Γιατί ψηφίζω χωρίς τύψεις

Το επικείμενο δημοψήφισμα έχει πλαστό ερώτημα, πάνω σε ανύπαρκτα κείμενα που κανείς δεν θα διαβάσει και διενεργείται με μια εμφανώς αντιδημοκρατική διαδικασία. Αυτά όμως και πολλά δεν έχουν καμία σημασία. Το αποτέλεσμα θα είναι πραγματικό. Θα προσπαθήσω να παραθέσω κάποιες σκέψεις και θα δείξω και το ψηφοδέλτιο μου χωρίς παραβάν.

Το ερώτημα

Ο τρόπος υποβολής του ερωτήματος (που διατυπώνει πάντα ο ερωτών) έχει μεγαλύτερη σημασία από το ίδιο το ερώτημα. Για αυτό και όλες οι στατιστικές έρευνες που θέλουν να έχουν αξιόπιστα αποτελέσματα διασφαλίζουν ότι αυτός που απαντά δεν θα παραπλανηθεί, αλλά θα εκφράσει την πραγματική του τοποθέτηση. Εκτός αν ο στόχος είναι η εξαγωγή του αποτελέσματος πριν την ερώτηση.

Πάντα υπάρχουν επιθυμητές απαντήσεις, ακόμα και ανάμεσα στους πιο αγνούς ερευνητές επιστήμονες. Το ερώτημα του συγκεκριμένου δημοψηφίσματος έχει τεθεί έτσι ώστε να (καθ)οδηγεί την ψήφο στο ΟΧΙ που είναι μία στήριξη σε μία κυβέρνηση η οποία θα την χρησιμοποιήσει εναντίον οποιασδήποτε συμφωνίας εντός των κανόνων της ΕΕ. Αντίθετα το ΝΑΙ κάνει το ανείπωτο. Ταυτίζει τον ψηφοφόρο-θύμα με τον ξένο δανειστή-θύτη. Με αποδοχή όρων μόνο εναντίον του θύματος από το ίδιο το θύμα.

Η ιστορική μας παράδοση

Η Ελλάδα δεν διαθέτει καλή παράδοση δημοψηφισμάτων. Όλα έγιναν με θέμα το πολίτευμα, τα μισά έγιναν από δικτατορίες, και με εξαίρεση αυτό το 1974, είχαν προβληματική διεξαγωγή ή ήταν νοθευμένα. Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου όπως και όλα τα προηγούμενα, έχει διχαστικό χαρακτήρα και τα προβλήματα που θα δημιουργήσει είναι μεγαλύτερα από αυτά που υποτίθεται θα λύσει.

Οι πιθανότητες να ψηφίσει ο κόσμος ενημερωμένος στο σωστό ερώτημα είναι μηδενικές. Δεν έχει ούτε τον χρόνο ούτε την γνώση. Επομένως το αποτέλεσμα θα κριθεί από το τι νομίζει ο κόσμος ότι ψηφίζει. Αν υποπέσει στην αυταπάτη ότι θα πει ένα περήφανο ΟΧΙ που θα τρομάξει τους εταίρους-εχθρούς ή ένα αξιοπρεπές «Φτάνει πια!» θα υποστούμε τις συνέπειες χωρίς περηφάνια και χωρίς αξιοπρέπεια.

Η τιάρα του πάπα

Η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει σχέση με τις καλύτερες παραδόσεις της Αριστεράς. Τουλάχιστον όχι της Αριστεράς που γεννήθηκε στην Δύση από την μήτρα του Διαφωτισμού. Για αυτό και συνεταιρίζεται με ότι χειρότερο τερατογεννήθηκε στην δεξιά και απολαμβάνει παρελάσεις και ιαματικές περιφορές λειψάνων. Αντιθέτως προσπαθεί να στηριχτεί στα αποτυχημένα παραδείγματα εφαρμογής ιδεών της Αριστεράς σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ασίας ή της Λατινικής Αμερικής όπου ο δυτικός Διαφωτισμός είχε μηδαμινές επιδράσεις.

Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει ισχυρή παράδοση εχθρότητας προς την Δύση και μάλιστα οριζόντια στο πολιτικό σύστημα. Η Εκκλησία και η ακροδεξιά για παράδειγμα είναι σταθεροί πυλώνες αντιδυτικών αντιλήψεων. Είναι πεντακάθαρο ότι η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται διαδεδομένες εθνικές ψευδαισθήσεις, που τόσο μας έχουν ταλαιπωρήσει, προσπαθώντας να ταυτίσει όσους ψηφίζουν ΝΑΙ με τους ζηλόφθονες δυτικούς ξένους που επιβουλεύονται την εθνική περιουσία του σπουδαίου οικόπεδου μας. Δεν θα μας σώσει η γεωπολιτική μας ιδεοληψία που ποτέ δεν μείωσε την μειονεξία μας. Μπορεί το ΝΑΙ να μην διασφαλίζει την παραμονή μας στο ευρώ αλλά σίγουρα το ΟΧΙ μας απομακρύνει από την Ευρώπη και μας στέλνει ταξίδι ανατολικά.

Οι προδότες

Κάποτε οι δεξιοί κατηγορούσαν τους αριστερούς σαν προδότες και τους έστελναν εξορία. Τώρα οι (αυτοπροσδιοριζόμενοι) αριστεροί κατηγορούν όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους σαν προδότες και προσπαθούν να φιμώσουν κάθε αντίθετη φωνή. Το βέβαιο είναι ότι όταν εκτοξεύονται αφορισμοί τότε υπάρχει μπόλικη υποκρισία.

Σε όλο τον κόσμο η πατριδοκαπηλία είναι το καταφύγιο των δειλών και των απατεώνων. Τι σχέση με την αριστερά και τις ιδέες έχει η όξυνση πατριωτικών αντανακλαστικών με τα οποία προσπαθεί να στείλει τον κόσμο στην κάλπη η κυβέρνηση;

Και μία διαπίστωση: οι προδότες στην Ελλάδα μάλλον είχαν πάντα δίκιο. Και οι αριστεροί όταν φώναζαν για έλλειψη δημοκρατίας και όλοι όσοι ήθελαν να βρεθεί σύνθετη ονομασία για την Μακεδονία και όσοι συνεργάστηκαν με τους βρώμικους αντιπάλους τους το 1989 υπέρ της εθνικής συνεννόησης. Την Κυριακή η Μέρκελ συγκάλεσε συμβούλιο με τα κόμματα της αντιπολίτευσης με θέμα την Ελλάδα και εδώ κάνει μούτρα ο ένας στον άλλο. Σε όσες χώρες ήπιαν όλοι μαζί το πικρό ποτήρι των μνημονίων σήμερα είναι σε διαδικασία απεξάρτησης από τους δανειστές.

Ψήφος χωρίς φόβο και τύψεις

Δεν πρέπει να έχει τύψεις όποιος ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. Δεν είναι ούτε ψήφος ενάντια στις αριστερές ευαισθησίες και παραδόσεις, ούτε υπέρ των δυτικών ξένων. Το ΟΧΙ στηρίζει την αυτονομία αυθαίρετων κυβερνητικών επιλογών χωρίς τον στενό κορσέ των ευρωπαϊκών κανόνων. Αυτή είναι η πραγματική κυβερνητική επιθυμία και δεν διαφέρει απο την επιθυμία των προηγούμενων κυβερνήσεων που για αυτό το λόγο δεν υλοποιούσαν καμία συμφωνία. Απλά οι προηγούμενοι δεν είχαν τολμήσει μία απονενοημένη αυτοκτονία και την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ. Η σημερινή κυβέρνηση κάνει ένα βήμα απομάκρυνσης από τις επώδυνες αναγκαίες λύσεις, προστατεύοντας τα ίδια συμφέροντα και ακολουθώντας τις ίδιες τακτικές διακυβέρνησης (οπότε δεν μπορούν και να την κατηγορήσουν όσοι είχαν κυβερνήσει στο παρελθόν).

Δεν προσθέτει εθνική αξιοπρέπεια το ΟΧΙ, οδηγεί σε απομόνωση και μιζέρια. Το ΝΑΙ δεν υποστηρίζει τους ξένους. Δίνει μία δυνατότητα να παραμείνει η Ελλάδα εντός ευρωζώνης και εντός Ευρώπης. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να μας καταστρέψει καλύτερα από τον εαυτό μας.

Στις 5 Ιουλίου σε αυτό το άθλιο δημοψήφισμα, χωρίς καθόλου τύψεις, θα ψηφίσω ΝΑΙ.

• Ο κ. Κων/νος Μαρκάζος είναι οικονομολόγος