Μπακογιάννη: Εφικτή η μείωση της φορολογίας

Η πρώην υπουργός, νυν και υποψήφια βουλευτής στην Α' Αθηνών, αναφέρεται στην πολιτική αστάθεια που προκλήθηκε, η οποία οδήγησε στην προκήρυξη των πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Εξηγεί πως οι απαιτήσεις των δανειστών αυξάνονταν σταθερά, όσο η κυβέρνηση διαπραγματευόταν με την πλάτη στον τοίχο, με αποτέλεσμα «η ιστορία να χαθεί». Υποστηρίζει ωστόσο το έργο που έχει επιτελέσει σε σειρά κρίσιμων θεμάτων η κυβέρνηση, και ότι θα μπορέσει να υλοποιήσει τις νέες υποσχέσεις της.

Θυμίζει πως η ίδια έχει δώσει μάχη για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την προσαρμογή των αντικειμενικών αξιών στις εμπορικές και τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και καταλήγει στο ότι σήμερα είναι εφικτή τη μείωση της φορολόγησης. Ειδικότερα, δηλώνει με έμφαση πως δεν πρέπει να περάσει η απαίτηση της τρόικας για την αύξηση του ΦΠΑ στον τουρισμό, ενώ θεωρεί «υποχρεωτική» τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στις επιχειρήσεις, προκειμένου αυτές να παραμείνουν ανταγωνιστικές. Σχολιάζοντας δε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα, αναφέρει πως δεν είναι ανεκτή η όποια αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης για τις επιχειρήσεις.

Αναγνωρίζει την κριτική που ασκείται σε ό,τι αφορά την αδυναμία πάταξης της φοροδιαφυγής, απορρίπτοντας ωστόσο αιτιάσεις περί έλλειψης βούλησης. Υπενθυμίζει ότι παρά τις αδυναμίες του φοροελεγκτικού μηχανισμού, είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που επώνυμοι άνθρωποι έχουν πάει φυλακή για φορολογικές υποθέσεις. Παραδέχεται όμως ότι στην Ελλάδα εξακολουθεί να υπάρχει απόσταση ανάμεσα στην πολιτική βούληση και την εφαρμογή.

Δηλώνει διαρκώς ανικανοποίητη στον τομέα των μεταρρυθμίσεων, αν και υπογραμμίζει πως η χώρα έχει επιτύχει τις περισσότερες παρεμβάσεις μέσα σε 2,5 χρόνια, από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Αναγνωρίζει ότι υπήρξε κόπωση το τελευταίο εξάμηνο, την οποία αποδίδει στην άρνηση του ΠΑΣΟΚ να συναινέσει σε αυτές, περιγράφοντας τις δυσκολίες της συγκυβέρνησης.

Επανερχόμενη στο κεντρικό ζήτημα των ημερών, χαρακτηρίζει εκτός πραγματικότητας τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Επαναλαμβάνει ότι υπάρχει συμφωνία και δεσμευτική απόφαση των δανειστών για ελάφρυνση του χρέους, και θεωρεί εφικτό να γίνει αυτό μέσω επιμήκυνσης της αποπληρωμής του με μειωμένο σταθερό επιτόκιο. Αφήνει επίσης ανοιχτό το ενδεχόμενο διαπραγμάτευσης για το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων που προβλέπει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.