Θ. Τρύφων: Διαλύεται ένας κλάδος χωρίς δημοσιονομικό όφελος

Η εγχώρια φαρμακοβιομηχανία διαλύεται, χωρίς να προκύπτει κανένα δημοσιονομικό όφελος, υποστηρίζει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας. Μιλώντας στο Euro2day.gr και το iatronet.gr, ο κ. Θεόδωρος Τρύφων χαρακτηρίζει «στοχευμένες» και «ανορθολογικές» τις πρόσφατες παρεμβάσεις στην τιμολόγηση των ελληνικών γενόσημων φαρμάκων. Μιλά για μέτρα που επέβαλαν οι δανειστές, έχοντας ως στόχο την ελληνική παραγωγή, τα οποία είναι «παράνομα» καθώς οδηγούν σε «νόθευση ανταγωνισμού». Ξεκαθαρίζει δε ότι θα υπάρξει προσφυγή στο ΣτΕ αλλά και στην Επιτροπή Ανταγωνισμού.

«Η μέση λιανική τιμή του εγχώριου φαρμάκου ανήλθε το 2014 σε 7,8 ευρώ, εκ των οποίων τα 4,5 ευρώ καταλήγουν στη φαρμακοβιομηχανία. Τώρα ζητούν αυτή η τιμή να υποχωρήσει στο 1 ευρώ», αναφέρει ο κ. Τρύφων.

Χαρακτηρίζει τις παραπάνω εισηγήσεις των θεσμών, που έγιναν αποδεκτές από την ελληνική κυβέρνηση, ως εξόφθαλμη παρέμβαση κατά της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, καθώς την ίδια ώρα οι μειώσεις στο εισαγόμενο φάρμακο περιορίζονται σε ποσοστό 2%-3%.

Σήμερα η εγχώρια παραγωγή αντιπροσωπεύει το 18% της δαπάνης, το 60% της απασχόλησης στον κλάδο και το 90% των επενδύσεων που πραγματοποιούνται, αλλά καλείται να συνεισφέρει ασύμμετρα στην επιδιωκόμενη μείωση δαπανών, συμπληρώνει. Δεν αρνείται ότι υπάρχει φθηνότερο γενόσημο φάρμακο παραγόμενο από τρίτες χώρες, όπως η Κίνα ή Ινδία, σημειώνοντας ωστόσο ότι στο ευρωπαϊκό πλαίσιο η Ελλάδα διαθέτει από το 2012 τις χαμηλότερες τιμές φαρμάκων.

Επικαλούμενος το παράδειγμα της υπόλοιπης Ευρώπης, αναφέρει πως οι βασικοί πυλώνες της φαρμακευτικής πολιτικής είναι αφενός η πρόσβαση του ασθενή στην ποιοτικότερη και καταλληλότερη θεραπεία αλλά και η βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων και αφετέρου, η στήριξη της εγχώριας παραγωγής. «Η φαρμακευτική δαπάνη προέρχεται από χρήματα των φορολογουμένων. Το ζητούμενο είναι να υποστηριχθεί η παραγωγή εγχώριας προστιθέμενης αξίας».

Θυμίζει δε τη γνωστή μελέτη της Mckinsey, όπου η εγχώρια φαρμακοβιομηχανία υποδεικνύεται ως ένας κλάδος με μεγάλη αναπτυξιακή προοπτική.

Εκτιμά ότι οι παρεμβάσεις όσον αφορά στη μείωση των τιμών και της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης δεν αποδίδουν, καθώς λείπουν τα διαρθρωτικά εκείνα μέτρα που θα μειώσουν αποτελεσματικά το κόστος. "Από το 2009 οι τιμές φαρμάκων έχουν μειωθεί 45% και 65% για τα γενόσημα, ο όγκος συνταγών όμως έχει αυξηθεί στα 55 με 57 εκατομμύρια".

Ξεκαθαρίζει ότι παρά τις δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία θα προσφύγει νομικά κατά των συγκεκριμένων αποφάσεων, τις οποίες θεωρεί παράνομες, εφόσον στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό.

Ο κ. Τρύφων υπογραμμίζει ότι οι 22 ελληνικές εταιρείες του κλάδου έχουν διατηρήσει τους εργαζόμενους και τις επενδύσεις τους και συνεχίζουν να διεκδικούν το μέλλον τους στην Ελλάδα, επιδιώκοντας να κατακτήσουν μερίδια με φθηνό και ποιοτικό φάρμακο. Βλέπει επίσης διεξόδους για τις καινοτόμες παραγωγικές επιχειρήσεις, οι οποίες εξάγουν στο εξωτερικό.

Καταλήγει ωστόσο πως είναι «απαράδεκτο και εθνικό οικονομικό έγκλημα να "κόβεις το οξυγόνο" σε έναν παραγωγικό κλάδο».