Ελλάδα: H άλλη αναδιάρθρωση

Η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Όμως, η πραγματική οικονομία χρειάζεται περισσότερο μια άλλου είδους αναδιάρθρωση.

Δημοσιεύθηκε: 7 Φεβρουαρίου 2011 - 07:48

Dr Money

Η οικονομική ύφεση είναι στενά συνδεδεμένη με τις απολύσεις και τα λουκέτα σε πολλές επιχειρήσεις.

Με την ελληνική οικονομία να εισέρχεται στην τρίτη χρονιά ύφεσης, είναι επόμενο ότι η κατάσταση ακόμη περισσότερων εταιριών θα επιβαρυνθεί το επόμενο 12μηνο και αρκετές θα βρεθούν αντιμέτωπες με πολύ δύσκολες αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένου του λουκέτου.

Αν μάλιστα δικαιωθούν οι απαισιόδοξοι, που δεν βλέπουν φως στο βάθος του τούνελ της οικονομίας ούτε μετά το 2011, τα φαινόμενα μπορεί κάλλιστα να αυξηθούν με γεωμετρική πρόοδο.

Η αναχρηματοδότηση παλαιότερων δανείων, στην οποία προχωρούν μαζικά τα πιστωτικά ιδρύματα εδώ και πολύ καιρό, μπορεί μεν να προσφέρει κάποιες ανάσες στις επιχειρήσεις, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις δεν λύνει το πρόβλημα.

Οι ρυθμίσεις των δανείων λειτουργούν περισσότερο σαν την ασπιρίνη που παίρνει ο ασθενής για να πέσει ο πυρετός και πολύ λιγότερο σαν θεραπεία για να επανακάμψει.

Η βιωσιμότητα πολλών επιχειρήσεων δεν θα εξαρτηθεί από την επιμήκυνση της ζωής των δανείων σε μια περίοδο όπου πέφτουν οι πωλήσεις τους, αλλά από τη δυνατότητα της αναδιάρθρωσής τους, ώστε να καταστούν ανταγωνιστικές στο νέο πιο απαιτητικό περιβάλλον.

Η αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων, πιθανόν σε μεγάλη κλίμακα, είναι απαραίτητη για να στηριχθεί η πραγματική οικονομία τα επόμενα χρόνια και να μην καταντήσει η χώρα νεκροταφείο επιχειρήσεων.

Δεν θα είναι εύκολο από τη στιγμή που η κουλτούρα της αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων ουσιαστικά δεν υφίσταται στην Ελλάδα και επομένως θα πρέπει να καλλιεργηθεί υπό αντίξοες συνθήκες, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις η αναδιάρθρωση συνοδεύεται από σημαντική μείωση του προσωπικού ή/και των αμοιβών των εργαζομένων, σε μια περίοδο αυξημένης ανεργίας.

Πέρα από τις εύλογες αντιδράσεις των θιγομένων στις επιχειρήσεις υπό αναδιάρθρωση, θα πρέπει επίσης να επιλυθούν κι άλλα θέματα.

Ένα από αυτά είναι η ύπαρξη εξειδικευμένου προσωπικού το οποίο θα τη φέρει σε πέρας. Ουσιαστικά, χρειάζονται εξειδικευμένα άτομα, που θα πρέπει να γνωρίζουν όχι μόνο από δανειοδοτήσεις αλλά κι από μάνατζμεντ, λογιστικές καταστάσεις κτλ.

Πόσοι τέτοιοι υπάρχουν σήμερα στις ελληνικές τράπεζες και γενικότερα στην ελληνική αγορά, π.χ. στις συμβουλευτικές εταιρίες κ.α.;

Σίγουρα όχι αρκετοί ώστε να καλύψουν τις ανάγκες εκατοντάδων, για να μην πούμε χιλιάδων, εταιριών φέτος και τα επόμενα χρόνια.

Επιπλέον, ίσως προκύψει θέμα σύγκρουσης συμφερόντων.

Αν π.χ. οι τράπεζες χρειαστεί να δώσουν την αναδιάρθρωση εταιριών που είναι πελάτες τους σε τρίτους (outsourcing) για να επιταχύνουν τις διαδικασίες, μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπες με τους ίδιους του εργαζομένους τους στα αρμόδια τμήματα.

Ένα άλλο σοβαρό θέμα, που άπτεται του θέματος της αναδιάρθρωσης, είναι η αναμόρφωση του πτωχευτικού κώδικα.

Η κυβέρνηση φέρεται να σκέφτεται να αναπροσαρμόσει το σημερινό άρθρο 99 περί προστασίας από τους πιστωτές προς την κατεύθυνση του παλιού άρθρου 44.

Προφανώς, έχει γίνει αποδέκτης παραπόνων ότι η διαδικασία διαμεσολάβησης στο άρθρο 99 πάσχει αφού π.χ. η μειοψηφία δεν δεσμεύεται από την όποια απόφαση.

Σε κάθε περίπτωση, η επικράτηση της φιλοσοφίας της εκκαθάρισης ως μέσου αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων όπως παλιά δεν μπορεί να αποτελέσει λύση σε μια εποχή όπου η πραγματική οικονομία έχει ανάγκη τις βιώσιμες, υγιείς επιχειρήσεις.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.