Εθνική Ασφαλιστική: Οι τέσσερις λόγοι που ανέβαλαν την πώλησή της

Απολύτως λογική κρίνεται από στελέχη της αγοράς η απόφαση της Εθνικής Τράπεζας να εξετάσει το σενάριο της διάθεσης του 75% της θυγατρικής της ασφαλιστικής εταιρείας όχι άμεσα, αλλά από το δεύτερο εξάμηνο του έτους και μετά, για τέσσερις τουλάχιστον λόγους:

Πρώτον, γιατί οι μέχρι τώρα προτάσεις που υποβλήθηκαν στερούνται του απαιτούμενου κύρους που επιβάλλει η απόκτηση της πλειοψηφίας των μετοχών του leader σε μια χώρα-μέλος της Ευρωζώνης. Ο ένας ενδιαφερόμενος (Exin) έψαχνε εκ των υστέρων να βρει τα απαιτούμενα κεφάλαια, ο δεύτερος (Fosun) το μετάνιωσε στη διαδρομή και ο τρίτος (Gongbao) δεν μπορούσε -στην πράξη- να εξασφαλίσει εγγυητική επιστολή. Όσο για τη μη δεσμευτική κρούση του τέταρτου, σε επιστολή του ο σύλλογος των εργαζομένων καλούσε τη διοίκηση της Τράπεζας να μην πάρει στα σοβαρά τη συγκεκριμένη πρόταση.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί ότι για την Τράπεζα δεν έχει μόνο σημασία το ύψος του τιμήματος της πώλησης, αλλά και η ικανότητα του νέου βασικού μετόχου να «τρέξει» αποτελεσματικά την εταιρεία, καθώς η Εθνική θα διατηρήσει το 25% των μετοχών και θα έχει λαμβάνειν από τις εργασίες bancassurance.

Δεύτερον, γιατί η αποτίμηση της Εθνικής Ασφαλιστικής θα μπορούσε να διαφοροποιηθεί σημαντικά μέσα στο επόμενο δωδεκάμηνο-δεκαοκτάμηνο, ανάλογα με τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία και ειδικότερα με την πορεία των αποδόσεων (yields) των κρατικών ομολόγων. Η Εθνική Ασφαλιστική έχει πολύ μεγάλο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο, «φορτωμένο» σε πολύ σημαντικό ποσοστό με κρατικούς τίτλους. Στον βαθμό λοιπόν που οι αποδόσεις των κρατικών μας ομολόγων πέσουν μέσα στο επόμενο 18μηνο από το πανύψηλο σήμερα 4,2% έστω στο 3%, τότε θα μπορούσε να διεκδικηθεί υψηλότερο τίμημα.

Τρίτον, το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν επιδείξει έμπρακτο αγοραστικό ενδιαφέρον σοβαροί ευρωπαϊκοί όμιλοι αποδίδεται όχι μόνο στο αυξημένο ρίσκο της χώρας, αλλά και ως ένα βαθμό στην ανάγκη των ασφαλιστικών εταιρειών της Γηραιάς Ηπείρου να προσαρμοστούν στις αυστηρές κεφαλαιακές απαιτήσεις του εποπτικού πλαισίου Solvency II. Με την πάροδο ωστόσο του χρόνου, είναι περισσότερο πιθανό ορισμένοι Ευρωπαίοι «παίκτες» να βρεθούν σε ανετότερη θέση και να ενδιαφερθούν για την ελληνική εταιρεία και

τέταρτον, γιατί με την πάροδο του χρόνου, η εγχώρια ασφαλιστική αγορά τείνει να συγκεντρώνεται σε λιγότερους «παίκτες», με την Εθνική να συγκαταλέγεται σε εκείνες τις εταιρείες που αναμένεται να διευρύνουν τα μερίδιά τους.