Welt: Ο Τσίπρας βγάζει Μέρκελ από το αδιέξοδο

Για την Άγκελα Μέρκελ η αιφνιδιαστική ανακοίνωση από την ελληνική κυβέρνηση της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος άλλαξε τα πάντα. Ιδιαίτερα η αποχώρηση των Ελλήνων διαπραγματευτών από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων γλίτωσε την καγκελάριο από μια εξαιρετικά δύσκολη συζήτηση στο εσωτερικό της χώρας της.

Κι αυτό γιατί το αποτέλεσμα των όποιων διαπραγματεύσεων θα έπρεπε να γίνει αποδεκτό από τη γερμανική βουλή. Εκεί, ναι μεν η πλειοψηφία θα ήταν εξασφαλισμένη - όχι όμως στο ίδιο το κόμμα της Μέρκελ. Από τους 311 βουλευτές, μόνο 29 είχαν απορρίψει την τελευταία βοήθεια προς την Ελλάδα. Αλλά πάνω από 100 είχαν δεσμευτεί σε μια "προσωπική δήλωση" ότι ήταν η τελευταία φορά που επρόκειτο να πουν "ναι".

Μια συμφωνία στις Βρυξέλλες θα έβαζε επομένως την καγκελάριο σε μπελάδες: Ειδικά με μια αποδοχή κουρέματος ή ένα τρίτο πακέτο βοήθειας θα μπορούσε να τεθεί και ζήτημα «ψήφου εμπιστοσύνης» - η παραδοσιακά έσχατη λύση των κυβερνώντων ώστε να επιβάλουν την υποστήριξη από το κόμμα τους.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, προφύλαξε την κ. Μέρκελ από αυτήν την αναμέτρηση με τους δικούς της βουλευτές. Και μάλιστα προκάλεσε ένα κύμα υποστήριξης για την καγκελάριο: Παρά το γεγονός ότι με την ελληνική χρεοκοπία τα πέντε χρόνια των πολιτικών διάσωσης απέτυχαν - πολιτικές, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό σχεδιάστηκαν από την κ. Μέρκελ - η καγκελάριος δεν έχει πια να αντιμετωπίσει την παραμικρή κριτική. Αντιθέτως, όχι μόνο οι δικοί της άνθρωποι, αλλά και οι Σοσιαλδημοκράτες συσπειρώνονται γύρω από την καγκελάριο.

Ο Σόιμπλε βρίσκεται στο ζενίθ της δημοτικότητάς του

Ο Αντικαγκελάριος και πρόεδρος του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, βρήκε μάλιστα πολύ σκληρότερες λέξεις για την Ελλάδα από την ίδια τη Μέρκελ. Εκείνη τόνισε με έξυπνο τρόπο ότι η προσωπική σχέση της με τον Τσίπρα δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα, κι ότι μπορούν αμέσως να ξαναρχίσουν τις συνομιλίες. Ωστόσο, οι ίδιοι οι Γερμανοί διασφάλισαν ότι δε θα γίνει καμία διαπραγμάτευση με τους Έλληνες μέχρι το δημοψήφισμα. 

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έφτασε στο μέγιστο της δημοτικότητάς του. Την ίδια στιγμή που ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών μετατρέπεται σε προσωποποίηση του εχθρού στην Ελλάδα κι ενώ το πρόσωπό του κοσμεί τις αφίσες της εκστρατείας για το Όχι, στο Βερολίνο έχει γίνει ήρωας.

Τη Δευτέρα στα 70α γενέθλια του CDU ο Σόιμπλε έλαβε το δυνατότερο χειροκρότημα από όλους - ακόμη κι από τη Μέρκελ και τον λόγω σοβαρής ασθένειας απόντα καγκελάριο της επανένωσης, Χέλμουτ Κολ! Στη γερμανική Βουλή ο Σόιμπλε έκανε την ομιλία με την πολυπληθέστερη και προσεκτικότερη παρακολούθηση όλων, ομιλία, στην οποία κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση ότι «ενεργεί χωρίς νόημα και λογική».

Ο Σόιμπλε ανακοίνωσε μεν ότι μετά το δημοψήφισμα, η αναζήτηση μιας λύσης θα συνεχιστεί, αλλά τόνισε ότι θα είναι «πολύ πιο θεμελιώδης». Στην πραγματικότητα μια νέα βοήθεια προς την Ελλάδα από τη Γερμανία φαίνεται πως είναι δυνατή μόνο εάν υπάρξει μια νέα κυβέρνηση στην Αθήνα. Κι ένα επόμενο πρόγραμμα θα υπάρξει μόνο υπό τους όρους του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕSM) – πράγμα για το οποίο στη Γερμανία αποφασίζει το Κοινοβούλιο.

Στην πραγματικότητα λοιπόν, η Άνγκελα Μέρκελ δεν μπορεί καν να ξεκινήσει να συζητά ένα τρίτο πακέτο διάσωσης χωρίς τη συγκατάθεση της Βουλής. Το ίδιο αφορά και στα όποια αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης.

Η συζήτηση περιστρέφεται όλο και περισσότερο γύρω από τη «συνεκτική Ευρώπη»

Από τη γερμανική σκοπιά το δημοψήφισμα έχει μια ειρωνική, ενώ από την ελληνική μια μάλλον τραγική επίπτωση. Η γερμανική συνταγή της αναγκαστικής λιτότητας στην Ευρώπη είχε χάσει σχεδόν όλους τους φίλους της. Από τον Πρόεδρο της Κομισιόν Jean-Claude Juncker μέχρι και τον Γάλλο Πρόεδρο, τον Ιταλό Πρωθυπουργό ή ακόμα και τους εταίρους της Μέρκελ στην κυβέρνηση Συνασπισμού πολλοί ήταν έτοιμοι να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των Έλληνων με περισσότερα χρήματα και κοινωνικά πιο ισορροπημένους όρους. Αλλά τώρα Τσίπρας μετέτρεψε με την απόφασή του τη Μέρκελ και πάλι σε ανεπίσημη ηγέτιδα της Ευρώπης.

Η καγκελάριος αλλάζει τώρα ίσως τον πιο σημαντικό της συνεργάτη. Ο Uwe Cοrsepius γίνεται νέος επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος της Καγκελαρίας και απελευθερώνει έτσι τον Nikolaus Meyer-Landruth, o οποίος αποστέλλεται πρεσβευτής στη Γαλλία.

Αυτή η αλλαγή σημαίνει ότι αλλάζει και το περιεχόμενο και η πορεία της πολιτικής της. Αντί για την παλιά συζήτηση για το αν η Ευρώπη θα πρέπει να γίνει πιο "ενιαία" ή "ευρεία" ακούει κανείς στο Βερολίνο σήμερα ως επί τω πλείστω τον όρο «συνεκτική Ευρώπη».

Μια κοινωνία εθνών που που δεν είναι στρατιωτική, αλλά οικονομικά ενισχυμένη, έτοιμη να αμυνθεί και μια Ευρώπη υπερασπίζεται τους κανόνες της έναντι της ρωσικής επιθετικότητας- κι εάν χρειάζεται ακόμα κι από ένα κράτος μέλος που επιθυμεί να σπάσει στους κανόνες αυτούς: την Ελλάδα.