Οι «μεταφράσεις» νόμων και το έλλειμμα Δημοκρατίας

Παραθέτω ένα πρόσφατο παράδειγμα που επιβεβαιώνει τον τίτλο του άρθρου.

Στην απόφαση ΔΕΑΦΒ 1081689 ΕΞ 15.6.2015, στην παρ. 4 αναφέρεται:

«Για τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες που έχουν ήδη υποβάλει δηλώσεις διακοπής εργασιών, για τα οποία δεν επιβάλλεται από το νόμο εκκαθάριση και τα οποία έχουν διακόψει τις εργασίες τους εντός του έτους 2014 και μέχρι τις 31.05.2015, καθώς και για τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες που έχουν ήδη υποβάλει δηλώσεις λήξης της εκκαθάρισης με ημερομηνία λήξης αυτής εντός του έτους 2014 και μέχρι τις 31.05.2015, η δήλωση του τελευταίου φορολογικού έτους πριν από τη διακοπή ή την έναρξη της εκκαθάρισης, αντίστοιχα, υποβάλλεται μέσω διαδικτύου στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες taxisnet, εντός της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φορολογικού έτους 2014.

Οι τόκοι και τα πρόστιμα που τυχόν έχουν επιβληθεί στις πιο πάνω περιπτώσεις διαγράφονται».

Αναφέρω το παράδειγμα μιας επιχείρησης, η οποία έκανε διακοπή εργασιών 17/10/2014 (μέσα στο διάστημα στο οποίο ορίζεται από την απόφαση). Υπεβλήθη δήλωση του τελευταίου φορολογικού έτους στις 25/05/2015, δηλαδή εντός της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φορολογικού έτους 2014, σύμφωνα με την πιο πάνω αναφερόμενη απόφαση.

Ακόμα, αναφέρω ότι σύμφωνα με τον Ν. 4172 έπρεπε η Δήλωση να υποβληθεί ηλεκτρονικά, όπως κι έγινε.

Το παράδοξο στην εν λόγω υπόθεση είναι ότι η αναφερόμενη επιχείρηση έλαβε ειδοποίηση που αναφέρει ότι της επιβλήθηκε πρόστιμο 250,00€ για μη εμπρόθεσμη υποβολή Δήλωσης (εντός 30 ημερών από την ημερομηνία διακοπής). Αναφέρεται δε ότι η εν λόγω επιχείρηση δεν υπόκειτο στην υποχρέωση εκκαθάρισης.

Το εξαιρετικά παράλογο είναι ότι από την μια δεν ήταν διαθέσιμη η εφαρμογή για την υποβολή της δήλωσης ηλεκτρονικά (τον Νοέμβριο του 2014) και από την άλλη η αρμόδια ΔΟΥ δεν παραλάμβανε τη Δήλωση, στηριζόμενη στην απόφαση ΔΕΑΦΒ 1081689 ΕΞ 15.6.2015 και τον Ν.4172.

Δηλαδή, ενώ οι αρμόδιοι επικαλέστηκαν την απόφαση ΔΕΑΦΒ 1081689 ΕΞ 15.6.2015 και τον Ν. 4172 και δεν ήταν διαθέσιμη η σχετική εφαρμογή του Υπουργείου Οικονομικών τον Νοέμβριο του 2014, τιμωρείται η φορολογούμενη επιχείρηση γιατί εφαρμόζει ό,τι της υποδεικνύουν οι αρμόδιοι κι εφαρμόζει ό,τι αναφέρουν η σχετική απόφαση και οι Νόμοι.

Εκτός όλων των παραπάνω αναφερόμενων που επιβεβαιώνουν περίτρανα και τον τίτλο, στην απόφαση ΔΕΑΦΒ 1081689 ΕΞ 15.6.2015, στην παρ. 4 αναφέρεται μεταξύ άλλων και η φράση «Οι τόκοι και τα πρόστιμα που τυχόν έχουν επιβληθεί στις πιο πάνω περιπτώσεις διαγράφονται», παρ' όλα αυτά όμως ούτε η αρμόδια ΔΟΥ στην οποία υπαγόταν η επιχείρηση αλλά ούτε και η Διεύθυνση Φορολογίας Εισοδήματος Νομικών Προσώπων του Υπ. Οικονομικών δέχονται ή προχωρούν στη διαγραφή του επιβληθέντος προστίμου.

Παρακαλούνται οι αρμόδιοι να μας εξηγήσουν πώς θέλουν να μεταφράζουμε τις αποφάσεις, τους Νόμους, τις διατάξεις και γενικά κάθε οδηγία που δημοσιεύουν.

* Ο Νικόλαος Κυριακόπουλος είναι Πρόεδρος του Λ.Σ.Α.