Η «ληστεία» με την αναδρομική ισχύ των φόρων

Παρότι η αναδρομική ισχύς νόμων δεν είναι νόμιμη διαδικασία εφαρμογής νόμου, στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο αυτό τείνει να γίνει μόνιμο.

Σύμφωνα με τον Ν. 4446/2016, ο οποίος ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο του 2016 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 240 Α, ορίζεται εκ νέου ο φόρος παροχής σε είδος για τη χρήση αυτοκινήτων για επαγγελματική χρήση και έχει αναδρομική ισχύ από 1/1/2016.

Η παραχώρηση οχήματος από φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα προς εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο με εξαίρεση:

• τους φορείς γενικής κυβέρνησης,

• τα επαγγελματικά οχήματα (LCV)

• και τα οχήματα των οποίων η Λ.Τ.Π.Φ. είναι των 12.000€ και χρησιμοποιούνται καθαρά για επαγγελματικούς σκοπούς,

υπολογίζεται ως ποσοστό της Λιανικής Τιμής Προ Φόρων σύμφωνα με τον πίνακα που ακολουθεί:

Αναφέρω ότι ο αντίστοιχος νόμος άλλων ευρωπαϊκών χωρών προβλέπει μείωση της αξίας αυτής βάσει παλαιότητας, σύμφωνα με τον κάτωθι πίνακα:

Αναφέρεται ένα παράδειγμα για αυτοκίνητο αξίας Λ.Τ.Π.Φ. 20.000€
20.000Χ14%= 2.800€

Εάν υποθέσουμε ότι ο φορολογούμενος που χρησιμοποιεί το ως άνω αυτοκίνητο υπάγεται με βάση την κλίμακα υπολογισμού φόρου εισοδήματος στον φορολογικό συντελεστή 37%, τότε η φορολογική επιβάρυνση που θα έχει για τη χρήση του εταιρικού αυτοκινήτου είναι 2.800Χ37%= 1.036€ το έτος.

Σημειώνεται δε ότι τα εταιρικά αυτοκίνητα στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι εργαλεία δουλειάς!

Όπως είναι λογικό, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή οντότητα λειτουργεί με βάση τα δεδομένα που έχει κάθε φορά. Κάνει τον προγραμματισμό του με βάση αυτά τα δεδομένα και δεν είναι ούτε λογικό, ούτε νόμιμο, πολλώ δε μάλλον ηθικό, να αλλάζουν αυτά αναδρομικά. Λειτουργεί δηλαδή αιφνιδιαστικά και εις βάρος των φορολογούμενων κι αυτό θα πρέπει να σταματήσει.

Θα πρέπει επιτέλους το κράτος να σταματήσει να λειτουργεί εις βάρος των πολιτών του!

*Η Μαρίνα Πολίτου είναι οικονομολόγος και Γεν. Γραμματέας του Λογιστικού Συλλόγου Αθηνών.