Κάτω από το αμήχανο βλέμμα των Βρυξελλών, η Ισπανία εγκαταλείπει τις πολιτικές λιτότητας. Ετσι ο νέος προϋπολογισμός του έτους 2018 προβλέπει αύξηση των κοινωνικών δαπανών και μείωση των φόρων. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά η El Pais: «Πρόκειται για τον πρώτο προϋπολογισμό της τελευταίας δεκαετίας που δεν προσδιορίζεται από τον στόχο της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος» (το οποίο ανέρχεται στο 3,1% του ΑΕΠ).
Συγκεκριμένα ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει μείωση φόρων στα κατώτερα εισοδήματα: εργαζόμενοι που κερδίζουν λιγότερα από 14.000 ευρώ ετησίως εξαιρούνται της φορολογίας εισοδήματος, ενώ προβλέπονται σημαντικές βελτιώσεις στη φορολογία όσων κερδίζουν έως 18.000 ετησίως. Αυξάνεται το αφορολόγητο των οικογενειών και οι παροχές προς τις πολύτεκνες οικογένειες και τις οικογένειες που περιλαμβάνουν άτομα με ειδικές ανάγκες.
Ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει επίσης αύξηση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 1,75%, σε μία προσπάθεια επανάκτησης τμήματος της αγοραστικής δύναμης την οποία απώλεσαν οι κρατικοί λειτουργοί κατά τη δεκαετία της κρίσης. Επιπλέον διευρύνει την άδεια μητρότητας σε 4 εβδομάδες, αυξάνει κατά 8,3% τις δαπάνες σε έρευνα και τεχνολογία, ενώ αυξάνει επίσης κατά 16,3% τις δαπάνες για έργα υποδομής -που στην προκειμένη περίπτωση αναφέρονται σε νέες γραμμές για τα τρένα υψηλής ταχύτητας, γνωστά ως AVE.
Ομως η μεγαλύτερη έκπληξη του νέου προϋπολογισμού ασφαλώς είναι η αύξηση στις συντάξεις. Αψηφώντας τις γνωστές Κασσάνδρες που όπως και στην Ελλάδα δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν τις τελευταίες εκατονταετίες το γνωστό παραμύθι περί της «μη βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος», η κυβέρνηση Ραχόι αποφάσισε την αύξηση που φτάνει έως και το 3% των χαμηλότερων συντάξεων.
Να σημειωθεί ότι σε αντίθεση με τα «απίστευτα» που συμβαίνουν στην Ελλάδα καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης, οι συντάξεις αυξάνονταν στη Ισπανία κατά 0,25% ετησίως.
Συνολικά ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει τη βελτίωση των συντάξεων 6,7 εκατ. δικαιούχων από τα 9 εκατομμύρια που ζουν στην Ισπανία. Τα έξοδα των συντάξεων αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο των συνολικών εξόδων του προϋπολογισμού. Πέραν των αυξήσεων του 3% στις κατώτερες συντάξεις, ο προϋπολογισμός προβλέπει αυξήσεις 1,5% για ποσά 700 ευρώ, κίνηση που ωφελεί 1,5 εκατομμύριο Ισπανούς και αυξήσεις 1% σε συντάξεις 860 ευρώ τον μήνα. Επίσης αυξάνονται οι συντάξεις χηρείας με 2% ετησίως.
Η αύξηση στις συντάξεις οφείλεται σε τρεις κυρίως λόγους, που διαφοροποιούν την περίπτωση της Ισπανίας από την Ελλάδα.
1) Η Ισπανία δεν αναγκάστηκε ποτέ να υπογράψει τις καταστροφικές «μνημονιακές» συμφωνίες που εφαρμόζει η Ελλάδα.
2) Η συνεχής κινητοποίηση των συνταξιούχων στους δρόμους, κάτι που δεν συμβαίνει στην Ελλάδα, όπου το κίνημα των συνταξιούχων και το λαϊκό κίνημα γενικότερα χειραγωγείται από τις φιλομνημονιακές ηγεμονεύουσες πολιτικές συντεχνίες του Σύριζα και της ΝΔ.
3) Σημαντικό ρόλο στην αύξηση των συντάξεων στην Ισπανία έπαιζε το φιλελεύθερο κόμμα Πολίτες (Ciudadanos). Στην Ελλάδα, αντίθετα, οι φιλελεύθεροι και οι παρατρεχάμενοι «εκσυγχρονιστές» είδαν ευθύς εξαρχής τον ρόλο τους ως εγγυητές της επιτυχίας των «μνημονίων» που προέβλεπαν τις βίαιες μειώσεις στις συντάξεις…
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.