To πρόβλημα των τραπεζών!

Οι τραπεζίτες επιμένουν ότι πληρώνουν τα σπασμένα του Δημοσίου και δεν έχουν άδικο. Όμως, αυτή είναι η μία αλήθεια. Η άλλη είναι ότι έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα απ’ αυτό που παραδέχονται.

Δημοσιεύθηκε: 4 Φεβρουαρίου 2011 - 07:50

Dr Money

Οι τράπεζες έχουν δίκιο να αισθάνονται θύματα μιας κατάστασης που δεν δημιούργησαν.

Από τότε όπου το μακροοικονομικό πρόβλημα της χώρας έγινε διεθνές σημείο αναφοράς και αποφυγής ταυτόχρονα, με τις υποβαθμίσεις να έρχονται η μία πίσω από την άλλη, οι ελληνικές τράπεζες βρέθηκαν στη δύσκολη θέση να μην μπορούν να αντλούν κεφάλαια από τις διεθνείς αγορές.

Οι απειλές περί αλλαγής του τρόπου φορολόγησης των καταθέσεων και εν συνεχεία η άρση, ουσιαστικά, του τραπεζικού απορρήτου, σε συνδυασμό με τα σενάρια περί χρεοκοπίας της χώρας και την ύφεση, μείωσαν την καταθετική βάση στην οποία παραδοσιακά βασίζονταν για τη χρηματοδότηση του ενεργητικού τους.

Οι κρατικές εγγυήσεις τις βοήθησαν να σώσουν την παρτίδα, αλλά αύξησαν παράλληλα την εξάρτησή τους από τη χρηματοδότηση της ΕΚΤ.

Επιπλέον, η ύφεση και η συνακόλουθη μείωση των εισοδημάτων και της απασχόλησης αύξησαν τα πάσης φύσεως δάνεια που δεν εξυπηρετούνται και ανάγκασαν τις τράπεζες να προβούν σε μεγαλύτερες προβλέψεις και διαγραφές δανείων.

Οι ζημίες και η μεγάλη μείωση των κερδών ήταν φυσικό επακόλουθο, μαζί φυσικά με τη συμπίεση του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας.

Όμως, ακόμη πιο μεγάλο αγκάθι έχουν αποδειχθεί, για αρκετές εξ αυτών, τα πολλά ελληνικά κρατικά ομόλογα που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους, από τη στιγμή όπου οι τιμές τους έχουν καταρρεύσει και έχουν πολύ χαμηλή πιστοληπτική διαβάθμιση.

Αναμφισβήτητα, η ομαλοποίηση της κατάστασης στις περιφερειακές αγορές ομολόγων, που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να ξαναβγεί στις αγορές εκδίδοντας μεσομακροπρόθεσμα ομόλογα με λογικό επιτόκιο, θα είχε ευεργετική επίδραση στα πιστωτικά ιδρύματα.

Το ίδιο ισχύει σε περίπτωση όπου η ελληνική οικονομία σταθεροποιηθεί και αρχίσει να ανακάμπτει μαζί με τις υπόλοιπες χώρες στη ΝΑ. Ευρώπη στις οποίες οι τράπεζες έχουν παρουσία.

Όμως, θα ήταν λάθος να θεωρηθεί ότι τυχόν σημαντική βελτίωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος στη χώρα και ομαλοποίηση της αγοράς ελληνικών ομολόγων θα λύσουν το βασικό πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών.

Το τελευταίο συνδέεται με τη στρατηγική τους και τη δομή κάθε τράπεζας.

Η στρατηγική της ταχείας αύξησης του ενεργητικού των τραπεζών της προηγούμενης δεκαετίας βασίστηκε στην άφθονη και φθηνή ρευστότητα αλλά και στην υπόθεση ότι η οικονομία θα αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς.

Ακόμη κι εκείνοι που ήταν πιο προβληματισμένοι αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν τη γενική τάση, γιατί διαφορετικά θα υστερούσαν των ανταγωνιστών τους σε αποτελέσματα και μπόνους.

Είναι όμως σαφές πλέον ότι η δεκαετία που διανύουμε δεν έχει σχέση με την προηγούμενη.

Η ρευστότητα δεν θα είναι ούτε άφθονη ούτε τόσο φθηνή.

Ακόμη, ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας θα υπολείπεται αρκετά εκείνου της δεκαετίας του 2000, ενώ η ανεργία θα κυμανθεί σε υψηλότερα επίπεδα.

Επιπλέον, ορισμένα από τα αξιώματα της προηγούμενης δεκαετίας, όπως π.χ. το αξιόπιστο του ελληνικού δημοσίου και των ιδιωτικών εταιριών που κάνουν δουλειές μαζί του, δεν ισχύουν πλέον.

Ακόμη λοιπόν κι αν το μακροοικονομικό περιβάλλον βελτιωθεί και η κρίση χρέους στην περιφέρεια της ευρωζώνης καταλαγιάσει, το πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών δεν πρόκειται να εξαφανιστεί.

Υπό αυτές τις συνθήκες, οι ελληνικές τράπεζες καλούνται να αναπροσαρμόσουν τη στρατηγική και τη δομή τους στα νέα δεδομένα.

Δεν θα είναι εύκολο, γιατί συνιστά αντίστροφη πορεία σε σχέση με εκείνη στην οποία είχαν εθιστεί την προηγούμενη δεκαετία.

Όμως, αυτό προϋποθέτει ότι θα πρέπει να αναγνωρίσουν το δικό τους πρόβλημα.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.