Μαρκάζος: Απεταξάμην τον Δαρβίνο

Σύμφωνα με απόφαση των τουρκικών αρχών, διακόπτεται η διδασκαλία της θεωρίας του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών στα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας.

Έτσι δεν θα μάθουν οι Τούρκοι μαθητές ότι στη φύση (όπως και στις ανθρώπινες κοινωνίες) επιβιώνει ο ισχυρότερος, ότι η καταγωγή μας είναι από τους πίθηκους, ούτε θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν για τις αδυναμίες της δαρβινικής θεωρίας, που δεν μπορεί μέχρι σήμερα να εξηγήσει πώς προέκυψε ένα τόσο πολύπλοκο όργανο όπως το μάτι ή τα τεράστια κενά στο αρχείο των απολιθωμάτων που -παρά τις νέες ανακαλύψεις- δεν επιβεβαιώνουν τη θεωρία της εξέλιξης.

Όσοι πιστέψατε έστω και μία λέξη από τα παραπάνω (εκτός της επικείμενης απαγόρευσης στην άλλη μεριά του Αιγαίου), μάλλον έχετε μαθητεύσει στο ελληνικό σχολικό σύστημα.

Ο Δαρβίνος πνίγηκε στο Αιγαίο

Η απόφαση της τουρκικής ηγεσίας είναι συνεπής στην οπισθοδρομική πορεία που εφαρμόζει σε πολιτικά και κοινωνικά θέματα. Όπως δήλωσε και ο Ερντογάν, δεν είναι δυνατόν να είσαι συνεπής μουσουλμάνος και οπαδός του κοσμικού κράτους ταυτόχρονα.

Ο Δαρβίνος είναι ένα παράπλευρο θύμα της πολιτικής ισλαμοποίησης της Τουρκίας. Η τουρκική ηγεσία όμως δεν υποκρίνεται, όπως συνηθίζουν οι δικές μας κυβερνήσεις. Για εμάς τους Έλληνες, το πρόβλημα δεν είναι μόνο πως δεν αποδεχόμαστε τον δαρβινικό νόμο της εξέλιξης -αυτό συμβαίνει και σε άλλες χώρες-, αλλά ότι δεν γνωρίζουμε ούτε στοιχειωδώς την επιστημονική άποψη.

Όταν γινόταν η δίκη των πιθήκων στο Τενεσί, στην Ελλάδα δεν υπήρχε καν θέμα καθώς η βιολογία πρωτοεισήχθη στο ελληνικό σχολείο το 1933. Έφτασε στο 1951, όταν το σχολικό βιβλίο ανέφερε ότι «η φυσική επιλογή δεν είναι κατά τας νεωτέρας έρευνας ορθή». Κάπως έτσι φτάσαμε στη μεταπολίτευση, όπου εγκρίθηκε νέο βιβλίο βιολογίας στη Γ’ Γυμνασίου.

Όμως έγιναν παρεμβάσεις και απαλείφθηκαν τα ενοχλητικά περί καταγωγής του ανθρώπου, χωρίς τη συγκατάθεση του συγγραφέα (όπως ομολόγησε ο καθηγητής Γ. Κριμπάς). Μέχρι και σήμερα το colpo grosso όσων ασελγούν στο σώμα της δύσμοιρης ελληνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι να περιλαμβάνεται η Εξέλιξη στα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου της Βιολογίας και να εξαιρείται από τη διδακτέα ή την εξεταστέα ύλη σε Γυμνάσιο και Λύκειο. Έτσι εξασφαλίζεται ότι κανένας μαθητής δεν διδάσκεται την εξελικτική θεωρία και  οι ενήλικες στην Ελλάδα του 21ου αιώνα διαφωνούν με μια επιστημονική ανακάλυψη που νομίζουν ότι γνωρίζουν, χωρίς να την έχουν διδαχθεί ποτέ.

Ο οικονομολόγος Αρίστος Δοξιάδης θέτει ένα ενδιαφέρον θέμα: «Η θεωρία της εξέλιξης των ειδών δεν είναι σημαντική μόνο για την επιστήμη της βιολογίας. Μας διδάσκει κάτι πολύ ευρύτερο: ότι οι συνθήκες της ζωής μας προκύπτουν από αλληλεπιδράσεις πολλών υποκειμένων και του περιβάλλοντός τους, και δεν είναι αποτέλεσμα σχεδίου κάποιων ισχυρών κέντρων (λέγε με Θεό, ή Μπίλντερμπεργκ, ή Σόιμπλε). Δεν διδάσκεται στα σχολεία μας (παρόλο που υπάρχει κάπου μέσα στα βιβλία), κι αυτό στερεί τα παιδιά από την ευκαιρία να στοχαστούν πάνω στην πολυπλοκότητα των συστημάτων, την ηθική ουδετερότητα ορισμένων κοινωνικών ανταγωνισμών και στη διαλεκτική συμβίωσης/ανταγωνισμού.

Έτσι φτάνουμε εύκολα να αναζητούμε υπαιτίους αντί για λύσεις. Να βλέπουμε τις διαπραγματεύσεις κυρίως ως διαμάχη και όχι ως διαδικασία για μια νέα σύνθεση. Η εχθροπάθεια που χαρακτηρίζει τον πολιτικό λόγο προέρχεται (και) από αυτή τη διανοητική έλλειψη». Όταν εξοβελίζεται η επιστήμη από τα σχολεία, η υποκατάσταση είναι θαυματουργή. Είναι τυχαία η λατρεία τόσων Ελλήνων στις θεωρίες συνωμοσίας;

Η θεωρία της εξέλιξης είναι επιστημονικός νόμος

Η αποδοχή της επιστήμης της εξέλιξης δια της φυσικής επιλογής ποικίλλει στον σημερινό κόσμο. Η Τουρκία κατατάσσεται στην τελευταία θέση μίας διεθνούς έρευνας γνώμης, όπου η Ελλάδα φιγουράρει στις τελευταίες θέσεις.

(Public Acceptance of Evolution-Jon D. Miller, Eugenie C. Scott, Shinji Okamoto- 11 AUGUST 2006 VOL 313 SCIENCE)

Είμαστε θύματα των ενστίκτων και αισθήσεών μας που αναπτύχθηκαν μέσα από μια σταδιακή και αργή διαδικασία σε ένα περιβάλλον που διαφέρει από αυτό που ζει ο σύγχρονος άνθρωπος. Ευτυχώς με την ανακάλυψη της επιστήμης διορθώνονται οι διαισθητικές μας πλάνες, αν και, ακόμα και σήμερα σε ανεπτυγμένες χώρες, δεν επικρατούν πάντα οι επιστημονικές απόψεις. Μόνο ένας στους τρεις Αμερικανούς πιστεύει σήμερα ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε μέσω της φυσικής επιλογής, όταν το 98% των Αμερικανών επιστημόνων της American Association for the Advancement of Science (AAAS) θεωρούν ότι δεν πρόκειται για μία θεωρία αλλά για έναν επιστημονικό νόμο.

Όταν τέτοια ποσοστά Αμερικανών πιστεύουν τέτοιες θεωρίες, αγνοώντας την επιστήμη, δεν πρέπει να μας προξενεί εντύπωση πώς εξέλεξαν τον Τραμπ για πρόεδρο. Όμως εκεί υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα που προστατεύουν, ενώ εμείς σέρνουμε θεσμικά βαρίδια.

Μνημόνιο Εκκλησίας - Πρώτης Φοράς Αριστεράς

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, σε έκτακτη συνεδρίαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδας, παρουσίασε όσα συμφωνήθηκαν μεταξύ υπουργείου Παιδείας και Εκκλησίας σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών. Επιβεβαίωσε ότι δεν θίγεται η διατήρηση των ωρών διδασκαλίας, παραμένει ο υποχρεωτικός χαρακτήρας και διατηρείται ο ορθόδοξος προσανατολισμός του μαθήματος. Μόνο ο Φίλης που έφυγε κλωτσηδόν δηλώνει αυτοπαρηγορούμενος «Εγώ έφυγα, αλλά οι αλλαγές στα Θρησκευτικά θα μείνουν». Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.

Η Εκκλησία αντιλαμβάνεται ότι δεν μαθαίνουν οι μαθητές τίποτα με την  υποχρεωτική θρησκευτική κατήχηση. Όπως εύστοχα αναφέρει ο Ανδρέας Ζαμπούκας, «το μάθημα των Θρησκευτικών στο σχολείο έχει τόση σημασία όση και όλα τα μαθήματα που αφορούν στην παράδοση και στις ρίζες. Απολύτως καμία! Γιατί διδάσκονται με τον πιο απλοϊκό και χαζό τρόπο για μαθητές αδιάφορους και χωρίς καμία επαφή με το περιεχόμενό τους. Όλα γίνονται για τον κώδικα εξουσιομανίας των πολιτικών και της Εκκλησίας» («Αυτός μέχρι και άμφια θα φορέσει…», Protagon 28/6/17).  

Πιστεύω ότι η ελληνορθόδοξη Εκκλησία έχει ανταλλάξει το δικαίωμα να συναποφασίζει τη σχολική διδακτέα ύλη για να εδραιώσει την κοσμική εξουσία της, ρισκάροντας τον κίνδυνο γελοιοποίησης της θρησκείας από τον τρόπο διδασκαλίας των Θρησκευτικών. Ίσως η γνώση δεν είναι το ζητούμενο και είναι προτιμότερη η ημιμάθεια. Όπως έλεγε και ο Μαρκ Τουέιν, «Δεν είναι τα μέρη της Αγίας Γραφής που δεν καταλαβαίνω αυτά που με ενοχλούν, είναι τα μέρη που καταλαβαίνω».

Όσοι πίστεψαν ότι η σημερινή κυβέρνηση που εκλέχθηκε με αριστερά λάβαρα θα προχωρούσε σε διαχωρισμό Κράτους - Εκκλησίας ή θα άλλαζε έστω και κάτι στη διδασκαλία των Θρησκευτικών ήταν αφελείς ό,τι και αν ψήφισαν. Στο φωτοστέφανο του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος φύτρωσαν αγκάθια. Αυτό το θαύμα συμβαίνει όταν απεμπολείς κάθε αρχή που (υποτίθεται ότι) είναι χαραγμένη στο DNA σου, συμμαχώντας και με τον Διάβολο για να αναπαυθείς στην καρέκλα της εξουσίας.

Στο δίλημμα «Παιδεία της Ανακάλυψης ή της Αποκάλυψης», κάποιοι στην άκρη της Βαλκανικής, που θέλουν και δεν θέλουν να θεωρούνται Ευρωπαίοι, ανακαλύπτουν τον πρωτογονισμό αποκαλύπτοντας πλήρως την υποκρισία τους. Οι θεσμοί και το άρρωστο κράτος μας δεν εξελίσσονται και ζούμε με μνημόνια σε ελεγχόμενη χρεοκοπία. Ο Θεός να μας σώσει.

*Ο Κώστας Μαρκάζος είναι οικονομολόγος.