Οι εταιρείες και το DNA της καινοτομίας

Παρά το γεγονός ότι η δημιουργική νοημοσύνη διαφέρει από τους άλλους τύπους νοημοσύνης, όπως συστήνει ο καθηγητής Howard Gardner δεν αποτελεί μία γενετικά προκαθορισμένη γνωστική ικανότητα. Η έρευνά μας σε μονοζυγωτικά δίδυμα απέδειξε ότι η γενετική προδιάθεση επηρεάζει σε ποσοστό 25% την ικανότητα καινοτομίας.

Το υπόλοιπο 75% εξαρτάται από την εκπαίδευση και την διαρκή εξάσκηση.

Ανοιχτό μυαλό

Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την ικανότητα τού να σκέφτεται κανείς ριζοσπαστικά με το DNA. Αναφέρομαι σε έναν ιδιαίτερο, μοναδικό και προσωπικό κώδικα καινοτομίας τον οποίο ονομάζω «Innovator’s DNA». Κεντρικό σημείο στον συγκεκριμένο κώδικα αποτελεί η σκέψη των συσχετισμών (associational thinking) –δηλαδή, η ικανότητα να συνδέει κανείς στοιχεία, φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, τα οποία προέρχονται από διαφορετικούς κλάδους και χώρους, και να δημιουργεί νέες ιδέες.

Εξάλλου, αν παρατηρήσει κανείς τους επιχειρηματίες που έχουν προβεί σε σημαντικές καινοτομίες, σπάνια εφηύραν κάτι εντελώς νέο. Συνήθως αποτελούν σύνθεση ιδεών που προϋπάρχουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι έρευνες για τις απεικονίσεις των εγκεφαλικών λειτουργιών ομολογουμένως προικισμένων ανθρώπων δείχνουν ότι οι εγκέφαλοί τους μοιάζουν σαν να έχουν «πάρει φωτιά», με την έννοια ότι δημιουργούν περισσότερες νευρικές συνάψεις από τον μέσο όρο του πληθυσμού.

Για να βελτιωθεί η συγκεκριμένη ικανότητα, είναι σημαντικό να εκτίθεται κανείς σε γνώσεις και πληροφορίες από διαφορετικούς χώρους και κλάδους.

Είναι σαν τα παιχνίδια lego: όσο περισσότερα και διαφορετικά τουβλάκια δίνεις σε ένα παιδί, τόσο πιο πρωτότυπες κατασκευές θα φτιάχνει.

* Καθηγητής ψυχολογίας