Τον Δεκέμβριο του 2014 η Ν.Δ. έλεγε στον ελληνικό λαό ότι θα έβγαζε τη χώρα στις αγορές. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι με ένα χρέος καταφανώς μη βιώσιμο, με τα spreads στις 900 μονάδες και με τα ταμεία άδεια, σε καμία αγορά δεν μπορούσαμε να βγούμε. Όλα όσα ακούγαμε τότε ήταν απλά ένα προεκλογικό παραμύθι της Χαλιμάς.
Μετά, ανέλαβε να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία έκανε σκληρή διαπραγμάτευση για έξι ολόκληρους μήνες. Και πέτυχε ένα συμβιβασμό, σύμφωνα με τον οποίο:
1. Αφενός, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε, τελικά, να πάρει νέα μέτρα λιτότητας, τα οποία -πάντως- ήταν κατά πολύ μειωμένα σε σχέση με τις δεσμεύσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα μέτρα αποτελούσαν «κόκκινη γραμμή» για τους δανειστές.
2. Αφετέρου, και ως αντιστάθμισμα, η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε να πάρει οριστική ρύθμιση του χρέους, αναπτυξιακό πακέτο και υπεραρκετή (όπως αποδεικνύεται) φθηνή χρηματοδότηση, με το χαμηλότερο επιτόκιο που είχαμε ποτέ. Δηλαδή, εξασφάλισε αρκετά χρήματα τόσο για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες της τριετίας (τραπεζικού συστήματος, εξυπηρέτησης χρέους και γενικής κυβέρνησης), όσο και για να δημιουργηθεί ένα «μαξιλαράκι» ρευστότητας, προκειμένου να υποστηριχθεί μια καθαρή έξοδος στις αγορές το 2018, με τη λήξη του τρίτου προγράμματος. Με απλά λόγια, η ελληνική κυβέρνηση εξασφάλισε ότι με τη νέα συμφωνία θα άνοιγε οριστικά ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση.
Βέβαια, τα ελληνικά media, στη μεγάλη τους -συστημική- πλειονότητα δεν έκαναν τότε την ίδια ανάλυση. Το αντίθετο: μίλησαν για το χειρότερο και πιο αχρείαστο μνημόνιο, που θα μας επέστρεφε στην ύφεση και θα μας κατέστρεφε. Και, φυσικά, ακόμη και σήμερα κάνουν πως δεν βλέπουν την πραγματικότητα.
Και τώρα, ελάτε να δούμε την εικόνα δύο χρόνια μετά. Κατ' αρχάς, αντίθετα προς τις τηλεοπτικές προβλέψεις, δεν καταστραφήκαμε. Η οικονομία αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ανάπτυξη, ενώ έβγαλε πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από τον στόχο τόσο πέρυσι (κατά 8 φορές) όσο και φέτος. Επίσης, όπως πέρυσι έτσι και φέτος, η κυβέρνηση προχωρά σε διανομή κοινωνικού μερίσματος προς την κοινωνία (φέτος το μέρισμα είναι υπερδιπλάσιο του περσινού).
Αναφορικά με το χρέος, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα έχουν ήδη υλοποιηθεί και -πλέον- μένει η συγκεκριμενοποίηση των επόμενων, που θα γίνει με «γαλλικό κλειδί», αφού έχει συμφωνηθεί η ρήτρα ανάπτυξης (γαλλική διασκευή ελληνικής πρότασης, η οποία έγινε δεκτή). Επίσης, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του τρίτου προγράμματος (του προγράμματος Τσίπρα), η ονομαστική αξία του χρέους απομειώνεται εμμέσως αλλά σταθερά, αφού αποπληρώνουμε ακριβότερα δανεικά παλαιότερων ετών με πολύ φθηνότερο χρήμα που δανειζόμαστε σήμερα. Πρόκειται για ξεκάθαρο κέρδος της ελληνικής οικονομίας, όσο και να θέλουν να το κρύβουν τα συστημικά media.
Και το κυριότερο; Εχουν εξασφαλιστεί τα χρήματα για την επόμενη μέρα. Και, μάλιστα, με το παραπάνω. Από τα 86 δισ. ευρώ της συμφωνίας του 2015, μέχρι σήμερα έχουν εκταμιευθεί τα 40,2 δισ. ευρώ, συνυπολογιζομένης και της τελευταίας εκταμίευσης των 800 εκατ. ευρώ για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου. Μέχρι το τέλος του προγράμματος αναμένεται να εκταμιευθούν άλλα 18,4 δισ. ευρώ, φτάνοντας συνολικά τα 58,6 δισ. Κάπου εκεί θα ολοκληρωθεί το χρηματοδοτικό πρόγραμμα, χωρίς να εξαντληθεί το όριο.
Γιατί σήμερα -και αυτή είναι η ουσία- η ελληνική οικονομία παρουσιάζει την εξής εικόνα: όχι μόνο δεν χρειάζεται νέα (προστατευμένα) δανεικά, αλλά δεν έχει καν ανάγκη να εξαντλήσει τα προϋπολογισμένα. Και αυτό είναι κάτι που, λίγο-πολύ, αναγνωρίζουν όλοι οι θεσμοί. Γι’ αυτό και δεσμεύθηκαν εγγράφως σε έξοδο της Ελλάδας στις αγορές τον Αύγουστο του 2018.
Αξίζει, όμως, να τονιστεί και κάτι ακόμη: Οι συνολικές δανειακές υποχρεώσεις της χώρας μέχρι και τον Αύγουστο του 2018 δεν ξεπερνούν τα 10 δισ. ευρώ, ποσό ήδη διαθέσιμο στα ταμεία του κράτους, βάσει των απολογιστικών στοιχείων.
Πλέον τούτων, έρχονται και άλλα 18 δισ. ευρώ (από την τρίτη και τέταρτη αξιολόγηση), προγραμματισμένα χρήματα που προορίζονται τόσο για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες, όσο και για τον σχηματισμό του περιβόητου «μαξιλαριού ασφαλείας», που επίσης έχει συμφωνηθεί με τους θεσμούς και που στόχο θα έχει την εκπομπή σαφούς μηνύματος αξιοπιστίας της χώρας ενόψει της εξόδου της στις αγορές.
Συνεπώς, άσχετα με ό,τι λένε οι συστημικοί καταστροφολόγοι, αυτή τη στιγμή βαδίζουμε προς την έξοδο από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια, με μια οικονομία σε ανάπτυξη, με πρωτογενές πλεόνασμα, με ρυθμισμένο χρέος και με τα λεφτά εξασφαλισμένα. Και τα καλύτερα (επιτέλους) έρχονται. Αυτή είναι η εικόνα δύο χρόνια μετά από εκείνη τη διαπραγμάτευση του 2015, που κάποια στιγμή θα πρέπει να την επαναξιολογήσουν οι πολίτες ψύχραιμα και με βάση τη λογική.
Και τότε θα καταλάβουν ότι όλη η σάπια καταστροφολογία που ακούγανε… μια σάπια και μίζερη απολύτως διαψευσθείσα καταστροφολογία έμεινε.
* Ο Γιώργος Χριστοφορίδης ([email protected]) είναι ειδικός σύμβουλος του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.