Ελλάδα: To Bέλγιο δείχνει τον δρόμο

Το υψηλό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ υπονομεύει τη φερεγγυότητα της χώρας και αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξή της. Όμως, το Βέλγιο δείχνει ότι η χρεοκοπία δεν είναι μονόδρομος.

Δημοσιεύθηκε: 28 Ιανουαρίου 2011 - 07:56

Dr Money

Αν οι ειδήμονες έχουν δίκιο, το δημόσιο χρέος θα σκαρφαλώσει στο 150% του ΑΕΠ της χώρας φέτος και στο 156% το 2012, πλησιάζοντας το 160% το 2013 από 140% το 2010, 110% το 2008 και 105% το 2007.

Τα νούμερα είναι δυσθεώρητα και είναι λογικό να προδιαθέτουν αρνητικά τους δυνητικούς αγοραστές ελληνικών ομολόγων, αφού μπορεί να μείνουν με τον μουντζούρη στο χέρι.

Οι προβλέψεις των ειδημόνων, π.χ. της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για το ιρλανδικό χρέος δεν είναι επίσης καλές.

Από μια πρώτη ματιά εμφανίζονται να είναι καλύτερες σε σχέση με την Ελλάδα, όμως ο βαθμός επιδείνωσης είναι εντυπωσιακά χειρότερος.

Το ιρλανδικό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να σκαρφαλώσει στο 111,8% φέτος και στο 118,4% το 2012 από 99% περίπου την προηγούμενη χρονιά, 65,5%(!) το 2009, 44,3% το 2008 και 25% το 2007.

Η χθεσινή υποβάθμιση της Ιαπωνίας από την S&P έφερε επίσης στο προσκήνιο το Βέλγιο, που έχει κάποιες ομοιότητες με τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου λόγω του σχετικά υψηλού δημοσίου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ και του καλού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.

Όμως, η περίπτωση του Βελγίου όφειλε να χρησιμεύει ως παράδειγμα για την Ελλάδα για άλλον λόγο.

Το Βέλγιο έχει αποδείξει ότι η χρεοκοπία δεν είναι απαραίτητα μονόδρομος για χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος.

Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ του Βελγίου είχε βρεθεί στην κορυφή της Ε.Ε. με 141% το 1993.

Κατάφερε όμως για το σταθεροποιήσει και εν συνεχεία να το βάλει σε πτωτική τροχιά, υιοθετώντας ένα αυστηρό δημοσιονομικό πρόγραμμα που οδήγησε τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ στο 107,9% το 2000 και εν συνεχεία κάτω από το 100%, δηλαδή στο 98,5% το 2003.

Η πτωτική πορεία του βελγικού δημοσίου χρέους συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα να βρεθεί στο 84,2% το 2007.

Η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση επανέφερε το χρέος σε ανοδική τροχιά, με αποτέλεσμα να ανέβει στο 97,2% το 2010 και να προβλέπεται ότι θα πιάσει το 99,3% φέτος πριν ξεκινήσει η αποκλιμάκωσή του από το 2012.

Φυσικά, το Βέλγιο είχε το δικό του νόμισμα τη δεκαετία του 1990 και επομένως μπορούσε να το αφήσει να διολισθήσει για να τονώσει την οικονομική δραστηριότητα.

Ως γνωστόν, η Ελλάδα, η Ιρλανδία και οι άλλες χώρες της ευρωζώνης δεν έχουν αυτήν την πολυτέλεια.

Μπορούν όμως να βασιστούν σε εξωτερική χρηματοδότηση από τους εταίρους τους, με καλύτερους όρους σε σχέση με την αγορά, ενόσω υλοποιούν προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Αναμφισβήτητα, οι οικονομίες της Ελλάδας και του Βελγίου έχουν διαφορετικά δομικά χαρακτηριστικά.

Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι το μάθημα από το Βέλγιο θα πρέπει να πάει χαμένο.

Η χρεοκοπία δεν είναι μονόδρομος για χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος.

Αρκεί φυσικά να μην κάνουν μεγάλα λάθη πολιτικής που κλονίζουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών.

Dr. Money

[email protected]

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.