Η επιχείρηση χρειάζεται επειγόντως όχι απλούς διαχειριστές, αλλά προϊσταμένους με έμπνευση, προσωπικότητα και ολιστική προσέγγιση στα θέματα της Διοίκησης.
Δηλαδή, χρειάζεται στελέχη (και όχι απλούς διαχειριστές) τα οποία:
-Επενδύουν στον εαυτό τους. Για να γίνουν καλύτεροι στο αντικείμενό τους, για να γίνουν πιο ευαίσθητοι στις ανάγκες των άλλων
-Οδηγούν τους άλλους σε απόδοση. Έχουν έντονη κατεύθυνση στο να πετύχουν αποτελέσματα
-Υλοποιούν τις ιδέες, είτε τις δικές τους είτε τρίτων. Δεν μένουν μόνον στα λόγια. Έχουν το χάρισμα να δίνουν πρακτικότητα και εφαρμοσιμότητα
-Παίρνουν πάνω τους την ευθύνη. Μπορούν να παίρνουν αποφάσεις χωρίς στρες
-Δίνουν έμφαση στα γεγονότα και όχι στις εντυπώσεις. Συγκεντρώνουν συστηματικά στοιχεία, τα ερμηνεύουν σωστά και μετά αποφασίζουν
-Επικοινωνούν. Οι υφιστάμενοί τους νοιώθουν άνετα και συνηθίζουν να μιλούν σε προσωπική βάση. Ξέρουν να ακούν
-Ξέρουν να συνεργάζονται, είναι κοινωνικοί. Ελάχιστοι είναι αυτοί που αποτυγχάνουν λόγω έλλειψης γνώσεων –απλά, δεν ξέρουν να συνεργάζονται
-Απαλλάσσονται από ρουτίνες που θεωρούν ότι είναι εμπόδιο και δεν οδηγούν πουθενά
-Έχουν συναισθηματική κατανόηση. Βλέπουν αυτά που συμβαίνουν και από την πλευρά του υφισταμένου
-Ρωτούν. Γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα. Ρωτούν εποικοδομητικά, όχι για να βρουν σε ποιον να ρίξουν τα σφάλματα
-Έχουν περιέργεια. Διαβάζουν, ψάχνουν, βλέπουν λιγότερο τηλεόραση, δίνουν την ενεργητικότητά τους σε εργασίες που έχουν προτεραιότητα
-Παίρνουν ρίσκα. Τολμούν να δοκιμάσουν νέες ιδέες
-Πείθουν. Χρησιμοποιούν το χιούμορ θετικά. Μαθαίνουν την σωστή χρήση του λόγου
-Ανταμείβουν την υψηλή απόδοση. Ανεβάζουν το ηθικό του προσωπικού, δημιουργούν ευκαιρίες.