Πώς ο Τόμσεν καταστρέφει την Ελλάδα

Τον τελευταίο καιρό το συνεχιζόμενο θρίλερ της σχέσης της Ελλάδας με τους δανειστές της έχει επικεντρωθεί στην συζήτηση γύρω από το αίτημα της μείωσης των συντάξεων που υποστηρίζει ο αξιωματούχος του ΔΝΤ.

Με το αίτημα αυτό οι εν Ελλάδι «εκσυγχρονιστές» σπεύδουν να ταυτισθούν θεωρώντας το «λογικό», ενώ αντιθέτως οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι σπεύδουν να το απορρίψουν προβάλλοντας ανθρωπιστικούς λόγους όπως το θέμα της ευημερίας των συνταξιούχων.

Ομως κατά την άποψή μου το μεγαλύτερο πρόβλημα με το αίτημα του κ. Τόμσεν είναι ότι περιορίζει τις επιλογές στρατηγικής ανάπτυξης που έχει η Ελλάδα και κατά συνέπεια τις δυνατότητες εξόδου της από την κρίση. Από μια σκοπιά, που θα αναλύσω πιο κάτω, μια στρατηγική ανάπτυξης θα μπορούσε να συνεπάγεται την αύξηση των δαπανών για τις συντάξεις. Ας δούμε γιατί.

Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα υιοθετούσε ως μια μέθοδο ανάπτυξης την προσέλευση συνταξιούχων από εύπορες χώρες -π.χ Σκανδιναβία η Αμερική η Καναδά. Αυτό το θέμα έχει συζητηθεί επανειλημμένως στην Ελλάδα, αλλά έχει μείνει πάντα στο επίπεδο συζήτησης. Μια τέτοια στρατηγική ακολουθούν αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής όπως το Εκουαδόρ, ο Παναμάς, η Κόστα Ρίκα.

Προκειμένου όμως να προσελκύσεις συνταξιούχους από τις χώρες αυτές πρέπει να τους προσφέρεις κίνητρα. Στις χώρες που ανέφερα τα κίνητρα είναι σημαντικά και περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:

1) Επιστροφή του ΦΠΑ που έχουν καταβάλει στα ψώνια τους στο τέλος του έτους.

2) Μείωση ως 30% της τιμής των εισιτηρίων σε εσωτερικά και διεθνή ταξίδια.

3) Ενσωμάτωση στο εθνικό σύστημα υγείας της χώρας. (που ασφαλώς δεν είναι το καλύτερο στο κόσμο αλλά αναμφισβήτητα είναι πολύ καλύτερα από το τραγικό ελληνικό)

4) Δωρεάν παρακολούθηση διαφόρων πολιτισμικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων (συμπεριλαμβανομένων εξαιρετικών κονσέρτων κλασσικής μουσικής).

Ολα αυτά τα μέτρα τα απολαμβάνουν τα άτομα τρίτης ηλικίας, όχι φυσικά μόνο οι ξένοι, αλλά και οι ντόπιοι. Με αποτέλεσμα φυσικά να αυξάνει το τμήμα των χρημάτων που το κράτος δαπανά για συντάξεις. Επίσης υπάρχουν και άλλα πλεονεκτήματα όπως ειδικές «ουρές» στις τράπεζες και στις δημόσιες υπηρεσίες που είναι μόνο για άτομα τρίτης ηλικίας ώστε να μην χρειάζονται να περιμένουν στις μεγάλες ουρές κ.λπ.

Εχω επανειλημμένως συζητήσει με Καναδούς και Αμερικάνους συνταξιούχους που ανταμώνω στην Λατινική Αμερική γιατί δεν πάνε στην Ελλάδα. Οι λόγοι που αναφέρουν είναι κυρίως τρεις: α) Η κακοκαιρία τον χειμώνα και η πανάκριβη θέρμανση β) η ακρίβεια μετά την ένταξη στο ευρώ γ) η έλλειψη των προαναφερθέντων κινήτρων.

Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα υιοθετούσε σαν στρατηγική ανάπτυξης της προσέλευση ξένων συνταξιούχων θα έπρεπε να υιοθετήσει ανάλογα μέτρα. Ομως αυτό θα σήμαινε αύξηση -και όχι μείωση- των συνταξιοδοτικών δαπανών! Κάτι ασφαλώς που απαγορεύει ο κ. Τόμσεν!

Οπως με την σειρά της η Κομισιόν απαγορεύει τόσο στην Ελλάδα όσο και στα άλλα κράτη μέλη την δραματική μείωση του φόρου των επιχειρήσεων προκειμένου να προσελκύσουν Αμερικανικές η Κινεζικές επιχειρήσεις (όπως προσπάθησε να κάνει η Ιρλανδία).

Κάθε ημέρα που περνάει γίνεται ιδιαίτερα εμφανές σε όλους ότι η συνεχιζόμενη παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη μπορεί να της παρέχει φθηνά δανεικά όμως μειώνει δραματικά τις επιλογές της.

Στην πρόσφατη ομιλία του ο κ. Τσακαλώτος έδειξε να το αντιλαμβάνεται κάνοντας λόγο για τους «κανόνες του ευρώ» στους οποίους δεν μπορεί να προσαρμοσθεί η Ελλάδα. Δυστυχώς όμως δεν ακολούθησε την σκέψη του στην λογική της κατάληξη.

* Ο Τάκης Μίχας σπούδασε Ανθρωπολογία στη Δανία και εργάσθηκε για πολλά χρόνια στην Ελευθεροτυπία και Καθημερινή. Υπήρξε αρθρογράφος της Wall Street Journal και άλλων διεθνών εντύπων καθώς και συγγραφέας βιβλίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει στη Λατινική Αμερική όπου γράφει βιβλίο για το φαινόμενο του Populismo.