Ακτοπλοΐα: Το ”τρίγωνο” Κρήτης-Αιγαίου-Αδριατικής

”Όλα ανοικτά” παραμένουν στον χώρο της ακτοπλοΐας, παρά τα όσα γράφονται. Είναι γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό τα ”κλειδιά” των εξελίξεων τα κρατά η οικογένεια Παναγόπουλου. Ωστόσο ουδείς δύναται να ξεπεράσει τις γενικότερες συνθήκες που επικρατούν στο… τρίγωνο Κρήτης, Αιγαίου και Αδριατικής, γράφει ο Γιώργος Παπανικολάου.

Δημοσιεύθηκε: 18 Δεκεμβρίου 2006 - 08:00

Ακτοπλοΐα: Το ”τρίγωνο” Κρήτης-Αιγαίου-Αδριατικής

του Γιώργου Παπανικολάου

Όλοι περιμένουν το… σούπερ deal στον χώρο της ελληνικής ακτοπλοΐας, μόνο που αυτό δεν… έρχεται (ακόμη).

Είναι γεγονός ότι η οικογένεια Παναγόπουλου έχει ενισχύσει το ποσοστό της στις Μινωικές, ενώ φέρεται να συζητά μαζί τους το ενδεχόμενο πώλησης των τεσσάρων πλοίων Superfast που παραμένουν στο ”οπλοστάσιο” της Attica Group.

Μια τέτοια κίνηση σαφώς θα είχε λογική αφού αυτόματα θα εξαλειφόταν το μεγάλο πρόβλημα των γραμμών της Αδριατικής, το overcapacity σε πλοία μεταξύ των ελληνικών εταιριών που κυριαρχούν στον ανταγωνισμό.

Ωστόσο ένα είναι βέβαιο σε αυτή τη φάση. Πως δεν υπάρχει καμία συμφωνία.

Οι ίδιες οι Μινωικές εξακολουθούν να έχουν έναν σκληρό πυρήνα Κρητών μετόχων που δεν θέλουν να απολέσει η εταιρία τον τοπικό χαρακτήρα του μετοχολογίου της, κι αυτό θα μετρήσει σε οποιεσδήποτε εξελίξεις.

Κανένα τίμημα για καμία συμφωνία, είτε αγοράς είτε πώλησης, δεν μπορεί να ”περάσει” από τη συνέλευση, αν δεν είναι αποδεκτό από τους Κρήτες μετόχους και τους εκπροσώπους τους.

Κι από την πλευρά Παναγόπουλου όμως, δεν υπάρχουν ”μονόδρομοι”. Η Attica Group πέρα από τις γραμμές της Αδριατικής, διαθέτει και την Blue Star, που έως στιγμής είναι η πιο ”αποτελεσματική” ακτοπλοϊκή εταιρία στον χώρο του Αιγαίου.

O Περικλής Παναγόπουλος έχει αποδείξει ότι ξέρει να επιλέγει τη στρατηγική του για να μεγιστοποιήσει το όφελος που θα έχει, σε κάθε συγκυρία. Αν θέλει premium για να εγκαταλείψει τον χώρο της Αδριατικής, το πιο πιθανό είναι ότι είτε έμμεσα, είτε άμεσα, θα το ”παλέψει” με πείσμα, συνδυάζοντας αποτελεσματικά τα ”ατού” του.

Οι επαφές άλλωστε με private equities, ασχέτως αν ήταν προκαταρκτικές, ασχέτως αν ήταν ανεπίσημες, υπήρξαν.

Στην περίπλοκη αυτή εξίσωση μετέχει βέβαια και η Hellenic SeaWays. Κι όχι μόνο επειδή ο βασικός πλέον μέτοχός της, ο εφοπλιστής κ. Πάνος Λασκαρίδης, είναι και μέτοχος των Μινωικών -που επίσης κατέχουν, άμεσα και έμμεσα, καταστατική μειοψηφία στην HSW.

Το σφάλμα που διαπράττουν ορισμένοι, είναι να θεωρούν δεδομένο ότι αν οι Μινωικές θελήσουν να επεκταθούν στην Αδριατική, θα πρέπει υποχρεωτικά να δώσουν το ποσοστό τους στην HSW για να αποκτήσουν ρευστότητα.

Θα μπορούσε να γίνει έτσι, θα μπορούσε και να μη γίνει. ΄Ηδη, προβλέπεται ότι οι Μινωικές θα κλείσουν το τρέχον έτος με μια σχέση δανεισμού προς EBITDA λίγο υψηλότερη του 6 από… 15 που ήταν αυτή η σχέση το 2002!

Η διοίκηση Μανιαδάκη έδωσε μεγάλη έμφαση στην ορθολογικοποίηση τέτοιων σχέσεων κι αυτό ανοίγει σημαντικές προοπτικές για τη χρηματοδότηση φιλόδοξων κινήσεων, ιδίως σε μια περίοδο κατά την οποία υπάρχει διεθνώς ”ζεστό χρήμα” το οποίο αναζητά business plans με προοπτικές, για να τοποθετηθεί.

Και στην περίπτωση της HSW λοιπόν, ”όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά” κι εξαρτώνται από το... τίμημα (που οι ίδιες οι Μινωικές τοποθέτησαν στα 3,5 ευρώ, μετρητοίς και… αμέσως), με τον κ. Λασκαρίδη να είναι πια καταφανώς το πρόσωπο-κλειδί.

Διότι όποιος νομίζει ότι είναι εφικτό να βρεθεί άλλος σοβαρός αγοραστής που θα πάρει το ποσοστό των Μινωικών, απλώς για να βρεθεί ”στο ίδιο κρεβάτι” με την καταστατική μειοψηφία του κ. Λασκαρίδη, πλανάται πλάνην οικτράν.

Πού βρίσκεται λοιπόν το κλειδί των εξελίξεων; Στο ποιος θα βάλει πρώτος λίγο νεράκι στο… κρασάκι του. Μια κίνηση να γίνει, και πράγματι θα αρχίσουν οι… καραμπόλες.

Μόνο που ώσπου να γίνει η πρώτη κίνηση, κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια είναι η κατεύθυνση που θα πάρει το παιχνίδι.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.