η επιλογή στις προσεχείς εκλογές δεν μπορεί να μην έχει τη φόρτιση της τελευταίας τετραετίας, με τους πειραματισμούς, τον χολερικό λόγο, την υπερφορολόγηση, την απουσία προοπτικής για τους νέους, την ανασφάλεια στην εργασία και την επιχείρηση, στο χωράφι και στο στάβλο.

Όμως, μιλώντας συνεχώς για το παρελθόν, αν και είναι αναπόφευκτο καθώς έχει συνθλίψει τις ζωές μας και έχει σημαδέψει το μέλλον μας, φοβάμαι ότι (έτσι) αποφεύγουμε να μιλήσουμε για το «αύριο». Για τις επιλογές της επόμενης ημέρας ώστε στο μέλλον να μην σκοντάψουμε στο «χτες».

Ποιος τώρα είναι ο κίνδυνος; Ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε υπέρμετρα την φορολογία για να φτιάξει ένα νέου τύπου πελατειακό καθεστώς στηριζόμενος σε επιδόματα προς φτωχοποιημένους πολίτες. Οι οποίοι βρέθηκαν στο οικονομικό περιθώριο και λόγω υπερφορλόγησης ή διάλυσης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ).

Και από αυτή την ακρότητα κινδυνεύουμε να περάσουμε στην απότομη και ασυλλόγιστη μείωση της φορολογίας, χωρίς να «πειραχτεί» ο βασικός λόγος που αυτή επιβλήθηκε: Τα τεράστια πλεονάσματα που εξυπηρετούν ένα δυσθεώρητο χρέος. Η ΝΔ διακηρύττει ότι αρκεί μια δεύτερη «εσωτερική υποτίμηση», αυτή τη φορά ως προς τον ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας χωρίς να αυξηθούν οι αμοιβές, σαν «κίνητρα» για επενδύσεις. Αρκεί δηλαδή ο «νόμος του πιστολέρο», είναι ικανές οι συνθήκες της «Άγριας Δύσης» για να πάρει μπρος η οικονομία σε περιβάλλον ρομποτικής, 4ης βιομηχανικής επανάστασης, υψηλής εξειδίκευσης και τεχνητής νοημοσύνης. Προφανώς το επιτελείο του κ.Μητσοτάκη υποτιμά την νοημοσύνη των πολιτών καθώς κρύβεται πίσω από τις βεβαιότητες ενός συντηρητικού-προστατευτικού περιβάλλοντος. Είναι η τεχνική της εξουσίας…

Αντιθέτως, η χώρα χρειάζεται:

-Την αισιοδοξία ότι θα πάμε όλοι μαζί καλύτερα. Έστω λίγο, αλλά σαφώς υψηλότερα. Δεν θα επιτρέψουμε το εκκρεμές από τις ακρότητες της υπερφορολόγησης και του παρτ τάιμ με την μερική αμοιβή στην εργασία, να οδηγηθεί σκοπίμως στην «εργασιακή ζούγκλα».

-Μια προοδευτική ατζέντα για το χρέος, τον περιορισμό των πλεονασμάτων και την ενίσχυση των (δημόσιων και ιδιωτικών) επενδύσεων. Μόνο έτσι θα ανασάνει η αγορά, κατ’ αυτόν τον τρόπο θα περισσέψουν πόροι για κατανάλωση, για επενδύσεις, για την δημιουργία νέων σταθερών και ασφαλών θέσεων εργασίας.

-Την εδραίωση της ευρωπαϊκής ομπρέλας με την εγγύηση των καταθέσεων και την ενίσχυση του κοινοτικού προϋπολογισμού αναδιανομής (από το Βορρά στον Νότο).

-Μια-δυό νέες τραπεζικές άδειες. Οι νέοι «παίχτες», πλάι με τους παλαιότερους, θα διαμορφώσουν τα κίνητρα για την προσέλκυση των καταθέσεων και θα εντοπίσουν τις επενδυτικές ευκαιρίες που θα χρηματοδοτήσουν.

-Ένα ασφαλιστικό σύστημα σύγχρονο, ανταποδοτικό και αναπτυξιακό και όχι την αντικατάσταση του φορο-εισπρακτικού ασφαλιστικού Κατρούγκαλου με ένα ασφαλιστικό «αλά καρτ» όπου ο καθένας θα πληρώνει ότι θέλει και όπου θέλει. (Μη υποχρεωτική καταβολή εισφορών στο δημόσιο επικουρικό όπως προτείνει η ΝΔ). Έτσι κινδυνεύουν οι σημερινές συντάξεις…

Το Κίνημα Αλλαγής μπορεί να προσφέρει τις λύσεις και την αισιοδοξία που χρειάζεται ο πολίτης από την 8η Ιουλίου. Ώστε να στηριχτεί το λαϊκό εισόδημα και να υπάρξει έτσι η αναγκαία (για την οικονομία και την Δημοκρατία) οικονομική και κοινωνική κινητικότητα προς την μεσαία τάξη. Το στρώμα που επλήγη ιδιαίτερα κατά τα τελευταία δέκα χρόνια με επιπτώσεις τόσο στο συνολικό εισόδημα όσο και στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία με την ενίσχυση την άκρων και των ακραίων. Το οικονομικό «ποδήλατο» πρέπει να βρεθεί και πάλι σε κίνηση για να σταθεί όρθια η κοινωνία…

• Ο Χρήστος Μέγας είναι δημοσιογράφος, υπ.Βουλευτής Άρτας με το Κίνημα Αλλαγής.