Η σημασία της παρακίνησης για τα στελέχη

Κάθε ανώτατο και ανώτερο στέλεχος επιχειρήσεως θα πρέπει να γνωρίζει και να κάνει κτήμα του μία ζωτική για το ευ επιχειρείν αντίληψη: ότι η πίστη και η αφοσίωση δεν αγοράζονται, αλλά κερδίζονται. Αν κανείς καλοεξετάσει την αντίληψη αυτή, σίγουρα μπορεί να οδηγηθεί πολύ μακρυά. Διότι, στο σημερινό ευμετάβλητο εργασιακό περιβάλλον, υπάρχει ένα θέμα παρακίνησης του προσωπικού και είναι σοβαρό.

Ζούμε σε έναν πολιτισμό με εργασία ετεροπροσδιοριζόμενη, συχνά χωρίς ενδιαφέρον, χωρίς δημιουργική πλευρά και χωρίς να καρπώνεται ο ίδιος ο εργαζόμενος το αποτέλεσμα. Έτσι, ενώ η επιχείρηση μισθώνει τον χρόνο παρουσίας κάποιου, το άτομο, για να αποδώσει, δεν αρκεί μόνον να μπορεί, πρέπει και να θέλει. Η παρακίνηση είναι θέμα που συνδέεται με την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Είναι μάλλον μία εσωτερική ώθηση που κάνει κάποιον να θέλει να κάνει κάτι, να πετύχει κάποιον στόχο, πάντα όμως με επιθυμητό αποτέλεσμα την ικανοποίηση κάποιας δικής του ανάγκης.

Όλοι προσπαθούν: οι προπονητές να έχουν αθλητές σε φόρμα, οι στρατιωτικοί να κρατούν ψηλά το ηθικό κλπ. Σε επίπεδο επιχείρησης, η ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί είναι: πώς να δημιουργήσουμε ένα συναίσθημα συμμετοχής και ταύτισης με τους στόχους της επιχείρησης;

Ξεκινώντας, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η παρακίνηση δεν γίνεται απ' έξω. Είναι εσωτερική υπόθεση. Δεν υπάρχει «παρακινώ κάποιον», υπάρχει μόνον η αυτοϋποκίνηση. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να δημιουργήσετε ένα κλίμα μέσα στο οποίο να μπορεί το προσωπικό να ανθίσει εργασιακά. Μπορείτε να αγοράσετε την φυσική παρουσία ενός ανθρώπου σε έναν ορισμένο χώρο. Μπορείτε να αγοράσετε την φυσική παρουσία ενός ανθρώπου σε έναν χώρο για ορισμένο χρόνο. Μπορείτε ακόμη να αγοράσετε ορισμένο αριθμό μυϊκών κινήσεων στον δεδομένο χρόνο και χώρο.

Αυτό που δεν μπορείτε να αγοράσετε –και είναι αυτό ακριβώς που έχετε ανάγκη για να έχετε υψηλή απόδοση– είναι η πίστη και η αφοσίωση. Αυτά δεν αγοράζονται. Κερδίζονται...