Feldstein: Η ΕΚΤ θα κάνει μεγάλο λάθος

Οι πρόσφατες δηλώσεις Draghi επανέφεραν τη συζήτηση για τα όρια της πολιτικής της ΕΚΤ. Το ζήτημα δεν είναι μόνο οι αρμοδιότητες της ΕΚΤ, αλλά και η αποτελεσματικότητα των πολιτικών, εκτιμά ο Μ. Feldstein.

Δημοσιεύθηκε: 31 Ιουλίου 2012 - 07:43

Οι θέσεις του προέδρου της ΕΚΤ, Mario Draghi, και του διοικητή της Τράπεζας της Αυστρίας, Ewald Nowotny, για την αγορά ομολόγων από την ΕΚΤ και την παραχώρηση τραπεζικής άδειας στον ESM δεν κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και ενδέχεται να αποβούν επικίνδυνες αν εφαρμοστούν, εκτιμά ο Martin Feldstein.

O κ. Draghi δήλωσε ότι η ΕΚΤ θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να προστατεύσει το ευρώ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα προχωρήσει και πάλι στην αγορά ισπανικών και ιταλικών ομολόγων.

Ο Ε. Nowotny, από την πλευρά του, υποστήριξε ότι ο ESM μπορεί να αποκτήσει τραπεζική άδεια, η οποία θα του επιτρέψει να δανείζεται από την ΕΚΤ και να διευρύνει τη δυνατότητα αγοράς ομολόγων κρατών-μελών.

Ο Μ. Feldstein αναφέρει ότι, ενώ όλες οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν στις αγορές για να ρυθμίζουν τη ρευστότητα, η αγορά ομολόγων συγκεκριμένων κρατών από την ΕΚΤ, οι οποίες επέδειξαν δημοσιονομική ανευθυνότητα, είναι και αχρείαστη και επικίνδυνη.

Αν η ΕΚΤ επικεντρωθεί στην αγορά ομολόγων των χωρών που αντιμετωπίζουν υψηλά επιτόκια, θα μειώσει την πίεση στις κυβερνήσεις τους να πάρουν δύσκολες, αλλά αναγκαίες αποφάσεις για τον περιορισμό των ελλειμμάτων.

Επιπρόσθετα, θα φέρει την ΕΚΤ στην επικίνδυνη πολιτικά θέση να πρέπει να αποφασίσει αν τα μέτρα που εφαρμόζει μια κυβέρνηση είναι αρκετά σκληρά για να ανταμειφθούν με χαμηλότερα επιτόκια.

Σύμφωνα, με τον Μ. Feldstein, η ανάληψη ενός τέτοιου ρόλου από την ΕΚΤ θα την οδηγούσε πέρα από τα όρια της νομισματικής πολιτικής στο απαγορευμένο πεδίο της άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής.

Επίσης, η Γερμανία μπορεί να αντιδράσει στους κινδύνους χρεοκοπίας που προκύπτουν από την κατοχή μεγάλης ποσότητας ομολόγων υψηλού ρίσκου από την ΕΚΤ.

Ο Μ. Feldstein, αντίθετα, υποστηρίζει ότι καλύτερη λύση θα ήταν η αγορά από την ΕΚΤ ενός ουδέτερου καλαθιού κρατικών ομολόγων, με το μερίδιο της κάθε χώρας να καθορίζεται από το μερίδιό της στα κεφάλαια της ΕΚΤ.

Μια τέτοια προσέγγιση, σημειώνει, θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να αγοράσει μεγάλες ποσότητες ισπανικών και ιταλικών ομολόγων, αλλά μόνο αν αγοράσει ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες γαλλικών και γερμανικών ομολόγων.

"Οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν τα δύσκολα πολιτικά βήματα που απαιτούνται για τη μείωση του κινδύνου διάλυσης της ευρωζώνης, η οποία θα έχει πολύ μεγάλο ουσιαστικό οικονομικό κόστος για όλους και όχι μόνο για τα μέλη της.

Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη ανάλυση, αν αγοραστούν τίτλοι χωρών που αντιμετωπίζουν προβλήματα, τότε δεν θα τιμολογηθεί στην αγορά το γεγονός ότι οι χώρες έχουν προσαρμόσει τις πολιτικές τους στο να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα ή όχι, καθώς θα έχει προηγηθεί η παρέμβαση της ΕΚΤ.

Δυστυχώς, οι πρόσφατες δηλώσεις των αξιωματούχων της ΕΚΤ ίσως έχουν μειώσει τις πιέσεις στις κυβερνήσεις να κάνουν αυτά που πρέπει. Παράλληλα, βάζοντας φρένο στην πτώση της αξίας του ευρώ μπορεί να έχουν εμποδίσει την απάντηση της αγοράς, που είναι απαραίτητη για τη μείωση των ανισορροπιών των ισολογισμών και την τόνωση του ΑΕΠ στην ευρωζώνη", καταλήγει ο Μ. Feldstein.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.