Σ. Θεοδωρίδης: «Κουρεύουν» περιουσίες των μεσαίων

Γιατί η φοροεπιδρομή στα ακίνητα θα πλήξει περισσότερο τα φτωχά και τα μεσαία νοικοκυριά. Πώς το ελληνικό δημόσιο επιλέγει τελικά να πυροβολεί τα πόδια του. Το ενδιαφέρον των Κινέζων για ελληνικά ακίνητα. Συνέντευξη του Σ. Θεοδωρίδη.

Σ. Θεοδωρίδης: «Κουρεύουν» περιουσίες των μεσαίων

Ο κ. Σωτήρης Θεοδωρίδης είναι ένα από τα γνωστά επιχειρηματικά ονόματα, με μακρά πείρα στον χώρο των ακινήτων, και όχι μόνο. Μεταξύ άλλων, είναι ιδρυτής της SATO, πρόεδρος στην Pasal Development και διευθύνων σύμβουλος στην Trastor ΑΕΕΑΠ.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Euro2day.gr μιλά για τη φορολογία και για τα άλλα καυτά θέματα που αφορούν την αγορά ακινήτων, επιμένοντας πως τα μεγάλα θύματα της κρατικής φοροεπιδρομής δεν είναι οι εύποροι συμπολίτες μας, αλλά τα φτωχά και τα μεσαία νοικοκυριά.

ΕΡ.: Κύριε Θεοδωρίδη, πώς πιστεύετε ότι θα επηρεαστεί η αγορά αν τελικά ψηφιστεί ο νόμος για τη φορολόγηση των ακινήτων που σχεδιάζει η κυβέρνηση;

ΑΠ.: Θα ήθελα να επισημάνω προς τους αναγνώστες σας πως είμαι μέτοχος και ασκώ διοίκηση σε εταιρείες ακινήτων και ως εκ τούτου ενδεχομένως οι προβλέψεις μου να έχουν επηρεαστεί και από ένα στοιχείο προσωπικού συμφέροντος. Γι' αυτό θα περιοριστώ στο να απαντήσω στο πώς έχει επηρεαστεί μέχρι σήμερα η αγορά ακινήτων, μετά την πολιτική υπερφορολόγησής τους τα τελευταία χρόνια.

Πρώτον, η αγορά νέκρωσε, καθώς ο όγκος των συναλλαγών περιορίστηκε δραματικά και έτσι η πώληση ενός ακινήτου είναι ιδιαίτερα δύσκολη, αν όχι αδύνατη υπόθεση.

Και δεύτερον, το ελληνικό δημόσιο που αποτελεί τον μεγαλύτερο ιδιοκτήτη ακινήτων, πυροβόλησε τα πόδια του! Ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι σε πρόσφατο διαγωνισμό για την πώληση κάποιων ακινήτων επώνυμων συμπολιτών μας με χρέη προς το δημόσιο δεν προέκυψε το παραμικρό ενδιαφέρον. Έξοδα, γραφειοκρατία και τελικό αποτέλεσμα μηδέν.

ΕΡ.: Και γιατί δεν υπάρχει σήμερα αγοραστικό ενδιαφέρον, την ώρα που οι τιμές έχουν μειωθεί;

ΑΠ.: Υπάρχουν πολλά αντικίνητρα για έναν υποψήφιο αγοραστή. Πρώτον, δεν μπορεί να δανειοδοτηθεί από τις τράπεζες. Αλλά ακόμη και αν διαθέτει ο ίδιος το σύνολο του ποσού, γιατί να αγοράσει ένα «φθηνό» ακίνητο, όταν αύριο κινδυνεύει να επιβαρυνθεί περισσότερο από τη φορολογία, επειδή διαθέτει και άλλα;

Επίσης, οι ξένες εταιρείες που αγόρασαν ελληνικά ακίνητα στο παρελθόν υποχρεώθηκαν σε μεγάλες απώλειες και τα παραδείγματα αυτών λειτουργούν ανασχετικά στην όποια προσπάθεια της χώρας να προσελκύσει νέες επενδύσεις στα ακίνητα. Το μόνο ενδιαφέρον που παρουσιάστηκε το τελευταίο διάστημα ήταν για τις ΑΕΕΑΠ (Ανώνυμες Εταιρείες Επενδύσεων Ακίνητης Περιουσίας) και αυτό γιατί οι επιχειρήσεις αυτού του τύπου τυγχάνουν ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης.

ΕΡ.: Μπορεί να υποστηρίξει κάποιος πως τόσο οι προηγούμενες φορολογίες στα ακίνητα, όσο, κυρίως, και η τρέχουσα έρχονται να πλήξουν τους εύπορους συμπολίτες μας, οπότε έχουν στοιχεία κοινωνικής δικαιοσύνης.

ΑΠ.: Το αντίθετο συμβαίνει. Οι πλούσιοι θα βρουν τελικά κάποιον τρόπο να μην ζημιωθούν. Αλλά και αν ζημιωθούν, δεν είναι εκεί το κυρίως θέμα μας. Τα μεγάλα θύματα αυτής της υπερφορολόγησης των ακινήτων είναι τα φτωχά και τα μεσαία νοικοκυριά. Ο λαός τιμωρήθηκε που όχι μόνο είδε την αξία της περιουσίας του να κατρακυλάει, αλλά αδυνατεί σήμερα και να την πουλήσει. Πρόκειται για «κούρεμα» της περιουσίας των μικρών και των μεσαίων νοικοκυριών, που δεν θα είχε αν, για παράδειγμα, αποφάσιζε να καταθέσει τα χρήματά του στις τράπεζες.

Επαναλαμβάνω, το κυρίως πρόβλημα δεν είναι αν οι εύποροι πολίτες επλήγησαν και πόσο, αλλά απλώς το αν σταμάτησαν να αγοράζουν, νεκρώνοντας τις περιουσίες των μικρών και οδηγώντας σε μεγάλη μείωση τις θέσεις εργασίας τόσο πολλών επαγγελμάτων που σχετίζονται με την οικοδομή.

ΕΡ.: Ορισμένοι περιμένουν κάποιο ενδιαφέρον από το εξωτερικό, μήπως και τονωθεί η αγορά ακινήτων.

ΑΠ.: Πρόσφατα, ξενάγησα στην Αθήνα εκπρόσωπο κινεζικής εταιρείας που επιθυμεί να αγοράσει διαμερίσματα στην πόλη. Της προκάλεσε έντονη απορία πώς στην Αθήνα οι τιμές των ακινήτων στην περιφέρειά της είναι υψηλότερες από αυτές του κέντρου και της εξήγησα πως αν στεφθούν με επιτυχία κάποιες κινήσεις που σχεδιάζονται από την κυβέρνηση πολύ πιθανόν οι τιμές στο κέντρο να ανεβούν και έτσι τα τρέχοντα επίπεδα να αποδειχτούν «ευκαιρία».

Προς το τέλος του έτους επίσης, θα βρεθώ στην Κίνα προκειμένου να ενημερώσω υποψήφιους ιδιοκτήτες για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η ηλιοφάνεια, η εγγύτητα στη θάλασσα, ο πολιτισμός και τόσα άλλα.

Φυσικά, η νέα εξέλιξη στο μέτωπο της φορολογίας πιθανόν να δυσχεράνει τις προσπάθειες της ελληνικής αγοράς να φέρει ξένους αγοραστές στη χώρα.

ΕΡ.: Η κυβέρνηση μίλησε για μείωση του φόρου επί των συναλλαγών στα ακίνητα από το 10% στο 3%.

ΑΠ.: Το 3% παραμένει υψηλός συντελεστής, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι καλύτερος από τον προϋπάρχοντα. Αναρωτιέμαι όμως δύο πράγματα: Πρώτον, γιατί η εφαρμογή του νόμου από την αρχή του έτους και όχι από τώρα; Αυτό θα νεκρώσει την αγορά, καθώς όλες οι συναλλαγές θα μεταφερθούν από την 1η Ιανουαρίου και μετά. Και δεύτερον, θα προχωρήσει τελικά η κυβέρνηση και στη μείωση των εξόδων για υποθηκοφυλακεία, δικηγόρους, συμβολαιογράφους κ.λπ., που παραμένουν υψηλά;

ΕΡ.: Μεγάλη συζήτηση γίνεται για το ζήτημα των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας. Ποια είναι η γνώμη σας;

ΑΠ.: Αν και δεν είμαι ο πλέον ειδικός να απαντήσω, θα έλεγα πως θα ήταν άδικο από κοινωνική και οικονομική άποψη να πεταχτούν στον δρόμο οικογένειες, οι οποίες μάλιστα έχουν αποπληρώσει ένα μέρος του δανείου τους και έχουν υποβληθεί σε κάποιο αξιοσημείωτο κόστος.

Θα μπορούσε ενδεχομένως να δοθεί στις οικογένειες που αδυνατούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους η δυνατότητα μακρόχρονης παραμονής στα σπίτια έναντι ενός χαμηλού ενοικίου και να τους δίδεται η δυνατότητα σε βάθος χρόνου -όταν θα έχουν αλλάξει οι συνθήκες- να επαναγοράσουν τα σπίτια τους.

ΕΡ.: Η τρόικα φαίνεται να επιμένει για την άμεση και πλήρη απελευθέρωση όλων των εμπορικών μισθώσεων, παλαιών και νέων. Ποια είναι η θέση σας επί του θέματος;

ΑΠ.: Συμφωνώ απόλυτα. Είναι λάθος να λέγεται πως σε κάποιες χώρες του εξωτερικού ισχύουν τα τρία, ή τα πέντε χρόνια. Γιατί μπορεί σε άλλες χώρες οι συμβάσεις να είναι κλειστές για έναν αριθμό ετών, αλλά στις συμβάσεις αυτές υπάρχουν υποχρεώσεις και για τα δύο μέρη.

Η απελευθέρωση των μισθώσεων όχι μόνο θα οδηγήσει σε δίκαια τιμήματα τα ενοίκια, αλλά επιπλέον θα αυξήσει και την κινητικότητα στην αγορά ακινήτων.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v