Οι «αγνές παρθένες» του '99, τώρα με βούλα…

Σύμφωνα με το σύνολο των παραγόντων της αγοράς, κάποιος επιχειρηματίας είχε κάνει μια από τις πλέον καραμπινάτες απάτες στο χρηματιστήριο. Οταν του επεβλήθη πρόστιμο από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, γνωστό στέλεχος της αγοράς μου έλεγε: «Αποκλείεται να το πληρώσει. Να δεις που στο τέλος θα δικαιωθεί. Η μόνη ζημιά που του κάνατε εσείς οι δημοσιογράφοι είναι ότι όταν πηγαίνει στα γκαλά, δεν θα αντέχει κάποιες ξανθές κυρίες να ψιθυρίζουν μεταξύ τους για το τι του έσουραν τα sites…».

Το στέλεχος μάντεψε σωστά. Ο τιμωρημένος βασικός μέτοχος προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια, δικαιώθηκε και μετά μας… έτριβε στη μούρη το περιεχόμενο της απόφασης. Κανονικά, θα έπρεπε να του ζητήσουμε και συγνώμη!

Η ιστορία αυτή ήρθε χθες στη μνήμη μας, όταν διαβάσαμε για την οριστική δικαστική απαλλαγή ΟΛΩΝ των προσώπων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κατηγορήθηκαν για «χρηματιστηριακά σκάνδαλα» την περίοδο 1999-2000.

Σύμφωνα με την ελληνική δικαιοσύνη, ΟΛΟΙ αυτοί είχαν δίκιο και όχι οι κατήγοροί τους. Δεν είχε δίκιο φυσικά, ούτε και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, καθώς σε πολλούς από αυτούς είχε επιβάλει ποινές…

Καθένας από εμάς εύκολα μπορεί να θυμηθεί τα «έργα και τις ημέρες» πολλών εκ των κατηγορουμένων που τελικά αθωώθηκαν.

Όπως, για παράδειγμα, συνεντεύξεις τύπου περιφερειακών εταιρειών όπου ανακοινώνονταν «στρατηγικές συμμαχίες» με μεγάλους θεσμικούς επενδυτές του εξωτερικού(!), αλλά και μεγαλεπήβολα σχέδια στα Βαλκάνια…

Εν πάση περιπτώσει, όλοι αθώοι!

Από τις εντυπώσεις στην ουσία

Σύμφωνα με το πολίτευμά μας, οι πολίτες πρέπει να σέβονται τις αποφάσεις της δικαιοσύνης, όποιες και αν είναι αυτές.

Είναι γνωστό επίσης ότι οι όποιες δικαστικές καταδίκες θα πρέπει να συνοδεύονται από επαρκή αποδεικτικά στοιχεία και όχι μόνο από εκτιμήσεις και εικασίες τρίτων και πόσο μάλλον όχι μόνο από τα δημοσιεύματα των καναλιών και των blogs. Όλα αυτά όμως, δεν σημαίνουν πως και οι όποιες δικαστικές αποφάσεις δεν μπορούν να σχολιαστούν: «Και οι κριτές, κρίνονται», μας έλεγε ένας καθηγητής μας στο πανεπιστήμιο…

Μετά λοιπόν από αυτή την εισαγωγή, ας προχωρήσουμε στην ουσία του θέματος.

Μεταξύ των επενδυτών επικρατεί εδώ και χρόνια κλίμα έντονης δυσφορίας για το ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα έπρεπε να είχε πιάσει και να είχε τιμωρήσει πολύ περισσότερους επιχειρηματίες και χρηματιστηριακούς παράγοντες, με βάση τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα.

Ωστόσο, ακόμη και όταν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς παρενέβη και επέβαλε ποινές, τελικά τίποτε δεν έγινε! Μηδέν εις το πηλίκον...

Και αυτό, γιατί συχνότατα οι τιμωρηθέντες προσέφυγαν στα πολιτικά δικαστήρια και τελικά στις πλείστες των περιπτώσεων δικαιώθηκαν…

Είναι δύσκολο να υποθέσει κάποιος ότι όλα αυτά τα χρόνια, όλα τα μέλη της Ε.Κ. ήταν τόσο «άχρηστα» και πως τιμώρησαν άδικα τόσους αθώους ανθρώπους. Αποκλείεται να είχαν πάντα άδικο και ποτέ δίκιο.

Να επηρέασε άραγε αρνητικά ο τεράστιος χρόνος που μεσολάβησε από την πράξη των επίμαχων γεγονότων μέχρι την τελική δικαστική εκδίκαση της υπόθεσης;

Να ευθύνεται η έλλειψη χρηματιστηριακής και γενικότερα οικονομικής παιδείας από μεγάλο ποσοστό των δικαστών μας;

Να υπάρχει τελικά κάποιος άλλος λόγος;

Ίσως…

Σε κάθε περίπτωση, ενώ η ελληνική δικαιοσύνη κέρδισε πόντους τα τελευταία χρόνια σχετικά με την τιμωρία ατόμων από τον πολιτικό κόσμο, έχασε τώρα μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να κάνει το ίδιο και σε ότι αφορά τη χρηματιστηριακή κοινότητα.