Επτά προτάσεις για τα… αυτονόητα

Το πελατειακό σύστημα πάνω στο οποίο βασίζεται η πολιτική εδώ και πάνω από 40 χρόνια και με βάση το οποίο έχει οικοδομηθεί η δομή του δημόσιου τομέα, η πολιτική και ο ρόλος που ασκούν κατά καιρούς τα Μ.Μ.Ε., ο κακώς μεταφραζόμενος συνδικαλισμός, η μη αντικειμενική και απρόσκοπτη λειτουργία της δικαστικής και νομοθετικής εξουσίας, είναι οι κυριότερες αιτίες στραγγαλισμού της επιχειρηματικής ανάπτυξης στην χώρα μας και κατ΄ επέκταση και όλων μας.

Χωρίς την ύπαρξη παραγωγικής ικανότητας και επιχειρηματικής δράσης δεν είναι δυνατή η δημιουργία εισοδήματος, καθώς και η είσπραξη φόρων. Εάν δεν εισπραχθούν φόροι και εισφορές από τον ιδιωτικό τομέα, δεν είναι εφικτή καμία λειτουργία του κράτους και φυσικά δεν είναι εφικτή η πληρωμή μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, συντάξεων και κοινωνικών παροχών για παράδειγμα στον τομέα της υγείας, της εκπαίδευσης, της ασφάλειας κ.λπ.

Στατιστικά πλέον τα έσοδα που αντλεί το κράτος από έναν εργαζόμενο πρέπει να καλύψουν 3,5 άνεργους ή συνταξιούχους. Δηλαδή, δουλεύει ένας για να «φροντίσει» 3,5, γεγονός που το καθιστά αδύνατον!

Σήμερα έχει διαμορφωθεί η εξής κατάσταση:

• Με τα capital controls σχεδόν όλες οι οικονομικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων πάγωσαν. Κατά συνέπεια, εάν δεν υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα δεν θα υπάρξουν και φόροι.

• Η υψηλή φορολόγηση τόσο η άμεση όσο και η έμμεση, καθώς και οι προκαταβολές φόρων τη δεδομένη στιγμή έχουν σαν αποτέλεσμα την μείωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην χώρα μας. Αυξάνεται καθημερινά ο αριθμός των επιχειρήσεων που διακόπτουν την λειτουργία τους ή την μεταφέρουν εκτός Ελλάδας.

Κι αυτό γιατί;

Με τον ισχύοντα φορολογικό νόμο, αυτό που έχει επιτευχθεί είναι για το 2016 το κράτος να «συμμετέχει» υποχρεωτικά με ποσοστό 60% και πλέον στα κέρδη των επιχειρήσεων. Αυτός είναι ο φόρος που θα κληθούν να πληρώσουν φέτος οι επιχειρήσεις, χωρίς φυσικά το κράτος να ανταπεξέρχεται ούτε στο ελάχιστο στις υποχρεώσεις του, δηλαδή στην ομαλή και άμεση λειτουργία των κρατικών μηχανισμών με τους οποίους συναλλάσσονται οι επιχειρήσεις και οι πολίτες.

Είναι φανερό ότι ακόμα και οι υγιείς επιχειρήσεις θα καταστούν άμεσα ζημιογόνες. Σε τι στοχεύει τελικά η εκάστοτε πολιτική εξουσία; Στον αφανισμό των επιχειρήσεων, στο διωγμό τους σε άλλες χώρες ή σε κάτι άλλο;

Αφού είμαστε συνεχώς σε καθεστώς μνημονίων, ας εφαρμόσουμε τα παρακάτω:

• Ας μειώσουμε τις κρατικές δαπάνες με τη σωστή αναδιάρθρωση όλου του δημόσιου τομέα και την ανασύσταση των κρατικών μηχανισμών. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να αποφασίσουμε επιτέλους τι κράτος θέλουμε.

• Ας σταματήσει επιτέλους η ολοένα αυξανόμενη φορολόγηση. Ας εφαρμόσουμε το αμερικάνικο φορολογικό σύστημα, στο σύνολό του όμως, όχι αποσπασματικά, το οποίο έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του.

• Ας αυξήσουμε τα φορολογικά έσοδα, αφού πρώτα αυξήσουμε την φοροδοτική ικανότητα των επιχειρήσεων και των εργαζομένων στην χώρα μας. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθεί ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας, που θα έχει σαν αποτέλεσμα την επίτευξη κέρδους, θα συμβάλλει στην αύξηση της απασχόλησης, οπότε και μείωση της ανεργίας και κατά συνέπεια, στην αύξηση των φορολογικών εσόδων.

• Ας απελευθερωθούν τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2015 κονδύλια του ΕΣΠΑ που αφορούν την ανάπτυξη και ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και να μην χαθούν οι επιδοτήσεις του ΕΣΠΑ 2007-2013.

• Ας δημιουργηθεί ένας καινούργιος φορέας για τον δανεισμό των επιχειρήσεων, ο οποίος θα λειτουργεί με στόχο την υποστήριξη και τη δημιουργία υγειών επιχειρήσεων.

• Ας εφαρμοστεί το tax holiday για να προσελκύσει η χώρα πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, στο βαθμό που είναι επιτρεπτό. Το tax holiday θα αποτελέσει κίνητρο για επενδύσεις στη χώρα μας, καθώς συνοδεύεται από φοροαπαλλαγές, χαμηλή φορολογία, εκπτώσεις φόρων κ.τ.λ. και σε συνδυασμό με τη δέσμευση από τους πολιτικούς, τόσο στους Έλληνες επενδυτές όσο και στους ξένους, ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα χαμηλής φορολόγησης θα διαρκέσει για 15 χρόνια τουλάχιστον, θα απορροφηθεί και με αυτόν τον τρόπο μεγάλο ποσοστό των ανέργων.

• Η φορολογία αυξάνεται ολοένα και περισσότερο για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες, για να καλυφθούν οι κρατικές δαπάνες, οι οποίες παραμένουν πολύ μεγάλες. Το κράτος για να μειώσει τις δαπάνες του θα πρέπει να προβεί σε περικοπή τους. Δυστυχώς, άμεση και επιτακτική ανάγκη αποτελεί η μείωση σε μεγάλο ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι, όμως, θα μπορούν να απορροφηθούν άμεσα από τις επιχειρήσεις που θα αναπτυχθούν σε ευνοϊκό περιβάλλον και σε αυτές που θα δημιουργηθούν με το tax holiday.

Βρισκόμαστε σε ένα δίλημμα που δυστυχώς δεν έχει γίνει αντιληπτό σε όλους. Χωρίς δίκαιη και απλή φορολόγηση, χωρίς την ανταποδοτικότητα των φόρων και τελών, χωρίς αξιοκρατία και κανόνες και χωρίς την εξάλειψη της κάθε είδους γραφειοκρατίας, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα και πιθανότητα ανάπτυξης και σωτηρίας.

Επιτέλους, το κράτος θα πρέπει να εκμεταλλευτεί την όποια μηχανοργάνωση και μηχανογράφηση διαθέτει. Σε αυτή τη χώρα, ακόμα και τα προσωπικά μας δεδομένα είναι ευάλωτα. Ακούμε και διαβάσουμε συχνά για τη διαβλητότητα των συστημάτων του taxis. Το σύστημα του taxis είναι ευάλωτο διότι δεν έχει τις απαραίτητες πιστοποιήσεις. Στη γλώσσα του προγραμματισμού είναι FREE TIER SYSTEM. Σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες το φορολογικό σύστημα είναι πιστοποιημένο, με πιστοποίηση τουλάχιστον Tier 2 ή 3.

Ζούμε στο «κράτος- φαινόμενο» το οποίο μετατρέπει τις υγιείς επιχειρήσεις σε ζημιογόνες και ευνοεί στο μέγιστο την παραοικονομία, την οποία κατά τα λεγόμενα του θέλει να πατάξει!

Ας σταματήσει επιτέλους η «τροφοδότηση» της διαμάχης μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Δεν είναι εφικτή η ύπαρξη ενός κράτους με την ύπαρξη μόνο δημόσιου τομέα, ούτε μπορεί το δημόσιο να αυτοσυντηρηθεί. Ας ενημερωθούμε κι ας ξεκινήσουμε τη δόμηση και λειτουργία ενός άλλου μοντέλου, ας κατανοήσουμε ότι είμαστε όλοι πολίτες του ίδιου κράτους με κοινό στόχο: τον αξιοπρεπή τρόπο διαβίωσης με ότι αυτό συνεπάγεται.

* Πρόεδρος Λογιστικού Συλλόγου Αθηνών