Κούρταλης: Εχουμε βαρεθεί τις υποσχέσεις και τα καλά λόγια!

ΕΡ.: Κύριε Κούρταλη, η υποχώρηση του ευρώ έναντι του δολαρίου γνωρίζουμε πως ωφελεί την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών κλωστοϋφαντουργικών μονάδων. Ήδη από την αρχή του έτους, η ισοτιμία του αμερικανικού νομίσματος έναντι του ευρώ έχει ανεβεί και οι προσδοκίες πολλών αναλυτών μιλούν για συνέχιση αυτής της πορείας στο μέλλον.

ΑΠ.: Πράγματι, η υποχώρηση του δολαρίου αποτελεί ευχάριστο γεγονός για τον κλάδο μας, γιατί βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα έναντι των μη Ευρωπαίων ανταγωνιστών μας. Ωστόσο αυτήν την περίοδο τα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο είναι τόσο μεγάλα ώστε τα πλήγματα που δεχόμαστε να είναι βαρύτατα. Θα έλεγα λοιπόν πως καλή η υποχώρηση του ευρώ, αλλά πολύ λίγη για να φέρει από μόνη της ανάκαμψη στον κλάδο.

ΕΡ.: Τα μεγάλα προβλήματα ήταν το υψηλό κόστος της ενέργειας και το ζήτημα της χρηματοδότησης. Ποιες οι τελευταίες εξελίξεις στα δύο αυτά μέτωπα;

ΑΠ.: Καμιά ουσιαστική βελτίωση. Στο ηλεκτρικό ρεύμα έγιναν κάποιες ασήμαντες μειώσεις, ωστόσο να σημειώσω πως το αντίστοιχο κόστος των ισπανικών και των πορτογαλικών εταιρειών είναι χαμηλότερο από το μισό σε σύγκριση με το δικό μας.

Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στο μέτωπο της χρηματοδότησης, όπου παρ' όσα αισιόδοξα ακούμε εδώ και τρία χρόνια, προσωπικά δεν βλέπω φως στο τούνελ. Δεν είναι μόνο τα δυσβάσταχτα επιτόκια, αλλά και η απουσία χρηματοδότησης. Από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα ακούμε υποσχέσεις ότι θα βελτιωθούν τα πράγματα. Τώρα λένε περιμένετε μετά τα ευρωπαϊκά stress tests των τραπεζών και θα δείτε. Προσωπικά, κρατώ πολύ μικρό καλάθι απέναντι σ' όλα αυτά.

Να αναφερθώ και στο μέτωπο των κρατικών προμηθειών, οι οποίες όχι μόνο έχουν μειωθεί δραστικά, αλλά επίσης πολλές εταιρείες του κλάδου δυσκολεύονται να πάρουν εγγυητικές επιστολές από τις τράπεζες, επειδή οι εγγυητικές αυτές επιστολές προσμετρούν στα πλαφόν τους. Γενικότερα, ο κλάδος υποβάλλει εδώ και χρόνια ουσιαστικά, δίκαια και ρεαλιστικά αιτήματα, αλλά προσωπικά έχω βαρεθεί να ακούω υποσχέσεις και καλά λόγια. Στην πράξη, όμως, τίποτε. Δεν είμαι αισιόδοξος ούτε για το υπόλοιπο του 2014, αλλά ούτε και για το 2015.

ΕΡ.: Σας κατηγορούν ότι ως κλάδος ζητάτε συνεχώς την ενίσχυση του κράτους και ότι δεν μπορείτε να είσαστε ανταγωνιστικοί.

ΑΠ.: Πολλές ελληνικές κλωστοϋφαντουργικές εταιρείες θα μπορούσαν να είναι ανταγωνιστικές αν δεν αντιμετώπιζαν μια συγκριτικά μειονεκτήματα, όπως το υψηλότατο κόστος ρεύματος, το πολύ μεγάλα επιτόκια και η έλλειψη χρηματοδότησης. Στο χέρι του κράτους είναι όχι μόνο να επιβιώσει ο κλάδος, αλλά και να αναπτυχθεί, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας, ανάπτυξη στην περιφέρεια και φυσικά πρόσθετες εξαγωγές, καθώς μεγάλο μέρος της παραγωγής μας κατευθύνεται στις αγορές του εξωτερικού.

Αντίθετα, χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς μας αντιμετωπίζει το κράτος είναι η επιβολή του ΕΝΦΙΑ στις εγκαταστάσεις μας. Ο ΕΝΦΙΑ, όπως τελικά ψηφίστηκε, θα επιβαρύνει -παρά την αντίδρασή μας- τόσο τα βιομηχανοστάσια, όσο και τους αποθηκευτικούς χώρους των επιχειρήσεων. Όποιος γνωρίζει τον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο ξέρει πως οι εταιρείες χρησιμοποιούν παραγωγικές γραμμές πολύ μεγάλου μήκους και απαιτούν μεγάλους αποθηκευτικούς χώρους, οπότε για τις εταιρείες του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου θα προκύψει ένας νέος μεγάλος λογαριασμός.

ΕΡ.: Ακούμε πως φέτος η πορεία των εξαγωγών είναι μειωμένη.

ΑΠ:. Από τη μια πλευρά η ζήτηση από την Ευρώπη είναι μειωμένη λόγω της οικονομικής κρίσης που πλήττει την Ευρώπη συνολικότερα και από την άλλη ο ανταγωνισμός είναι έντονος από χώρες π.χ. που επιβαρύνονται με χαμηλότερο κόστος ρεύματος και με μικρότερα επιτόκια.