Μέσα στην ένταση των ημερών ίσως είναι χρήσιμο να δούμε τι ακριβώς σημαίνει η πρόταση Τσίπρα για δάνειο από τον ESM, όπως ετέθη χθες ενώπιον των εταίρων μας.
Το πρώτο που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Τούσκ είχε απευθύνει από προχθές πρόσκληση στην ελληνική κυβέρνηση να κάνει αίτηση για νέο πρόγραμμα.
Η κυβέρνηση έσπευσε να το πράξει, κι αυτό πέραν όλων των άλλων, διευκολύνει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προσπεράσει την «τεχνική χρεοκοπία» λόγω της λήξης του προηγούμενου προγράμματος και της μη αποπληρωμής του ΔΝΤ, χωρίς να αποσύρει τον ELA, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών.
Ομοίως, διευκολύνει τον ESM, να μην ενεργοποιήσει τις ρήτρες «cross default», για την μη πληρωμή του ΔNT, αφού έχει ήδη λάβει αίτημα αναχρηματοδότησης υποχρεώσεων που αφορά και την εξόφληση αυτών των δόσεων προς το ΔΝΤ
Βέβαια, στην πρόταση της η ελληνική κυβέρνηση έβαλε και το θέμα της παράτασης του προηγούμενου προγράμματος, για να αποφύγει την «τεχνική χρεοκοπία», (που διαρκεί όσο δεν έχει πρόγραμμα και δεν πληρώνει το ΔΝΤ) πλην όμως είναι σαφές ότι το θέμα αυτό «μπήκε για να μπει», καθώς η κυβέρνηση είχε ήδη δεχτεί δύο απορρίψεις της ίδιας πρότασης, τις αμέσως προηγούμενες μέρες.
Ομοίως και το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους προς το EFSF, «μπήκε για να υπάρχει» χωρίς ελπίδες για άμεση υλοποίηση, καθώς όλες οι πληροφορίες λένε ότι στην κυβέρνηση γνωρίζουν από καιρό ότι κάτι τέτοιο δεν είναι σήμερα πολιτικά εφικτό.
Η σημαντική επί της ουσίας διαφορά, σε σχέση με τα όσα συζητούντο το αμέσως προηγούμενο διάστημα, είναι ότι πρόκειται πλέον ξεκάθαρα, όπως προκύπτει και από το κείμενο της πρότασης-αίτησης για ένα πρόγραμμα αναχρηματοδότησης υφισταμένων δανείων και υποχρεώσεων, με ορίζοντα διετίας, κι όχι για μια παράταση ολίγων μηνών, που θα έφερνε την επόμενη διαπραγμάτευση κάπου τον Σεπτέμβρη ή τον Οκτώβρη.
Αλλά και για ένα πρόγραμμα που θα επιβάλει σε κάθε περίπτωση απολύτως ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αλλιώς θα προκύπτει πρόβλημα στις εσωτερικές πληρωμές δαπανών του δημοσίου, περιλαμβανομένων μισθών τε και συντάξεων.
Κι αφού έσπασε το «ταμπού» των κλειστών τραπεζών, δεν πρέπει να υπάρχουν πολλές αμφιβολίες ότι εφεξής οι δανειστές δεν θα «κολλήσουν», αν χρειαστεί, στην ύπαρξη απλήρωτων δημοσίων υπαλλήλων ή και συνταξιούχων.
Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει επιπροσθέτως μια σειρά από στόχους πλεονασμάτων και σκληρά προαπαιτούμενα, πολύ κοντά σε αυτά που συζητούντο στα πλαίσια του προηγούμενου προγράμματος, τα οποία θα πρέπει να καλύπτονται, προκειμένου να απελευθερώνονται δόσεις του δανείου
Είναι όμως σημαντικό να σημειώσουμε ότι, εφόσον υιοθετηθεί η πρόταση της κυβέρνησης σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις και τα δάνεια που επιθυμεί να αναχρηματοδοτηθούν, το ΔΝΤ παύει να έχει περαιτέρω συμμετοχή στη χρηματοδότηση χώρας και είτε μετατρέπεται σε «τεχνικό αξιολογητή», (το απολύτως πιθανότερο με βάση τις μέχρι τώρα επιθυμίες της Γερμανίας) είτε αποσύρεται από την εικόνα της «τρόικας»
Το μεγάλο θέμα βεβαίως που δεν απαντάται από την ελληνική επιστολή, είναι τι θα γίνει με τα χρήματα που ήταν στην διάθεση του ΤΧΣ για την περίπτωση που απαιτηθεί νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά και για τυχόν Bad Bank, χρήματα που πλέον δεν υπάρχουν με τη λήξη του προγράμματος.
Προφανώς, το ποσό των 10,9 δισ. που υπήρχε δεν θεωρείτο απαραίτητο καθ' ολοκληρίαν.
Αλλά από εκεί ως το... μηδέν η απόσταση είναι τεράστια.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.