H νέα μάχη των εθνών!

Η ευρωζώνη θα πρέπει να αποφασίσει το επόμενο δίμηνο τι ακριβώς θέλει μέσα από μια διαδικασία την οποία χαρακτηρίζει η αφύπνιση του γερμανικού εθνικού συμφέροντος.

Δημοσιεύθηκε: 9 Φεβρουαρίου 2011 - 07:50

Dr Money

Οι ειδικοί, ακαδημαϊκοί και μη, συμφωνούν.

Για να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα της ευρωζώνης, η νομισματική ένωση θα πρέπει να μετουσιωθεί σε οικονομική.

Όμως, η οικονομική ένωση απαιτεί κάποιου είδους κοινή δημοσιονομική πολιτική ή τουλάχιστον αυστηρούς κανόνες οικονομικής διακυβέρνησης που να είναι δεσμευτικοί.

Η κοινή δημοσιονομική πολιτική θα μπορούσε να υλοποιηθεί αν οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης συμφωνούσαν σ’ έναν πολύ μεγαλύτερο κοινοτικό προϋπολογισμό και στη μεταφορά εξουσιών από εθνικό επίπεδο στα χέρια των κοινοτικών αξιωματούχων που θα τον διαχειρίζονταν.

Σ’ αυτήν την περίπτωση, θα υπήρχε μεταφορά περισσότερων πόρων από τον κοινοτικό προϋπολογισμό προς τις χώρες της ευρωζώνης που θα υπέφεραν, π.χ. από ύφεση, για να ανακουφιστούν.

Προφανώς, η Γερμανία, συνεπικουρούμενη από τη Γαλλία, δεν ευνοεί μια τέτοια λύση.

Προτιμά την άλλη λύση όπου οι χώρες-μέλη δεσμεύονται από κοινά αποδεκτούς κανόνες οικονομικής διακυβέρνησης, ορισμένοι από τους οποίους θέλει να είναι συνταγματικά κατοχυρωμένοι.

Για να αποσπάσει μάλιστα το Ο.Κ. των αδύνατων κρίκων της περιφέρειας, τους προσφέρει ως αντάλλαγμα το καρότο της δημιουργίας ενός μόνιμου μηχανισμού αντιμετώπισης κρίσεων και της απρόσκοπτης χρηματοδότησής τους για να αποφύγουν ενδεχόμενη χρεοκοπία.

Είναι σαφές ότι η Γερμανία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη χρονική συγκυρία και την αδυναμία των χωρών του Νότου για να προωθήσει την ατζέντα της.

Πιθανόν κάτι τέτοιο να μη συνέβαινε αν δεν είχε προκύψει η ελληνική κρίση και κατόπιν οι υπόλοιπες.

Όμως, η κρίση στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία κι αλλού ανέδειξε τις αδυναμίες της ευρωζώνης ως νομισματικής ένωσης.

Ήταν λοιπόν φυσικό να θορυβηθεί η Γερμανία, που θεωρεί εαυτόν και είναι ο βασικός χρηματοδότης και εγγυητής του πρότζεκτ του ευρώ.

Όμως, η κρίση δεν ανησύχησε απλώς τη Γερμανία. Τη βοήθησε επίσης να ανακαλύψει κάτι που είχε επιμελώς προσπαθήσει να αποσιωπήσει από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα.

Την αφύπνιση του εθνικού συμφέροντος.

Προς την ίδια κατεύθυνση είχαν ήδη συμβάλει η παρουσία πολλών μουσουλμάνων μεταναστών, κυρίως Τούρκων, στη χώρα και κάποια κρούσματα τρομοκρατίας, οπότε το έδαφος είχε στρωθεί.

Ο αφορισμός της πολυπολιτισμικότητας (Μultiκulti) από την καγκελάριο κ. Άνγκελα Μέρκελ πέρυσι τον Οκτώβριο δεν ήταν τυχαίος.

Η κ. Μέρκελ έγινε η πρώτη Δυτικοευρωπαία ηγέτιδα που καταφέρθηκε εναντίον της πολυπολιτισμικότητας, για να ακολουθήσει ο Βρετανός πρωθυπουργός κ. Κάμερον πριν από μερικές μέρες στην ομιλία του σε συνέδριο στο Μόναχο.

Οι δύο ηγέτες παραδέχτηκαν ότι το μεταπολεμικό μοντέλο της πολυπολιτισμικότητας στην Ευρώπη όπου διαφορετικές κουλτούρες συνυπήρχαν πλάι-πλάι έχει αποτύχει.

Όμως, κανείς δεν μπορεί να απορρίπτει την πολυπολιτισμικότητα και ταυτόχρονα να μην αποδέχεται την έννοια του έθνους και επομένως του εθνικού συμφέροντος.

Αυτό ακριβώς καθοδηγεί σήμερα τις κινήσεις της Γερμανίας στην ευρωζώνη.

Η συμμαχία με τη Γαλλία είναι προφανώς δική της έμπνευση και πιθανόν αποσκοπεί αφενός στην ενίσχυση της διαπραγματευτικής της δύναμης έναντι των εταίρων της και αφετέρου στο καμουφλάρισμα των θέσεών της.

Στην προκειμένη περίπτωση, δεν έχουμε απλώς μια διαμάχη διαφορετικών κουλτούρων εντός των συνόρων μιας χώρας ως αποτέλεσμα της πολυπολιτισμικότητας, αλλά μια μάχη εθνικών συμφερόντων σε επίπεδο ευρωζώνης.

Η έκβαση της τελευταίας δεν είναι δύσκολο να προβλεφθεί, με δεδομένη την οικονομική αδυναμία των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου στη σημερινή συγκυρία.

Ο γερμανογαλλικός άξονας θα περάσει τις βασικές θέσεις του για την οικονομική διακυβέρνηση της ευρωζώνης, κάνοντας κάποιες επιμέρους υποχωρήσεις, π.χ. ευρωομόλογο, για αργότερα.

Όμως, η αφύπνιση του γερμανικού εθνικού συμφέροντος είναι πιθανό να προκαλέσει περισσότερες διαμάχες στο μέλλον.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.