Καθημερινά διαπιστώνουμε ότι δεν γίνονται οι απαιτούμενες αλλαγές τόσο στον φορολογικό, όσο και τον ασφαλιστικό τομέα, παρά τις όποιες προσπάθειες, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κράτος δικαίου.
Σύμφωνα με τον Ν.3943/2011, Π.Δ. ΥΠ΄ΑΡΙΘ.186 Κ.Β.Σ. Άρθρο 2 παρ.5 και 4308 Άρθρο 39 παρ. 1β, απαλλάσσονται από την υποχρέωση της τήρησης των βιβλίων του Κώδικα αυτού και της έκδοσης των αποδείξεων λιανικής πώλησης αγαθών και παροχής υπηρεσιών οι επιτηδευματίες φυσικά πρόσωπα, που πραγματοποίησαν κατά την προηγούμενη ετήσια διαχειριστική περίοδο ακαθάριστα έσοδα μέχρι 10.000 ευρώ από την πώληση αγαθών ή μέχρι το αυτό ποσό από την πώληση αγαθών και την παροχή υπηρεσιών, εφόσον στην περίπτωση αυτή τα ακαθάριστα έσοδα από την παροχή υπηρεσιών δεν υπερβαίνουν τις 5.000 ευρώ, ή μέχρι τις 5.000 ευρώ από την παροχή υπηρεσιών, καθώς και τα φυσικά πρόσωπα που εκμεταλλεύονται φορτηγά πλοία του Ν. 27/75 (ΦΕΚ Α΄ 77), των οποίων η συνολική χωρητικότητα δεν υπερβαίνει τους 500 (πεντακόσιους) κόρους.
Οι διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου της παραγράφου αυτής δεν εφαρμόζονται επί ελευθέρων επαγγελματιών, επί επιτηδευματιών που πραγματοποιούν ακαθάριστα έσοδα από χονδρικές πωλήσεις κατά ποσοστό τουλάχιστον 60% ή εξαγωγές ανεξάρτητα από ποσοστό, επί επιτηδευματιών που υποχρεούνται στην τήρηση πρόσθετων βιβλίων της παραγράφου 5 του άρθρου 10 του παρόντος Κώδικα, ως και επί επιτηδευματιών που παρέχουν υπηρεσίες από επαγγελματική εγκατάσταση ή παρέχουν υπηρεσίες επισκευής ή συντήρησης τεχνικών έργων ή εγκαταστάσεων επιτηδευματιών ή μη.
Ειδικά και ανεξάρτητα από το ύψος των ακαθάριστων εσόδων απαλλάσσεται από την τήρηση βιβλίων ο πλανόδιος λαχειοπώλης, μόνο για τη δραστηριότητα αυτή.
Σύμφωνα με τον ν. 4387/2016, για τα πρόσωπα που αμείβονται με παραστατικά παρεχομένων υπηρεσιών («τίτλος κτήσης» ή «απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης») καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές υπέρ ΕΦΚΑ για κύρια σύνταξη και υγειονομική περίθαλψη (παροχές σε είδος και σε χρήμα) σύμφωνα με τα οριζόμενα ποσοστά εισφορών από τα άρθρα του αναφερόμενου νόμου.
Οι αναφερόμενες ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται, σύμφωνα με την παρ. 2, επί της καθαρής αξίας του παραστατικού όπως αυτή προκύπτει μετά την αφαίρεση φόρου κι άλλων επιβαρύνσεων, μη εφαρμοζομένων των ρυθμίσεων της παρ. 3 του άρθρου 39 του ν. 4387/2016 περί κατώτατου ορίου μηνιαίων ασφαλιστικών αποδοχών.
Αυτό σημαίνει πως ασφαλισμένος που πληροί τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και έχει προβεί στην κατάθεση απαιτούμενων δικαιολογητικών με στόχο την απολαβή σύνταξης και εφόσον έχει λάβει εισοδήματα με απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης ή τίτλο κτήσης, εισοδήματα που δεν ανήκουν στην κατηγορία εισοδημάτων από μισθωτή εργασία ή εισοδημάτων από τον κωδικό 507 στη φορολογία εισοδήματος, εάν η αμοιβή του είναι 50 ευρώ ή 100 ευρώ ή οποιοδήποτε άλλο ποσό μικρότερο ή ίσο του κατώτατου ορίου ασφαλιστικών εισφορών, θα πρέπει να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές ίσες με το κατώτατο όριο, όπως αυτό ορίζεται με τον αναφερόμενο νόμο.
Με άλλα λόγια είναι δυνατόν, εάν είναι παλαιός ασφαλισμένος, για αμοιβή 50 ευρώ με απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης ή τίτλο κτήσης, να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές περίπου 290 ευρώ ή εάν είναι νέος ασφαλισμένος, περίπου 167 ευρώ.
Αυτός ο τρόπος υπολογισμού καταβολής εισφορών δεν είναι δίκαιος και θα πρέπει άμεσα να αλλάξει. Είναι δικαιότερο να υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές με ποσοστό επί της αμοιβής που έχει εισπράξει ο φορολογούμενος. Δεν είναι δίκαιο να καταβάλλεται ποσό ασφαλιστικής εισφοράς μεγαλύτερο ή ίσο με την αμοιβή που εισπράττει κανείς.
Σε μια ακόμα περίπτωση είναι πασιφανές πως οι ιθύνοντες, στην προσπάθειά τους να μην επιτρέψουν καταστρατήγηση των σχετικών νόμων, δεν έχουν λάβει υπόψη τους πως η πλειοψηφία των πολιτών καλείται για μια ακόμα φορά να καταβάλει παράλογα υψηλά και άδικα ποσά. Χωρίς φυσικά να έχει ο πολίτης επί της ουσίας κανένα μέσο να αμυνθεί και φυσικά χωρίς να διασφαλίζονται οι συνθήκες εκείνες που θα του εξασφαλίσουν άμεση δικαίωση και καταβολή των όσων δικαιούται.
Ευελπιστώ πως άμεσα θα γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις, προκειμένου να σταματήσει επιτέλους στο όνομα της ίσης και δίκαιης αντιμετώπισης των πολιτών και στην προσπάθεια αποκλεισμού καταστρατήγησης των νόμων, να ταλαιπωρούνται και να επιβαρύνονται μονίμως οι συνεπείς πολίτες, με την καταβολή δυσβάσταχτων ποσών.
Είναι επιτέλους καιρός να δημιουργηθεί κράτος δικαίου με κοινωνικό πρόσωπο, γιατί παρότι υπάρχει Δικαιοσύνη, αργεί πολύ να παραγάγει αποτέλεσμα και επιπλέον είναι πολύ κοστοβόρες οι διαδικασίες παραπομπής των θεμάτων που απασχολούν τον πολίτη, στη δικαιοσύνη. Οι πολίτες όσο πλήττονται, από άμυνα, θα επιδιώκουν να επιβιώσουν με κάθε μέσο και το μόνο σίγουρο είναι ότι η κοινωνία μας δεν θα εξελίσσεται. Θα αδικείται μονίμως ο πιο αδύναμος οικονομικά, ανεξαρτήτως του πώς θα παρουσιάζεται αυτό από τους φορείς εξουσίας.
*Η Μαρίνα Πολίτου είναι Οικονομολόγος, Γ. Γραμματέας του Λογιστικού Συλλόγου Αθηνών.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.