Ιδιωτική ασφάλιση: Δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη

Χρόνια ακούγονταν φωνές για τον κίνδυνο του εσωτερικού χρέους, όταν οι περισσότεροι πίστευαν πως οι ανάγκες του κράτους σταματούσαν στους ξένους δανειστές. Φωνές που όμως οι περισσότεροι αγνοούσαμε.

Δεν είναι ο ρόλος μας να αναλύσουμε πώς και πού χάθηκαν οι αποταμιεύσεις των ασφαλισμένων. Το πρόβλημα όμως εξακολουθεί όχι απλώς να υφίσταται, αλλά και να διογκώνεται, καθώς τα ταμεία τη χρονιά που πέρασε εισέπραξαν περίπου 17 δισ. ευρώ από εισφορές των ασφαλισμένων και κατέβαλαν περίπου 27 για συντάξεις. Αυτό σημαίνει πως ο Έλληνας φορολογούμενος συνεισέφερε τη διαφορά των 10 δισ. ευρώ.

Όλα όμως αλλάζουν από την 1η/1/2015. Από την ημερομηνία αυτή και μετά όσοι κατοχυρώσουν δικαίωμα σύνταξης θα αναγκαστούν να συμβιβαστούν με κάτι διαφορετικό. Ό,τι εισπράττεται από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς αυτό και θα αποδίδεται. Ένα σημαντικό μέρος των συνταξιούχων του μέλλοντος θα πρέπει να προετοιμαστεί να ζήσει με την εγγυημένη σύνταξη των 360 ευρώ.

Η ιδιωτική ασφάλιση καλείται να δώσει τη λύση και στην Ελλάδα, όπως στις περισσότερες προηγμένες χώρες και να λειτουργήσει σαν αρωγός της δημόσιας μέσω ατομικών συνταξιοδοτικών λογαριασμών. Το μεγάλο πλεονέκτημά της είναι το ανταποδοτικό κεφαλαιοποιητικό σύστημα σε αντίθεση με το αναδιανεμητικό, στο οποίο στηρίζεται το κράτος.

Τα προγράμματα που υπάρχουν στην αγορά ποικίλλουν και θέλουν συζήτηση και γνώση, γιατί ο καθένας έχει διαφορετικές ανάγκες και στόχους. Ορισμένα μάλιστα προσφέρουν σημαντικές εγγυημένες αποδόσεις για όλη τη διάρκεια της ασφάλισης.

Η ευελιξία τους ξεκινάει από την επιλογή της σύνταξης ή του εφάπαξ, τη διάρκεια, τον τρόπο πληρωμής, την αύξηση ή μείωση των ασφαλίστρων, την προαιρετική αναπροσαρμογή για προστασία από τον πληθωρισμό και μπορεί να φτάσει στον εμπλουτισμό τους με ελεύθερες χρηματικές καταβολές όποτε ο καθένας επιθυμεί κι έχει τη δυνατότητα.

Ο νέος φορολογικός νόμος δίνει το πράσινο φως για ομαδικά συνταξιοδοτικά προγράμματα με σημαντικότατες φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις και στους εργαζομένους τους και είναι ουσιαστικά το πρώτο μεγάλο άνοιγμα στον δεύτερο πυλώνα της ασφάλισης.

Η σύνταξη είναι ο βέβαιος ασφαλιστικός κίνδυνος και οφείλουμε όλοι να το αντιληφθούμε όπως κάποιοι άλλοι λαοί, οι οποίοι και έλαβαν έγκαιρα τα μέτρα τους. Η αξία και η συμβολή της ιδιωτικής ασφάλισης στη διατήρηση ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου είναι σημαντική και περισσότερο πολύτιμη από ποτέ, όπως και η κάλυψη Ζωής και Υγείας, ιδίως για εκείνους που δεν έχουν πολλές πηγές εισοδημάτων.

 Ο κ. Ζαχαρίας Καλαϊτζάκης είναι Σύμβουλος Ασφάλισης (www.syntaxeis.gr)