Ο Μακρόν και η... «άλλη» γαλλική αριστερά

Είναι 39 ετών, το 65% των Γάλλων τον θεωρεί άτομο υπεύθυνο και με εδραιωμένες πεποιθήσεις, ένα 40% τον βλέπει ως έναν πολύ καλό μελλοντικό πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας και στις προτιμήσεις των Γάλλων το ποσοστό του ξεπερνά το 60%.

Πρόκειται για τον υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας, Εμμανουέλ Μακρόν, έναν νέο πολιτικό που δεν ανήκει σε κανένα κόμμα αλλά σήμερα συμμετέχει στη σοσιαλιστική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Εμμανουέλ Βαλς.

Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών, απόφοιτος της περίφημης Γαλλικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, συγγραφέας μιας διατριβής με θέμα την «Αντιπροσώπευση της Ιστορίας στον Μακιαβέλι» και κάτοχος μάστερ στη φιλοσοφία της διοίκησης των επιχειρήσεων, ο Εμμ. Μακρόν, σε συνεργασία με τον Γάλλο φιλόσοφο Πολ Ρικέρ, συνέγραψε το βιβλίο «Η Μνήμη, η Ιστορία και η Λησμονιά».

Γιος ζεύγους ιατρών, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών θεωρεί εμπνευστές του τον φιλόσοφο και φιλελεύθερο οικονομολόγο Φρεντερίκ Μπαστιά, τον πολιτικό του 18ου αιώνα Ρομπέρ Τιργκό και τον πρώην υπουργό της αριστεράς Ζαν-Πιερ Σεβενεμάν, τον άνθρωπο που είπε ότι «ένας υπουργός όταν διαφωνεί είτε το βουλώνει, είτε παραιτείται και πάει σπίτι του».

Γιατί, όμως, στη σημερινή Γαλλία ο Εμμ. Μακρόν κατάφερε μέσα σε ένα χρόνο να είναι ο τέταρτος δημοφιλέστερος Γάλλος πολιτικός, μετά τον Αλέν Ζιπέ, την Κριστίν Λαγκάρντ και τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Μπερνάρ Κουζνέβ; Ιδού μερικές από τις θέσεις και απόψεις του, σε μία χώρα όπου κάποιοι θεωρούν ότι έχει μέλλον η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν.

«Ο κόσμος αλλάζει και οι αλλαγές αυτές απαιτούν γνώση, ευελιξία, προσαρμοστικότητα, ελευθερία, ευθύνη κα επιχειρηματική προδιάθεση... Η Γαλλία πρέπει να αποφασίσει ότι τα παιδιά της δεν θα μπορούν πια να ζουν με προσόδους. Ο καθένας πρέπει να έχει την δυνατότητα να αξιοποιεί την εργασία του και το ταλέντο του πέρα από συντεχνιακές αγκυλώσεις. Οι τεχνολογίες των γνώσεων δεν συμβιβάζονται σε καμία περίπτωση με δεινοσαυρικές αντιλήψεις για το είναι και το έχειν.

Η ψηφιακή επανάσταση μεταμορφώνει τη ζωή μας και μετασχηματίζει σε βάθος τις οικονομίες... Αν θέλουμε να αναπτυχθούμε, είναι ζωτική η ανάγκη να αφήσουμε πίσω μας τις προσοδοθηρίες και τις ολέθριες επιπτώσεις τους και να στηρίξουμε την πραγματική οικονομία στους δημιουργούς άυλων αξιών και υπεραξιών... Στο επίπεδο αυτό, θα χρειαστεί να κινηθούν και οι τράπεζες. Υπό αυτή την έννοια, πρέπει να φέρουμε πίσω στη χώρα μας όλους αυτούς τους Γάλλους που επένδυσαν σε υψηλές προστιθέμενες αξίες εκτός Γαλλίας και δημιούργησαν πρωτοποριακές επιχειρήσεις στην Καλιφόρνια και αλλού...

Στις μέρες μας, η πολιτική δεν είναι η επιστήμη του συσχετισμού δυνάμεων και της εξουσίας. Είναι η τέχνη να επιλύεις προβλήματα και να προσαρμόζεσαι σε μετασχηματισμούς... Τα συστήματα της ακινησίας δεν σπάνε με δημαγωγίες και λαϊκισμούς, αλλά με συγκεκριμένες πράξεις οραματισμού και ρεαλισμού... Στον σημερινό κόσμο με ενδιαφέρει περισσότερο να βρουν δουλειά τα 3 εκατομμύρια άνεργοι παρά να προσφέρω προσόδους σε δημοσίους υπαλλήλους και συντεχνίες...», υποστηρίζει ο Εμμ. Μακρόν.

Σημειώνουμε ότι μεγάλο μέρος από τις θέσεις και απόψεις του υπουργού του συμμερίζεται και ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος και στηρίζει τις προσπάθειές του. Πρόσφατα δε ο Γάλλος πρόεδρος και μετά από αυτόν ο πρωθυπουργός έκαναν λόγο για την καταπολέμηση της ανεργίας μέσω μίας διαφορετικής αναπτύξεως, προσαρμοσμένης στις ψηφιακές επιταγές αλλά και στην ανάγκη η οικονομία να ανταποκριθεί σε νέες ανταγωνιστικές προκλήσεις. Αυτές που προκύπτουν από τους ταχύτατους μετασχηματισμούς του νέου διεθνούς καταμερισμού της εργασίας, ο οποίος δημιουργεί και νέες συνθήκες επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Η τελευταία ενδιαφέρει άμεσα τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών, που φιλοδοξεί η χώρα του να κρατήσει τη θέση της μεταξύ των μεγάλων του 21ου αιώνα. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο, ο Εμμανουέλ Μακρόν γνωρίζει ότι η Γαλλία θα χρειαστεί να αφήσει πίσω της τα ναπολεόντεια «όνειρά» της και να παίξει το παιχνίδι της επελαύνουσας ψηφιακής εποχής.

«Με ελάχιστες εξαιρέσεις», τονίζει ο Γάλλος υπουργός, «οι σημερινές πλούσιες χώρες, αν μπόρεσαν να γνωρίσουν πλούτο και ευημερία, το οφείλουν στο ότι με την έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης τον 18ο αιώνα εντάχθηκαν στη διαδικασία της και ακολούθησαν τις τεχνολογικές αλλαγές της. Αντιθέτως, οι φτωχές χώρες δεν το έπραξαν για πολιτικούς και πολιτιστικούς λόγους, γι' αυτό σήμερα αγωνίζονται να βγουν από την ένδεια και την καθυστέρηση. Στον 21ο αιώνα, η νέα επανάσταση είναι αυτή της πληροφορίας, των τηλεπικοινωνιών και της ψηφιακής μεταφοράς δεδομένων. Ευρώπη και Γαλλία δεν πρέπει να χάσουν έδαφος στον νέο αγώνα δρόμου. Γι' αυτό, οι θεσμοί τους πρέπει να αλλάξουν προς την κατεύθυνση της ελευθερίας και της ευελιξίας. Τα γραφειοκρατικά απολιθώματα είναι από χέρι χαμένα. Θα περιθωριοποιηθούν από τις εξελίξεις».

Στο πλαίσιο αυτής της πραγματικότητας, ο Εμμανουέλ Μακρόν -χωρίς, για την ώρα, να είναι κομματικά δεσμευμένος- πιστεύει ότι στη χώρα του θα αναδυθεί σχετικά γρήγορα μία άλλη αριστερά, που θα είναι απαλλαγμένη από τις ιδεοληψίες του παρελθόντος και την αναδιανεμητική λογική. Θα είναι, αντιθέτως, μία παράταξη δημιουργίας και επιχειρηματικότητας, που θα βοηθά να γίνονται επιχειρήσεις και όχι να διανέμονται φόροι και δανεικά.

«Από τον καπιταλισμό της προσοδοθηρίας θα πρέπει να περάσουμε στον σοσιαλισμό της δημιουργίας», λέει με χαμόγελο ο Εμμ. Μακρόν -και τα λόγια του σίγουρα αντηχούν πένθιμα στην ακίνητη και απελπιστικά γερασμένη ελληνική κοινωνία.