Ο κίνδυνος της ακυβερνησίας

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, προσπάθησα όσο πιο ξεκάθαρα μπορούσα να τονίσω την αναγκαιότητα της αποτελεσματικής λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης. Είναι η βασικότερη προϋπόθεση προκειμένου να είναι εφικτή η ανασυγκρότηση της χώρας.

Ωστόσο, λίγα 24ωρα πριν από τις εκλογές της Κυριακής, αυτό που θα ήθελα να επισημαίνω είναι μία βασική προτεραιότητα. Είναι αναγκαίο για όλους μας, από αυτήν την εκλογική διαδικασία, να προκύψει σταθερή κυβέρνηση.

Κυβέρνηση που να μπορεί -μέσω εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης- να συνομιλήσει με τους εταίρους μας για το ελληνικό πρόγραμμα. Αλλά και κυβέρνηση που να μπορεί να εξασφαλίσει άμεσα τη χρηματοδότηση της χώρας.

Την αναγκαιότητα κυβερνησιμότητας μπορούμε να την αντιληφθούμε και αντίστροφα. Στο ενδεχόμενο ακυβερνησίας, στην καλύτερη των περιπτώσεων, η Ελλάδα καλείται να καλύψει σημαντικές υποχρεώσεις της μέσω δραστικής μείωσης της ρευστότητας στην εσωτερική αγορά. Ταυτόχρονα, καλείται να βρει τρόπο να αντιμετωπίσει το άνοιγμα στα έσοδα, τα οποία το τελευταίο πεντάμηνο -και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία- δείχνουν συνολική υστέρηση 3,9 δισ. ευρώ.

Το 1,8 δισ. από αυτά αφορά στην υστέρηση των φορολογικών εσόδων.

Ο δημοσιονομικός κίνδυνος είναι προφανής και διπλός. Οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας αφενός και η αδυναμία επίτευξης του στόχου των εσόδων αφετέρου έχουν ήδη δημιουργήσει εξαιρετικά αρνητικό κλίμα. Κι αυτό δεν αφορά μόνο την οικονομία της χώρας. Αφορά και τους πολιτικούς βαθμούς ελευθερίας της επόμενης κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας.

Αν με ρωτούσε συνεπώς κάποιος τι θα επιθυμούσα να προκύψει από την εκλογική διαδικασία της Κυριακής, αυτό είναι σταθερή κυβέρνηση, με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, έτοιμη να διαχειριστεί άμεσα κρίσιμα ζητήματα εντός και εκτός συνόρων. Κυβέρνηση με ξεκάθαρο ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

*Ο Χάρης Θεοχάρης, πρώην Γενικός Γραμματέας Εσόδων, είναι υποψήφιος με το Ποτάμι στη Β΄ Αθηνών.