O θεσμός της επιφάνειας και τα 50 δισ.!

Η υλοποίηση ιδιωτικοποιήσεων και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δισ. ευρώ συνιστά υποχρέωση της χώρας απέναντι στους εταίρους μας. Όμως, οι τελευταίοι γνωρίζουν τι είναι εφικτό.

Δημοσιεύθηκε: 14 Μαρτίου 2011 - 07:53

Dr Money

Θα είμαστε ωμοί.

Η ελληνική κυβέρνηση, η τρόικα και οι εταίροι μας στην ευρωζώνη γνωρίζουν πολύ καλά ότι η οικονομική κατάσταση επιδεινώνεται και η επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου για ολόκληρη τη χρονιά τίθεται υπό αμφισβήτηση από το πρώτο κιόλας δίμηνο.

Οι Έλληνες αξιωματούχοι έκαναν σαφές στους κοινοτικούς συναδέλφους τους το προηγούμενο διάστημα ποια είναι η πραγματική κατάσταση και τι θα μπορούσε να συμβεί αν υπήρχε κωλυσιεργία από την πλευρά της Ε.Ε. στην ανακοίνωση, τουλάχιστον, της επιμήκυνσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ και του χαμηλότερου επιτοκίου.

Τα σενάρια που κυκλοφόρησαν τις προηγούμενες μέρες στην αγορά για την 25η Μαρτίου ίσως να μην είναι άσχετα με όλα αυτά.

Φυσικά, η τρόικα και οι εταίροι μας παρακολουθούν στενά τα τεκταινόμενα και γνώριζαν ήδη από πρώτο χέρι τι ακριβώς συμβαίνει μέσω των συνδέσμων της τρόικας σε υπουργεία κ.α.

Προφανώς, η επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου σε 4 συν 6 χρόνια είχε προαναγγελθεί από τον Νοέμβριο και δεν μπορούσαν να την πάρουν πίσω.

Όμως, η μείωση του επιτοκίου κατά μία ποσοστιαία μονάδα θα μπορούσε να περιμένει με αφορμή την απροθυμία του Ιρλανδού πρωθυπουργού να ενδώσει στις απαιτήσεις του γαλλογερμανικού άξονα για αύξηση του φορολογικού συντελεστή στα κέρδη των επιχειρήσεων.

Η συνειδητοποίηση της κρίσιμης φάσης στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία, κοινωνία και πολιτική σκηνή και η προθυμία της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των εταίρων μας και κυρίως της Γερμανίας και φυσικά οι συνέπειες που θα είχε μια απογοήτευση των αγορών έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα στο θέμα της μείωσης του επιτοκίου.

Φυσικά, οι εταίροι μας γνωρίζουν πολύ καλά ότι μία από τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα και συμπεριλαμβάνεται επίσης στην τελευταία έκδοση του μνημονίου δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθεί.

Αναφερόμαστε στην εύρεση 50 δισ. ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις και στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας μέχρι το 2015 για τη μείωση του δημοσίου χρέους.

Φανταζόμαστε όμως ότι θα έδειχναν κατανόηση αν η χώρα συγκέντρωνε τελικά 25 με 40 δισ. ευρώ και ο πρωτογενής προϋπολογισμός ήταν πλεονασματικός.

Αν δεχθούμε ότι οι ιδιωτικοποιήσεις, αποκρατικοποιήσεις δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων, εισηγμένων και μη, θα μπορούσαν να αποφέρουν κάπου 10 δισ. ευρώ την επόμενη διετία - τριετία, η δημόσια περιουσία θα μπορούσε να συνεισφέρει, υπό προϋποθέσεις, επιπλέον 15 - 30 δισ. ευρώ μέχρι το 2015.

Φυσικά, η κυβέρνηση και οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις εμφανίζονται αντίθετες στην πώληση γης.

Όμως, αυτό το εμπόδιο θα μπορούσε να υπερπηδηθεί αν εισαγόταν στην Ελλάδα ο θεσμός της επιφάνειας που συναντάται στο εξωτερικό.

Κοινώς, να μπορεί να υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ της ιδιοκτησίας της γης και των εγκαταστάσεων που υπάρχουν σε αυτή.

Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση αφού απαιτεί αλλαγή του αστικού κώδικα, όπως επισημαίνουν νομικοί.

Όμως, αξίζει να προσπαθήσουμε εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα ώστε να ξεπεραστούν τα πολιτικά και άλλα εμπόδια, που είναι εμπόδιο στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Εκτός από τις πολύ χαρακτηριστικές περιπτώσεις μεγάλων εκτάσεων που ανήκουν στο κράτος και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, έστω μέσω διακρατικών συμφωνιών για λόγους ταχύτητας, ο θεσμός της επιφάνειας θα μπορούσε να βοηθήσει κι αλλού.

Π.χ. στην πώληση και επαναμίσθωση (sale & leaseback) κτιρίων σε αστικές περιοχές που ανήκουν στο κράτος και στις παραφυάδες του.

Φυσικά, το Δημόσιο δεν πρόκειται να πετύχει τις τιμές που θα επιτύγχανε πριν από μερικά χρόνια, όμως ντιλ θα μπορούσαν να γίνουν στο μέτρο όπου ο μισθωτής ήταν κρατικές υπηρεσίες.

Φυσικά, κάποιος μπορεί εύλογα να ρωτήσει ποιοι ξένοι επενδυτές θα έβαζαν λεφτά σε τέτοια πρότζεκτ στην Ελλάδα αυτήν την περίοδο.

Η απάντηση είναι ότι, αφενός, δεν πρόκειται για πρότζεκτ άμεσης απόδοσης, αφού θα χρειαστεί πιθανόν να περάσουν ένα με δύο χρόνια για να είναι το Δημόσιο απόλυτα έτοιμο, δηλαδή να έχει πλήρεις και έτοιμους φακέλους, για να προχωρήσουν πολλά από αυτά, και, αφετέρου, γιατί κάθε πράγμα έχει την τιμή του.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η χώρα δεν μπορεί να αντλήσει 50 δισ. ευρώ από την πώληση των "ασημικών"(;) της, όπως λέγεται, μέχρι το 2015.

Μπορεί όμως κάλλιστα να προσβλέπει σε ένα ποσό μεταξύ 25 και 40 δισ. ευρώ αν κάνει συστηματική δουλειά και εισάγει τον θεσμό της επιφάνειας για να ξεπεραστούν οι πολιτικοί σκόπελοι.

Φρονούμε ότι είναι κάτι που θα αποδέχονταν, έστω με κρύα καρδιά, οι εταίροι μας, αν φυσικά διαπίστωναν ότι έχει γίνει μια πραγματική και ουσιαστική προσπάθεια.

Φυσικά ούτε τα 50 δισ. και βέβαια ούτε τα 25 με 40 δισ. ευρώ θα σώσουν την παρτίδα από τη στιγμή όπου το δημόσιο χρέος σκαρφαλώσει σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από τα τωρινά τα επόμενα χρόνια.

Αν όμως μαζί με τα λεφτά μπορούσαν να γίνουν επενδύσεις που θα τόνωναν κάπως την οικονομική δραστηριότητα κατά τόπους, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ καλύτερο και η συμπάθεια των εταίρων μας μεγαλύτερη.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.