Γιατί η ανάγκη για μάθηση δεν τελειώνει ποτέ

Έχουμε παρατηρήσει ότι εκείνοι οι ηγέτες που προβλέπουν τα προβλήματα και τις ευκαιρίες, ενδιαφέρονται πάντοτε για την απόκτηση νέων πληροφοριών -ιδέες, απόψεις, θεωρίες και σενάρια. Θέλουν να ακούσουν τι σκέπτονται οι πελάτες, οι προμηθευτές και γενικά οι άνθρωποι έξω από τον χώρο του κλάδου τους. Γνωρίζουν ότι ποτέ δεν μπορούν να ξέρουν αρκετά, ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν παλαιότερες υποθέσεις ως οδηγούς για το παρόν και το μέλλον.

Αναζητούν ποικίλες πηγές πληροφοριών και περισσότερο ακούν παρά μιλούν. Ερευνούν εξονυχιστικά όλα τα συστατικά στοιχεία του επιχειρηματικού μοντέλου, από τους εξωτερικούς παράγοντες και τις βασικές αιτίες μέχρι τον δυναμισμό των οικονομικών στόχων και τις ικανότητες της ίδιας της εταιρείας. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουν την πραγματικότητα με μεγαλύτερη σαφήνεια από τους άλλους. Δεν χρειάζεται να παραμένουν προσκολλημένοι στην υπάρχουσα κατάσταση για ασφάλεια.

Οι ηγέτες που θέλουν να γνωρίζουν την πραγματικότητα δεν "πυροβολούν" αυτούς που φέρνουν άσχημα νέα. Ανεξάρτητα από το αν είναι μία εξωτερική πηγή αυτή που τους μεταφέρει μια νέα πληροφορία, ή αν είναι ο επικεφαλής μιας ομάδας που λέει σε μία σύσκεψη "αυτό το έργο θα έχει προβλήματα", οι ηγέτες ακούν προσεκτικά.

Μάλιστα, ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να αμφισβητούν τη γνώση που απέκτησαν. Συνεχώς θέτουν ερωτήσεις: Τι θα μπορούσε να πάει στραβά και να τινάξει στον αέρα αυτή τη στρατηγική; Τι θα συμβεί εάν οι Κινέζοι ανατιμήσουν το γουάν; Μήπως αυτή η νέα τεχνολογία, για την οποία διάβασα, αποτελεί απειλή για το προϊόν που αναπτύσσουμε;
Σταθμίζουν τις νέες πληροφορίες που αποκτούν με πνεύμα ειλικρίνειας και προχωρούν σε οποιεσδήποτε ενέργειες κρίνουν αναγκαίες. Δεν ψάχνουν να βρουν μόνον προβλήματα αλλά και ευκαιρίες.

Οι ηγέτες που δίνουν σημασία σε όλες τις πληροφορίες, σε σημάδια και οιωνούς, δεν χρειάζεται να στηρίζονται στη συμβατική σοφία -που συχνά αποτρέπει ακριβώς εκείνες τις ενέργειες που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας. Θυμηθείτε την ιστορία του Λου Γκέρστνερ της ΙΒΜ: η θέλησή του να παρακάμψει τη συμβατική σοφία ήταν αυτό που αποκαλεί ως "τη μόνη πιο σημαντική απόφαση της καριέρας μου" και έσωσε την ΙΒΜ.

Συμβατική σοφία είναι να στηρίζεστε σε λύσεις που απέδωσαν στο παρελθόν και να ακούτε ανθρώπους που έχουν τις ίδιες απόψεις με τις δικές σας. Αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τη ρεαλιστική σκέψη. Αφενός, αυτοί είναι άνθρωποι των οποίων έχετε μάθει να εκτιμάτε την εμπειρία και την κρίση και είναι φυσικό να σέβεστε αυτά που έχουν να πουν. Αφετέρου, είναι δύσκολο για ανθρώπους με τις ίδιες απόψεις να αμφισβητήσουν τη συλλογική κρίση και να υποστηρίξουν απόψεις οι οποίες προέρχονται από το εξωτερικό περιβάλλον -απόψεις που θα μπορούσαν να αλλάξουν ριζικά τους όρους της εξίσωσης.

Για τους ηγέτες οι οποίοι αναγνωρίζουν ότι η νέα πραγματικότητα διαμορφώνεται σε πραγματικό χρόνο, το παρελθόν είναι μόνο ένα προοίμιο αυτού που χρειάζεται να κάνουν στη συνέχεια. Αφιερώνουν τη διανοητική και τη συναισθηματική τους ενέργεια όχι σε πολιτικές και στην προώθηση των φιλοδοξιών τους, αλλά στη διερεύνηση της ικανότητάς τους να κατανοούν.

Οραματίζονται σενάρια -ευκαιρίες και απειλές- σαν αν είναι ταινίες στο μυαλό τους, ονειρεύονται να συλλαμβάνουν ιδέες. Ακόμα περισσότερο, η ανάγκη να μαθαίνουμε, στην επαγγελματική ζωή βοηθά και στο να ανακαλύπτουμε τη σαφήνεια μέσα από την πολυπλοκότητα.

Διότι, ας έχουμε κατά νου ότι οι καλύτερες πληροφορίες δεν αξίζουν και πολύ αν δεν βγάζουν νόημα...

* Διεθνής σύμβουλος επιχειρήσεων και συγγραφέας.