Η αναδιάρθρωση και οι ξένοι ξενοδόχοι!

Η αρνητική αντίδραση των αγορών στο μεσοπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο προσαρμογής της κυβέρνησης ίσως πετύχει εκείνο που δεν πέτυχαν άλλα γεγονότα και επιχειρήματα.

Δημοσιεύθηκε: 18 Απριλίου 2011 - 07:49

Dr Money

Στα τέλη του περασμένου μήνα, λίγες μέρες μετά τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. της 25ης Μαρτίου, δημοσιεύσαμε ένα κείμενο που έφερε τον τίτλο "Αναδιάρθρωση: το δίλημμα της Ελλάδας", επισημαίνοντας ότι η επίσημη θέση της Ε.Ε. στο ίδιο θέμα ήταν επαμφοτερίζουσα.

Από τη μία πλευρά, οι κοινοτικοί αξιωματούχοι εξόρκιζαν την αναδιάρθρωση του χρέους από χώρα της ευρωζώνης και από την άλλη ουσιαστικά την υιοθετούσαν μέσω του ESM, δηλαδή του μελλοντικού ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθεροποίησης.

Υπενθυμίζεται πως μία από τις προϋποθέσεις για τον δανεισμό μιας χώρας από το ESM από τα μέσα του 2013 και μετά είναι η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της.

Επίσης, τα δάνεια του συγκεκριμένου μηχανισμού προβλέπεται ότι θα προηγούνται εκείνων που δεν έχουν εξασφάλιση σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους από τη χώρα.

Λίγες μέρες αργότερα, επανήλθαμε υποστηρίζοντας ότι η αναδιάρθρωση δεν είναι πανάκεια για πάσα νόσο της ελληνικής οικονομίας, σημειώνοντας παράλληλα ότι, αν τεθεί τέτοιο θέμα, θα πρέπει η όποια λύση να έχει τη συγκατάθεση των εταίρων μας και του ΔΝΤ.

Διαβλέποντας την πορεία των ελληνικών spreads, την ανοδική αναθεώρηση του ελλείμματος του 2010 και την τάση των αγορών να απομονώσουν το τρίο της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας από την Ισπανία, υποστηρίξαμε ότι οι 3 ανωτέρω παράγοντες ενίσχυαν τις πιθανότητες να καμφθούν οι αντιρρήσεις των εταίρων μας και να αλλάξουν στάση στο θέμα της αναδιάρθρωσης μέχρι τα τέλη του 2011.

Σήμερα θα πρέπει να προσθέσουμε έναν ακόμη λόγο στους τρεις προαναφερθέντες:

Η αρνητική αντίδραση των αγορών στις κυβερνητικές εξαγγελίες της Παρασκευής για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προσαρμογής και αποκρατικοποιήσεων 2012 - 2015.

Το άνοιγμα των spreads σε επίπεδο-ρεκόρ σηματοδοτεί την αδυναμία της χώρας να πείσει τις αγορές ότι θα είναι φερέγγυα στις δανειακές υποχρεώσεις της μέσω του συγκεκριμένου μεσοπρόθεσμου σχεδίου.

Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα έχει πρόσβαση στις αγορές για να δανειστεί τα συμπληρωματικά ποσά που χρειάζεται το 2012 και το 2013, σύμφωνα με τις προβλέψεις του μνημονίου.

Σύμφωνα με τους κυβερνώντες, η χώρα θα μπορέσει να δανειστεί τα επιπρόσθετα ποσά που χρειάζεται, κάπου 27 δισ. ευρώ, το 2012 από το προσωρινό ευρωπαϊκό ταμείο χρηματοδότησης, το EFSF, σε μια τέτοια περίπτωση.

Όμως, ο δανεισμός από το EFSF ίσως δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση όσο πολλοί υποθέτουν.

Οι υπουργοί Οικονομικών των άλλων χωρών της ευρωζώνης θα πρέπει να δώσουν την έγκρισή τους για επιπρόσθετη χρηματοδότηση της Ελλάδας, την οποία ένα μεγάλο μέρος των πολιτών της χώρας τους θεωρεί διεφθαρμένη, σύμφωνα με τους επαΐοντες του εξωτερικού.

Με τη Φινλανδία και την Αυστρία να έχουν ήδη ενδοιασμούς για το δάνειο των 110 δσ. ευρώ προς τη χώρα, θα ήταν πιο πιθανό να εκφράσουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις αντιρρήσεις τους για την εκταμίευση της 5ης δόσης προς την Ελλάδα λόγω της μη τήρησης των όρων του μνημονίου, παρά να δώσουν την έγκριση για επιπλέον χρηματοδότηση το 2012 και το 2013.

Μία μικρή λεπτομέρεια:

Η Φινλανδία και η Αυστρία είναι μεν μικρές χώρες, αλλά ανήκουν στο κλαμπ των ολίγων που έχουν πιστοληπτική διαβάθμιση "ΑΑΑ" και στις οποίες βασίζεται το EFSF για να δανείζεται στις αγορές με χαμηλά επιτόκια.

Κοντολογίς, η πρόσβαση της Ελλάδας στον προσωρινό χρηματοδοτικό μηχανισμό, τον EFSF, δεν θα πρέπει να θεωρείται ούτε δεδομένη ούτε, πολύ περισσότερο, εύκολη.

Επομένως, υπάρχει ένας ακόμη λόγος για τον οποίο οι εταίροι μας θα έπρεπε να δουν με συμπάθεια ένα πιθανό ελληνικό αίτημα για αναδιάρθρωση του χρέους σε εθελοντική βάση με τους ιδιώτες πιστωτές μας.

Από τη στιγμή που δεν θα έχει εκταμιευθεί πάνω από το 65% του δανείου των 110 δισ. ευρώ από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, το υπόλοιπο ποσό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας για μερικά χρόνια μετά την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, αφού οι δανειακές ανάγκες θα μειωθούν δραστικά.

Κάτι τέτοιο θα ήταν πολιτικά πιο εφικτό για τους ίδιους, αφού η Ελλάδα δεν θα χρειαζόταν πρόσθετη χρηματοδότηση το 2012 και το 2013 από το EFSF, ενώ μια ήπιας μορφής αναδιάρθρωση, π.χ. επιμήκυνση των λήξεων κάποιων σειρών ομολόγων, θα είχε λογικά τη στήριξη των τραπεζών, ασφαλιστικών εταιριών και κάποιων ταμείων τους.

Οι τελευταίοι θα προτιμούσαν να υποστούν κάποιες λελογισμένες απώλειες από μια ήπια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, παρά πολύ μεγαλύτερες αν η χώρα προχωρούσε σε κάποια μονόπλευρη κίνηση, όπως κούρεμα της τάξης του 40% - 50% στα ομόλογα.

Υπό αυτήν την έννοια, η αρνητική αντίδραση των αγορών στην ανακοίνωση του μεσοπρόθεσμου στρατηγικού σχεδίου της κυβέρνησης θα έπρεπε να δώσει ένα ακόμη επιχείρημα στους εταίρους μας να συγκατανεύσουν υπέρ της ήπιας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους σε εθελοντική βάση, παρά τις κατά καιρούς διαψεύσεις.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.