Η κατάσταση στην Ελλάδα μοιάζει με εκείνη στην Ευρώπη το καλοκαίρι του 1914, λίγο πριν το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αναφέρει σε άρθρο του ο Π. Κρούγκμαν.
Αν και ορισμένοι από τους βασικούς παίκτες θέλουν να αποφύγουν ένα Grexit, άλλοι τόσο από την πλευρά του πιστωτή όσο και του δανειστή φαίνεται σχεδόν να καλωσορίζουν την προοπτική κατάρρευσης χώρας, όπως ένα αιώνα πριν κάποιοι ευρωπαίοι καλωσόριζαν τον πόλεμο, σημειώνει
Εξακολουθεί να υπάρχει μια διέξοδος; Θα πρέπει να υπάρχει τονίζει ο αμερικανός νομπελίστας.
Σύμφωνα με τον ίδιο τα μαθηματικά είναι σαφή: Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει πρωτογενές έλλειμμα αλλά δεν μπορεί να υποχρεωθεί σε ένα μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα. Άρα ένα μικρό πλεόνασμα είναι η καλύτερη λύση, ειδικά σε σχέση με τη λύση που περιλαμβάνει έξοδο από το ευρώ.
Υπάρχει ωστόσο ένα νέο πρόβλημα που έχει ανακύψει από την αντιπαράθεση των δυο πλευρών: Η αβεβαιότητα έχει σπρώξει την Ελλάδα πίσω στην ύφεση και το περσινό πρωτογενές πλεόνασμα έχει εξαφανιστεί.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο το μεγάλο πρόβλημα είναι πώς να υπάρξει μια συμφωνία όταν απουσιάζει η εμπιστοσύνη από όλες τις πλευρές.
Οι Έλληνες δικαίως νιώθουν ότι τους έχουν φερθεί σαν μια κατακτημένη επαρχία, ενώ οι θεσμοί δεν εμπιστεύονται την άπειρη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο νομίζω ότι υπάρχει ακόμη χώρος έστω για μια προσωρινή συμφωνία. Η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε κάποια μέτρα, όπως η αύξηση του ΦΠΑ και κάποιες αναπροσαρμογές στο ασφαλιστικό.
Θα πρέπει να πράξει τόσα ώστε η Μέρκελ να μπορεί να πει ότι η χώρα προχωρά σε κάποιες αλλαγές αλλά και ο Τσίπρας να υποστηρίξει πως δεν παραδίδεται όπως οι προκάτοχοι του, τονίζει ο Krugman.
Τα πρόσωπα που έχουν ανεβάσει τον πήχη θα πρέπει να χαμηλώσουν τους τόνους αναφέρει ο Π. Κρούγκμαν.
Eχουν μείνει ακόμη λίγες ημέρες. Ας ελπίσουμε πως θα επικρατήσουν οι ψύχραιμοι, τονίζει.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.