Κούρταλης: «Αντέχουμε μόνο λίγους μήνες»

Κανένα από τα αιτήματά μας για την επιβίωση του κλάδου δεν έχει εισακουστεί, η κατάσταση επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα και αν δεν αλλάξουν τα πράγματα το 2014 καμιά ελληνική επιχείρηση του κλάδου δεν θα παράγει, δηλώνει στο Euro2day.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων-Κλωστοϋφαντουργών (ΣΕΒΚ) Ελευθέριος Κούρταλης.

Έτσι, η ελληνική οικονομία -σύμφωνα με τον γνωστό παράγοντα της ελληνικής βιομηχανίας- κινδυνεύει να χάσει μια καθαρά εξαγωγική δραστηριότητα που επί δεκαετίες συνέβαλλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη της υπαίθρου και της ελληνικής οικονομίας γενικότερα...

ΕΡ.: Κύριε Κούρταλη, πώς εξελίσσεται φέτος η πορεία των εξαγωγών των ελληνικών κλωστοϋφαντουργικών εταιρειών;

ΑΠ.: Μέχρι και το πρώτο τρίμηνο η πορεία τους ήταν ικανοποιητική, ωστόσο από τον Απρίλιο και μετά τα πράγματα έχουν επιδεινωθεί σημαντικά. Αυτό σε έναν βαθμό οφείλεται αναμφίβολα στην οικονομική κρίση που πλήττει φέτος και την ευρωπαϊκή οικονομία. Σε έναν άλλο βαθμό όμως προέρχεται από την έλλειψη ρευστότητας στην ελληνική αγορά. Οι τράπεζες όχι μόνο δεν αυξάνουν τα χρηματοδοτικά πλαφόν προς τις εταιρείες του κλάδου, αλλά αντίθετα τα περιορίζουν, με αποτέλεσμα ορισμένες από αυτές να μην έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν ούτε καν πρώτες ύλες, οπότε και δεν εξάγουν τελικά προϊόντα.

Θα ήθελα επίσης να προσθέσω πως αρκετές εταιρείες αντιμετωπίζουν μια περισσότερο σύνθετη κατάσταση σε σχέση με τον τραπεζικό τους δανεισμό, λόγω των πολλών συγχωνεύσεων που έλαβαν χώρα στον τραπεζικό κλάδο μέσα στο τελευταίο εξάμηνο. Συγκεκριμένα, τράπεζες με σημαντικές δανειοδοτήσεις σε κλωστοϋφαντουργικές εταιρείες τώρα βρίσκονται κάτω από την ομπρέλα άλλων χρηματοπιστωτικών ομίλων και αυτό ορισμένες φορές καθιστά την κατάσταση περισσότερο περίπλοκη.

ΕΡ.: Κάποιος θα περίμενε πως μετά την πρόσφατη επιτυχή επανακεφαλαιοποίησή τους οι τράπεζες θα αρχίσουν σταδιακά να ανοίγουν τους κρουνούς της χρηματοδότησης. Ορισμένοι αισιοδοξούν πως κάτι τέτοιο θα ξεκινήσει από τον προσεχή Σεπτέμβριο.

ΑΠ.: Μακάρι να κάνω λάθος, ωστόσο θεωρώ ιδιαίτερα αισιόδοξη μια τέτοια πρόβλεψη. Τα μηνύματα που παίρνουμε από τις επαφές μας με τον τραπεζικό τομέα είναι ιδιαίτερα συγκρατημένα και μας προειδοποιούν να κρατάμε... μικρό καλάθι.

ΕΡ.: Έχετε εικόνα για το πώς αντιμετωπίζει η νέα -δικομματική πλέον- κυβέρνηση τον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο;

ΑΠ.: Οι προθέσεις πιστεύω πως είναι καλές, όπως συνέβαινε και στο παρελθόν. Η ουσία ωστόσο είναι πως εδώ και πολύ καιρό έχουμε υποβάλει στις τελευταίες κυβερνήσεις μια σειρά αιτημάτων, έτσι ώστε ο κλάδος να καταστεί βιώσιμος και να συμβάλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη της υπαίθρου και της ελληνικής οικονομίας γενικότερα.

Κανένα από τα αιτήματά μας δεν έχει γίνει δεκτό. Αντί να μειώνεται το κοστολόγιό μας, αυξάνεται συνεχώς με κλασικό παράδειγμα το ενεργειακό κόστος. Μιλήσαμε για τις υπερβολικές εργοδοτικές εισφορές και γενικότερα για μια σειρά φορολογίες που δεν επιβάλλονται επί των κερδών, αλλά αντίθετα προσαυξάνουν το κόστος. Ζητήσαμε επίσης μέτρα για να τονωθεί η ρευστότητα. Τελικά δεν έγινε τίποτε.

ΕΡ.: Κάποιοι όμως ισχυρίζονται πως έχει μειωθεί το εργατικό κόστος.

ΑΠ.: Είναι το τελευταίο κόστος που θα θέλαμε να μειώσουμε. Η αλήθεια είναι πάντως πως στην κλωστοϋφαντουργία ισχύει ακόμη η κλαδική σύμβαση του 2009 και έτσι οι όποιες μειώσεις μισθών έγιναν, υλοποιήθηκαν κατόπιν συμφωνιών με τους εργαζόμενους

ΕΡ.: Συμπερασματικά, λοιπόν, πώς βλέπετε το μέλλον του κλάδου;

ΑΠ.: Καθόλου αισιόδοξα. Μέρα με την ημέρα η κατάσταση χειροτερεύει. Προβλέπω πως αν δεν βελτιωθεί ουσιαστικά το ζήτημα της ρευστότητας μέσα στο δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς τότε το 2014 δεν θα υπάρχει στην Ελλάδα ούτε μία κλωστοϋφαντουργική εταιρεία που να παράγει. Θα έχει καταστραφεί ένας καθαρά εξαγωγικός κλάδος που για δεκαετίες λειτούργησε ως ατμομηχανή για την ελληνική οικονομία. Δυστυχώς...