Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του πραγματικού ηγέτη

Βεβαίως, ο ιδανικός ηγέτης δεν μπορεί παρά να είναι άνθρωπος, έλεγε πριν πολλά χρόνια ο αείμνηστος Πήτερ Ντάκερ και κάποιοι τον ειρωνεύονταν για το αυτονόητο της διαπίστωσής του. Και όμως… ο ιδανικός ηγέτης διαθέτει την ευφυΐα να κατανοεί την πραγματικότητα και να ανιχνεύει τις λεπτομέρειές της. Μέσα από αυτές τις τελευταίες δε, αντιμετωπίζει και την πολυπλοκότητα και μόνον αυτή του η ικανότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην άσκηση ηγεσίας.

Χωρίς αμφιβολία έτσι, μπορούμε να πούμε ότι η ίδια η ηγεσία έχει υποκειμενική χροιά, γι' αυτό το λόγο υπάρχουν τόσο διαφορετικές μορφές και επίπεδα ηγεσίας στην κοινωνία και στις επιχειρήσεις. Ο τέλειος ηγέτης κατανοεί τι σημαίνει να ηγείσαι, όσο και να ακολουθείς.

Ο ιδανικός ηγέτης συνειδητοποιεί τηv αμοιβαία ευθύνη του ηγέτη και της ομάδας: Ο ένας στηρίζει και στηρίζεται ταυτόχρονα από τον άλλον. Ένας ηγέτης χωρίς ανθρωπιστικά αισθήματα, δεν είναι παρά άτομο με την ιδιότητα της ανώτερης εξουσίας, ενώ ένας σπουδαίος ηγέτης εμπνέει περισσότερο με το σθένος του χαρακτήρα και των αρχών του, παρά με το φόβο και την τρομοκρατία.

Ο ιδανικός ηγέτης είναι επίσης κάποιος τον οποίο μπορείς να εμπιστευτείς. Η πεμπτουσία της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας συνίσταται στην αναγκαιότητα της αλληλεξάρτησης. Αν ένας ηγέτης χάσει την εμπιστοσύνη εκείνων που τον ακολουθούν, θα σταματήσουν να τον στηρίζουν.

Αν ένας ηγέτης δεν καταφέρει να εμπιστευτεί τις ικανότητες εκείνων που τον ακολουθούν, το αποτέλεσμα θα είναι πανωλεθρία. Κανείς δεν μπορεί να ηγείται μόνος του και μόνο η ιδέα αυτή είναι άτοπη.

Ένας επιτυχημένος ηγέτης είναι ανδρείος, και όχι με τη φυσική έννοια. Πρέπει μόνος του να πάρει πολλές αποφάσεις, παρόλο που έχει στο πλευρό του πολλούς συμβούλους. Ο ιδανικός ηγέτης είναι εκείνος ο οποίος οικειοθελώς αναλαμβάνει την ευθύνη να προχωρήσει ή να υποχωρήσει, και αποδέχεται τις συνέπειες. Αν ένας ηγέτης δεν φαίνεται να έχει το απαιτούμενο θάρρος για να ενεργήσει εξ ονόματος όλων, θα χάσει την εμπιστοσύνη της ομάδας και τελικά τη θέση του ηγέτη.

Τέλος, ο ιδανικός ηγέτης πρέπει να επιβάλλει πειθαρχία, με την κλασική έννοια του όρου και να διδάσκει την ομάδα ποιος είναι ο σωστός δρόμος. Η πειθαρχία δεν είναι απλώς η άσκηση ελέγχου και η τιμωρία όσων δεν καταφέρνουν να υπακούσουν τις διαταγές. Πειθαρχία σημαίνει καθοδήγηση, δόμηση, εκπαίδευση καθόσον χωρίς αυτήν, κανείς δεν μπορεί να ηγηθεί αποτελεσματικά.

Σε τελική ανάλυση λοιπόν, η ηγεσία δεν είναι μια απλή υπόθεση. Ούτε βέβαια ηγέτης γίνεται οποίος απλώς νομίζει ότι μπορεί να γίνει.