Ελλάδα, η χώρα που... δεν θέλει επενδύσεις

«Γιατί ένας σοβαρός επενδυτής να έλθει να βάλει λεφτά στην Ελλάδα; Για να τραβιέται 20 χρόνια με τη γραφειοκρατία, όπως ο καπετάν-Βασίλης Κωνσταντακόπουλος στη Μεσσηνία; Για να τον χλευάζουν κάποια μέσα επικοινωνίας; Για να του λένε κάποιοι ότι πίνει το αίμα του λαού; Για… για…».

Ο συμπαθέστατος Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας που παρακολουθούσε την εκδήλωση Ιδεολογία, Ανάπτυξη και Εξωστρέφεια στο αμφιθέατρο του Hellenic-American University (HAU), περισσότερο από οργισμένος, είναι απογοητευμένος. Συμμετέχει σε επενδυτικό ταμείο (fund) το οποίο έχει επενδύσει σε 100 χώρες, αλλά για τους μετόχους του η χώρα μας θεωρείται «μαύρο πρόβατο». Και δικαίως.

Στην Ελλάδα, οι πολιτικοί, τα κόμματα, καθώς και μεγάλο κομμάτι του λαού της, δεν θέλουν επενδύσεις. Θεωρούν ότι το χρήμα φυτρώνει από μόνο του ή ότι πέφτει από τον ουρανό. Υπό αυτή την έννοια, όπως τονίστηκε στην προαναφερθείσα εκδήλωση -την οποία συνδιοργάνωσαν η Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, το HAU και η Ελληνοαμερικανική Ένωση- η αντιπαραγωγική και αντιεπενδυτική ιδεολογία είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της χώρας και της κρίσης που τη μαστίζει εδώ και επτά χρόνια.

«Ωστόσο, ευκαιρίες υπάρχουν στη χώρα και οι δυνατότητές της να ξεφύγει από τη θηλιά του χρέους είναι πολλές. Ιδιαίτερα σε τομείς όπως ο τουρισμός και οι γεωργικοί κλάδοι», υπογράμμισε στην εισήγησή του ο οικονομολόγος κ. Θάνος Νιφόρος, πρώην σύμβουλος επενδύσεων του υπουργείου Επικρατείας, ο οποίος κάνει σοβαρές προσπάθειες να προσελκύσει στην Ελλάδα ελληνοαμερικανικά κεφάλαια. «Τουρισμός και αγροτικός τομέας έχουν τη δυνατότητα να παράγουν υπηρεσίες και ποιοτικά προϊόντα με υψηλές άυλες υπεραξίες, γεγονός που μπορεί να μεγαλώνει την αποδοτικότητα των επενδυόμενων κεφαλαίων», τόνισε ο κ. Θ. Νιφόρος.

Από την πλευρά του, ο κ. Λεωνίδας-Φοίβος Κόσκος, πρόεδρος του HAU, υπογράμμισε ότι «οι παραγωγικές επενδύσεις στην Ελλάδα απωθούνται συχνά-πυκνά από οργανωμένα συμφέροντα, που σκόπιμα καλλιεργούν και το απαραίτητο για την εξυπηρέτηση των στόχων τους αντιεπιχειρηματικό κλίμα». Αυτά δε τα συμφέροντα, θα πρέπει να προσθέσουμε, αποτελούν ταυτοχρόνως και κορυφαίο ιδεολογικό άλλοθι για τις πολιτικές δυνάμεις που ονειρεύονται μία Ελλάδα ερείπιο, με αυτές στην εξουσία.

Πρόκειται για ένα σύγχρονο νεοελληνικό δράμα που θα διαιωνίζεται όσο η χώρα θα παραμένει δέσμια αντιλήψεων οι οποίες υπαγορεύονται από καιροσκοπικά συμφέροντα και ανομολόγητες προθέσεις εξουσίας. Είναι ένα φαινόμενο με βαθιές ιστορικές ρίζες, από το οποίο εκπορεύονται και όλες οι δαιμονολογικές ερμηνείες της πραγματικότητας.

Όλα αυτά δε, συμβαίνουν σε μία περίοδο που η χώρα κινδυνεύει άμεσα με «ξαφνικό θάνατο» -εάν ως τις αρχές Μαρτίου δεν ολοκληρωθεί η περίφημη δεύτερη αξιολόγηση. Η χώρα που δεν θέλει επενδύσεις, κινδυνεύει από τα χειρότερα, γιατί παίζει με τη φωτιά.

Αν η αξιολόγηση καθυστερήσει -και, ακόμη χειρότερα, αν το ΔΝΤ φύγει από το πρόγραμμα διάσωσης της ελληνικής οικονομίας-, η Ευρώπη θα διακόψει το πρόγραμμα. Ο Β. Σόιμπλε το είπε σαφώς, όπως επίσης ανέφερε ότι θα χρειαστούν πολλοί μήνες για να φτιαχτεί ένα νέο πρόγραμμα και να εγκριθεί από τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια.

Αν η Ελλάδα βγει εκτός ευρωπαϊκού προγράμματος, θα ξεμείνει εντελώς από χρήματα. Η κυβέρνηση θα φτάσει στο σημείο να μη έχει χρήματα για την καταβολή μισθών και συντάξεων. Και αυτά που κρύβει σήμερα, μην πληρώνοντας τα χρέη της προς τα νοσοκομεία, τους προμηθευτές και τους φορολογούμενους, τα κρύβει για εκείνη τη στιγμή. Για να έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, εάν και εφόσον μείνουμε εκτός ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Περιττόν δε να τονιστεί ότι, στην περίπτωση αυτή, η τελευταία σκοτούρα των ανθρώπων που κυβερνούν θα είναι να προσελκύσουν παραγωγικές επενδύσεις…