Το 2016 ο κ. Κατρούγκαλος δήλωνε ότι το ασφαλιστικό έχει κλείσει. Ωστόσο, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, ήρθε το 4ο Μνημόνιο και έφερε μέτρα ύψους 2,87 δισ. ευρώ από περικοπές σε συντάξεις και αυξήσεις σε εισφορές. Ο τελικός λογαριασμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στο ασφαλιστικό ξεπερνά τα 10 δισ. ευρώ, την ώρα που πρώτο και δεύτερο μνημόνιο μαζί δεν ξεπερνούσαν τα 7,5 δισ.
Ωστόσο, αυτές οι περικοπές δεν ήρθαν ως κεραυνός εν αιθρία. Αποτελούν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Ο νόμος Κατρούγκαλου, εντέχνως δημιούργησε ένα «μαξιλάρι» που θα μπορούσε να κοπεί στην πρώτη ευκαιρία για την επίτευξη των πλεονασμάτων. Έτσι, μέσα σε ένα χρόνο, από διαπραγματευτική επιτυχία της κυβέρνησης (επιστολές κ. Κατρούγκαλου σε συνταξιούχους που τους διαβεβαίωνε ότι δεν θα υπάρξει καμιά νέα μείωση σε κύριες και επικουρικές συντάξεις), κατέληξε θυσία στο βωμό του 4ου Μνημονίου.
Δυστυχώς, όσο δεν αντιμετωπίζεται η ανεργία και όσο η ανάπτυξη δεν έρχεται, το ασφαλιστικό θα παραμένει ανοιχτό. Το 4ο Μνημόνιο είναι απόδειξη μιας συνεχούς ύφεσης, καθώς με στόχο εξοικονόμησης 1,8 δισ. από το συνταξιοδοτικό (1% ΑΕΠ) η κυβέρνηση παίρνει μέτρα κοντά στα 2,9 δισ. Για κάθε ένα ευρώ κομμένης σύνταξης, 63 λεπτά φτάνουν στα ταμεία. Τα υπόλοιπα είναι κόστος χαμένης κατανάλωσης και χαμένης ανάπτυξης.
Η κυβέρνηση, παρουσιάζει ως δήθεν οριακές τις μειώσεις στις συντάξεις και ότι αυτές αφορούν μια μικρή ομάδα, ενώ στην πραγματικότητα πλήττεται η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων. Είναι μια προσπάθεια ηθελημένης εξαπάτησης. Και αυτό γιατί με το νόμο Κατρούγκαλου υπήρξαν άμεσες μειώσεις σε κάθε νέο συνταξιούχο.
Από σήμερα, όλες οι συντάξεις κύριες και επικουρικές θα περικοπούν έως και 18% (ποσοστό τεράστιο), πλην ελαχίστων εξαιρέσεων για αυτούς που δεν έχουν προσωπική διαφορά.
Ο νόμος περιλαμβάνει και άλλες δύο κρυφές απώλειες για τους συνταξιούχους. Πρώτον αναστέλλεται η όποια αύξηση συντάξεων προκύπτει από την αύξηση του ΑΕΠ και του πληθωρισμού, για την 1.1.2022, ενώ στο νόμο Κατρούγκαλου αυτό προβλεπόταν να ισχύσει από 1.1.2017.
Δεύτερον, όσοι συνταξιούχοι έχουν τυχόν αρνητική προσωπική διαφορά (δηλαδή με τις νέες διατάξεις πρέπει να λαμβάνουν μεγαλύτερη σύνταξη από αυτή που λαμβάνουν τώρα), αυτή η αναπροσαρμογή θα γίνει από 1.1.2019 και όχι άμεσα.
Η δεύτερη μεγάλη ομάδα του πληθυσμού που πλήττεται από τις νέες ρυθμίσεις είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι αγρότες. Αλλάζοντας τη βάση υπολογισμού των εισφορών, βάζουν «καπέλο» έως και 61% στις ήδη εξαντλητικές εισφορές του νόμου Κατρούγκαλου. Το πλήγμα στην παραγωγική Ελλάδα, στην Ελλάδα που ξυπνάει νωρίς είναι ανυπολόγιστο.
Την ίδια στιγμή, και ενώ ο αρμόδιος Υπουργός είχε υποστηρίξει ότι οι νέες «μειωμένες» (κατά τον ίδιο) εισφορές θα αυξήσουν την εισπραξιμότητα, αυτή χειροτερεύει κάθε μήνα. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι η εισπραξιμότητα εισφορών για ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους μειώνεται σταθερά, έχοντας φτάσει το Μάρτιο κοντά στο 55% από 65% που ήταν για τον Ιανουάριο.
Ως προς τα περίφημα αντίμετρα: Αυτά αποτελούν μια ακόμα επικοινωνιακή απάτη. Ένα παραμύθι, όπως το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και το «παράλληλο πρόγραμμα». Θα εφαρμοστούν κάποια από 1.1.2019 και κάποια από 1.1.2020 και υπό ασφυκτικές προϋποθέσεις: πλεονάσματα σημαντικά μεγαλύτερα του στόχου του προγράμματος και έγκριση της Τρόικα. Η κοινωνία όμως έχει ανάγκη σήμερα από αναπτυξιακά μέτρα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εξακολουθεί να κρατάει τη χώρα σε ύφεση. Το πρώτο τρίμηνο του 2017, το ΑΕΠ υποχώρησε μισή μονάδα σε σχέση με πέρυσι. Οι προβλέψεις για ανάπτυξη από 2,7% υποχώρησαν στο 1,8% - αυτό σημαίνει χαμένο εισόδημα σχεδόν 1,7 δισ.
Πραγματικό αντίμετρο, θα ήταν η μείωση της προκαταβολής φόρου, μέσω της οποίας πέρυσι η κυβέρνηση αφαίμαξε ένα δισ. επιπλέον από επαγγελματίες και εταιρείες! Πραγματικά αντίμετρα περιλαμβάνονται στην τροπολογία που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία (και που η κυβέρνηση δεν έκανε δεκτή) και αφορούσε διανομή 865 εκ. ευρώ, άμεσα από το πλεόνασμα του 2016.
Το μεγάλο ερώτημα βέβαια που απασχολεί όλους τους πολίτες της χώρας είναι για ποιο λόγο υφίστανται όλες αυτές τις νέες άδικες περικοπές. Η ίδια η κυβέρνηση στην αιτιολογική έκθεση λέει ότι όλα γίνονται για το χρέος. Το χρέος αποτέλεσε τη δικαιολογία των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για να φέρουν το 3ο Μνημόνιο. Σήμερα, η κυβέρνηση έχει επιστρέψει στη διαπραγματευτική γραμμή του 2012, αφού υποχώρησε από την αρχική της θέση για διαγραφή, το Φεβρουάριο του 2015 στο Eurogroup. Μιλάει πλέον μόνο για παραμετρικές αλλαγές οι οποίες δεν θα έχουν κανένα αντίκτυπο στην καθημερινότητα των πολιτών, σε αντίθεση με τα μέτρα που είναι πραγματικά.
Το νομοσχέδιο που θα μείνει στην ιστορία ως το 4ο Μνημόνιο αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση της μεταπολίτευσης. Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε μια χώρα σε ανάπτυξη. Λόγω των ιδεοληψιών του, έφτασε να υπογράψει και να εφαρμόσει δύο Μνημόνια. Δυστυχώς είναι οι μοιραίοι άνθρωποι για τη χώρα και αυτό το γνωρίζουν όλοι πλέον οι πολίτες.
*Ο Νότης Μηταράκης είναι βουλευτής Χίου της Νέας Δημοκρατίας
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.