Πότε οι εργαζόμενοι... εγκαταλείπουν το «πλοίο»

«Η επιχείρηση είναι ένας ζωντανός οργανισμός δημιουργίας και παραγωγής πλούτου, καινοτομίας και ευημερίας», έλεγε ο Τζέρι Γκρίνφιλντ, επιτυχημένος επιχειρηματίας στον χώρο του παγωτού.

Έδινε έτσι μεγάλη σημασία στο εργασιακό περιβάλλον, το οποίο θεωρούσε καθοριστικό για την πορεία μίας εταιρείας. Στο πλαίσιο αυτό, υποστήριζε ότι οι άνθρωποι αποχωρούν από τις εταιρείες όταν καταλαβαίνουν ότι οι ηγεσίες τους είναι ανεπαρκείς και άρα επικίνδυνες για την επιβίωσή τους.

«Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι η κουλτούρα της εταιρείας είναι αυτή που παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των υπαλλήλων. Στην πραγματικότητα, αυτό που έχει σημασία για τους εργαζομένους είναι η κουλτούρα των λειτουργικών μονάδων μέσα στις οποίες εργάζονται. Αν ο προϊστάμενος είναι ηλίθιος ή ανίκανος, οι καλύτεροι άνθρωποι θα φύγουν», τόνιζε ο Γκρίνφιλντ και μάλλον έχει δίκιο.

Υποστήριζε, όμως, ότι υπάρχουν και άλλοι λόγοι αποχώρησης από μία εταιρεία, όπως για παράδειγμα:

* Η ηγεσία της εταιρείας αλλάζει: Είτε η ποιότητα των αποφάσεων της ανώτατης διοίκησης φθίνει, είτε μία νέα ηγεσία παίρνει τα ηνία -την οποία οι υπάλληλοι δεν εμπιστεύονται ή με την οποία δεν αισθάνονται άνετα.

* Σύγκρουση με τους άμεσους προϊσταμένους: Οι άνθρωποι μπορεί να αποχωρήσουν όταν η σχέση τους με τους προϊσταμένους τους γίνει πιεστική ή προβληματική και δεν βλέπουν οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική λύση στο πλαίσιο της εταιρείας.

* Στενοί φίλοι αποχωρούν: Ένας ή περισσότεροι συνάδελφοι τους οποίους κάποιος υπάλληλος συμπαθεί ιδιαίτερα και σέβεται, αποχωρούν από την εταιρεία, στερώντας του έτσι μία σχέση που έχει νόημα γι’ αυτόν.