Το σεξ αποτελεί ισχυρότερο κίνητρο από τα χρήματα;

Η συμβατική βιβλιογραφία γύρω από τις επενδυτικές αποφάσεις αναφέρει πως αυτές κατευθύνονται από τα συναισθήματα του φόβου και της απληστίας, αψηφώντας όμως τον ρόλο της λαγνείας.

Το σεξ, παρά τις κοινωνικές συμβατικότητες, τις θρησκευτικές αναστολές και τις υποκριτικές σεμνοτυφίες, εξακολουθεί να κυριαρχεί στη ζωή του ανθρώπου αλλά και κάθε έμβιου οργανισμού. Αν σε ποντικούς τεθεί πειραματικά το δίλημμα να στερηθούν το σεξ ή το φαγητό, θα προτιμήσουν να πεθάνουν από πείνα.

Η επιβίωση και η αναπαραγωγή είναι γραμμένα με τα πιο ζωηρά γράμματα στους κωδικούς του κάθε κυττάρου, εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια.

Οι σεξουαλικές ορμόνες δρουν απευθείας στον εγκέφαλο, χάρη σε ειδικούς υποδοχείς που υπάρχουν σε καθορισμένα εγκεφαλικά κύτταρα. Οι γεννητικοί αδένες δεν αρκούν για τον ερωτικό οίστρο. Ο συγκινησιακός παράγοντας είναι ο κρίσιμος συντελεστής που πυροδοτεί μια σειρά από χημικές δράσεις για να δημιουργηθεί αυτό που ονομάζουμε έρωτα.

Οι ερωτικές σχέσεις και η σεξουαλική ικανοποίηση συνδέονται με την ευτυχία, την αυτοπεποίθηση, την αισιοδοξία, το κέφι. Με την ίδια την ψυχική ισορροπία.

Διαφορές μεταξύ αρσενικού και θηλυκού

Στους άνδρες κυριαρχεί η σαρκική επιθυμία. Η προσοχή στρέφεται περισσότερο προς την ερωτική διέγερση και τη στύση. Η τεστοστερόνη και ολόκληρο το ορμονικό τους σύστημα κινητοποιείται, διεγείροντας τον ιππόκαμπο και την υπόφυση στον εγκέφαλο.

Το αρσενικό είναι φουριόζικο. Ανυπομονεί όσο πλησιάζει η στιγμή του σεξ και του λυτρωτικού σπασμού των 70 βολτ, του ηδονικού κεραυνού της εκσπερμάτωσης. Ενστικτώδης στόχος του αποτελεί ο διασκορπισμός των μυριάδων σπερματοζωαρίων του στον γυναικείο κόλπο

Κάθε εκσπερμάτωση εξαπολύει περίπου διακόσια εκατομμύρια πολύ μικρά ζωντανά «σκουλικάκια». Από αυτά περίπου το 10% θα διεισδύσουν στη μήτρα*.

Το θηλυκό προσδοκά συνειδητά ή ασυνείδητα τη γονιμοποίησή του, πιο ευτυχισμένο αν ο ερεθισμός της κλειτορίδας του έχει οδηγήσει σε οργασμό. Αισθάνεται μέσα στην ανδρική αγκαλιά την ασφάλεια, τη θαλπωρή για τον εαυτό του και τους απογόνους του.

Η παρουσία στον κόλπο μιας μικρής μπαταρίας που παράγει πολύ ασθενικό ρεύμα, έντασης μόλις μισού χιλιοστού του αμπέρ, δημιουργεί παράλυση στα σπερματοζωάρια. Πρόκειται για τον μηχανισμό που τα εμποδίζει να διεισδύσουν στο εσωτερικό της μήτρας και να γονιμοποιήσουν το ωάριο.

Η προτίμησή των γυναικών στρέφεται σε άνδρες που η ιδιοσμία τους είναι παρεμφερής με αυτή του πατέρα τους. Συνδέεται υποσυνείδητα με την αναζήτηση του συμβατού ανοσοποιητικού, γεγονός που προδιαθέτει σε υγιέστερους απογόνους.

Οι στιγμές της υπέρτατης ηδονικής λαγνείας, η στιγμή της ηλεκτρικής εκκένωσης, προσομοιάζει με μια μικρή επιληπτική κρίση. Στο τέλος του οργασμού, το ποσοστό των πεπτιδίων τύπου ενδορφίνης αυξάνεται σημαντικά.

Η ελευθέρωση των πεπτιδίων αυτών ευθύνεται για το αίσθημα ευφορίας και τη μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας που ακολουθεί.

Οι γυναίκες είναι πιο εκλεκτικές

Στον άνδρα, το απόθεμα σπερματοζωαρίων ανανεώνεται συνεχώς, ενώ στη γυναίκα τα ωάρια δημιουργούνται σε περιορισμένο αριθμό και απελευθερώνονται από τις ωοθήκες κατά διαλείποντα διαστήματα.

Για αυτό τα θηλυκά είναι πιο εκλεκτικά. Ο αρσενικός προσπαθεί να διασπείρει πληθώρα σπερματοζωαρίων, έναντι των ελάχιστων ωαρίων που παράγει το θηλυκό.

Τα γυναικεία σεξουαλικά κύτταρα παράγονται με φειδώ. Η παραγωγή ωαρίων είναι περιορισμένη και αριθμητικά και χρονικά. Μερικές μόνο εκατοντάδες θα φτάσουν στην ωριμότητα κατά τη διάρκεια της γόνιμης γυναικείας ζωής, που διαρκεί από την ήβη μέχρι την εμμηνόπαυση.

Παρόλο που όσο προχωράει η ηλικία, η παραγωγή τους μειώνεται, δισεκατομμύρια σπερματοζωάρια είναι διαθέσιμα κατά τη διαδρομή της ζωής ενός άντρα. Από αυτά ελάχιστα έχουν την τύχη να γονιμοποιήσουν κάποιο ωάριο.

Η επιθυμία να διαθέσουν κάπου επωφελώς την υπερπαραγωγή τους είναι που τους κάνει κυνηγούς και πιο «εύκολους» από τις γυναίκες στις ερωτικές περιπέτειες.

Επιπλέον υπάρχει και το θέμα των προβλημάτων που θα δημιουργούσε σε μια γυναίκα τυχόν «παράνομη» σύλληψη. Βιολογικά το ανδρικό ορμονικό σύστημα μετά την εκσπερμάτωση καθίσταται «ανεύθυνο» για τα τεκταινόμενα.

Ο έρωτας είναι απλές χημικές δράσεις;

Έφτασε η ώρα που η βιολογία θα αντικαταστήσει την ψυχολογία; Ο ίδιος ο Freud είχε προβλέψει πως όλες οι προσωρινές γνώσεις μας στην ψυχολογία θα πρέπει κάποτε να θεμελιωθούν πάνω στα οργανικά μόρια.

Ωστόσο δεν είναι τόσο απλό. Οι ερωτικές σχέσεις είναι προϊόν λεπτών συνδυασμών ανάμεσα σε συντελεστές βιολογικούς, κοινωνικούς, ιστορικούς. Τα αισθηματικά και βιογραφικά βιώματα, η ατομική ιστορία και ο σχηματισμός της προσωπικότητας, είναι βασικοί συντελεστές.

Πάνω στην παντοδυναμία των ενστίκτων επεμβαίνουν οι θρησκευτικοί θεσμοί και οι κοινωνικές επιταγές. Ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να ζει συμβατικά. Ο βιολογικός του εαυτός έρχεται συχνά αντιμέτωπος με τους φυσικούς νόμους και την κοινωνική δεοντολογία.

Όλα αυτά δημιουργούν ιδιαιτερότητες. Ο έρωτας συγχέεται σε απίθανες καταστάσεις που πολλές φορές φτάνουν σε παθολογικά όρια δυσεξήγητα. Η συγκινησιακή ένταση που βιώνεται ως τα άκρα και αναστατώνει την ανθρώπινη ύπαρξη είναι άδικο να αναχθεί σε μερικές απλές σειρές χημικών δράσεων.

Όταν ζητάς με επιστημονικούς όρους να εξηγήσεις την ομορφιά της ζωής, είναι σαν να ζητάς από κάποιον που διδάσκει γραμματική να σε μάθει ποίηση.

Ο Ωνάσης φαίνεται να είχε δίκιο: Αν δεν υπήρχαν οι γυναίκες, όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν σημασία.

*Πηγή : Η Ζωή σ' επίπεδο μορίων, του Αλέξανδρου Σταυρόπουλου

** Ο Βασίλης Παζόπουλος ([email protected]) είναι οικονομολόγος, χρηματιστηριακός αναλυτής, συγγραφέας του βιβλίου Επενδυτές χωρίς Σύνορα.