H επιλογή της κ. Μέρκελ και της Ελλάδας!

Η καγκελάριος της Γερμανίας κ. Άνγκελα Μέρκελ έχει κάνει τη δική της επιλογή για το μέλλον της χώρας της και του ευρώ. Εμείς θα πρέπει να κάνουμε τη δική μας.

Δημοσιεύθηκε: 11 Ιανουαρίου 2011 - 07:50

Dr Money

H επιλογή της κ. Μέρκελ και της Ελλάδας!

"Το γινάτι βγάζει μάτι", λέει μια σοφή ελληνική παροιμία.

Η Γερμανίδα καγκελάριος κ. Μέρκελ δεν καταλαβαίνει ελληνικά για να τη γνωρίζει.

Όμως, φαίνεται ότι συμμερίζεται τη λογική της ανωτέρω παροιμίας, ακόμη κι αν δεν της αρέσει.

Έχει περάσει περίπου ένας χρόνος με 13 - 14 μήνες από τότε όπου η Ελλάδα άρχισε να γίνεται δακτυλοδεικτούμενη παγκοσμίως για το μεγάλο έλλειμμα του προϋπολογισμού της, το υψηλό δημόσιο χρέος και τα περίφημα greek statistics.

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι όλα όσα έγιναν εκείνη την περίοδο θα διδάσκονται κάποια στιγμή υπό τη μορφή case study σε αμερικανικά και σε άλλα ξένα πανεπιστήμια τόσο για την ιστορική τους αξία όσο και για παράδειγμα προς αποφυγήν.

Είναι όλα εκείνα που έφεραν τους Γερμανούς και άλλους εταίρους μας στα όριά τους.

Ήταν τότε που πολλοί, συμπεριλαμβανομένης της ηγεσίας της Γερμανίας, θα πρέπει να άρχισαν να ζυγίζουν τα υπέρ και τα κατά της απόφασης να αφεθεί η Ελλάδα στη μοίρα της, προς παραδειγματισμό των υπόλοιπων "κακομαθημένων χωρών" του επονομαζόμενου Club Med της ευρωζώνης.

Ευτυχώς για εμάς, η κ. Μέρκελ και οι "συν αυτή" δεν άφησαν το γινάτι να τους κυριεύσει και να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, αλλά επέλεξαν τη δεύτερη λύση.

Κοινώς, την οικονομική στήριξη της Ελλάδας, όμως με πολύ συγκεκριμένους, αυστηρούς όρους, τους οποίους θα επέβλεπε το έμπειρο ΔΝΤ και όχι κάποιο ευρωπαϊκό όργανο.

Φυσικά, η επιλογή της γερμανικής ηγεσίας δεν ήταν καθόλου τυχαία.

Το άμεσο και έμμεσο οικονομικό κόστος της απόφασης να αφεθεί η Ελλάδα στο έλεος του Θεού ήταν μεγάλο.

Οι γερμανικές και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες διακρατούσαν ένα σημαντικό μέρος του ελληνικού δημόσιου χρέους και δεν ήταν προετοιμασμένες για τις απαιτούμενες απομειώσεις στις τιμές των ομολόγων.

Παρ’ όλα αυτά, υπήρχε η δυνατότητα απευθείας ενίσχυσής τους με κρατικά κεφάλαια, αν ετίθετο ανάγκη, αντί της παροχής νέων δανείων προς την Ελλάδα.

Αν όμως το οικονομικό κόστος μιας ελληνικής χρεοκοπίας ήταν μεν υψηλό αλλά διαχειρίσιμο, δεν συνέβαινε το ίδιο με ένα άλλο κόστος: το γεωπολιτικό.

Η κ. Μέρκελ γνωρίζει πολύ καλά ότι η Γερμανία μπορεί να έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη χώρα στην ευρωζώνη και τη μεγαλύτερη οικονομία στο μπλοκ, αλλά στη διεθνή σκακιέρα δεν έχει το ειδικό βάρος ούτε της Κίνας ούτε καν της Ινδίας.

Η πολιτική δύναμη της Γερμανίας σε παγκόσμιο επίπεδο εκπορεύεται από την ηγετική θέση που έχει στην ΟΝΕ.

Αν λοιπόν η Ελλάδα αφηνόταν στην τύχη της, η Γερμανία θα έχανε τη θέση της στο παγκόσμιο γεωπολιτικό στερέωμα γιατί πολύ απλά η ευρωζώνη θα είχε δεχθεί καίριο πλήγμα και μαζί της το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.

Επομένως, η επιλογή της Γερμανίας να στηρίξει οικονομικά την Ελλάδα ήταν δικαιολογημένη και ορθολογική.

Υπό το ίδιο πρίσμα, το πολιτικό και οικονομικό συμφέρον της Γερμανίας είναι να συμβάλει στη διατήρηση της συνοχής στην ευρωζώνη και στη στήριξη του ευρώ, αλλά αυτήν τη φορά θέλει να το κάνει επιβάλλοντας τους δικούς της όρους.

Ως εκ τούτου, η Γερμανία της κ. Μέρκελ έχει κάνει τη στρατηγική επιλογή της, βάζοντας στην άκρη το γινάτι.

Όμως, η επιλογή της Γερμανίας αποτελεί την αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στα δημοσιονομικά των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου και να αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους.

Για να ισχύσει η ικανή συνθήκη, θα πρέπει οι αδύναμοι κρίκοι της ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα, να αποδεχτούν το νέο πλαίσιο άσκησης αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής που θέλει να επιβάλει η Γερμανία.

Από τη στιγμή όπου δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα για να υποτιμηθεί, ώστε να ανακάμψει γρηγορότερα η οικονομία, η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες που μπήκαν ή θα μπουν στον μηχανισμό στήριξης θα πρέπει είτε να αποδεχτούν την απαραίτητη δόση αποπληθωρισμού για όσο χρειάζεται είτε να εγκαταλείψουν αυτοβούλως το ευρώ.

Η ελληνική επιλογή αυτήν τη στιγμή είναι να καταπιούμε το πικρό ποτήρι του αποπληθωρισμού.

Δεν είναι όμως ακόμη ξεκάθαρο αν αυτή είναι η τελική στρατηγική επιλογή της χώρας, γιατί απομένει αρκετός χρόνος ακόμη και απαιτείται πολύς πόνος για να μπει το νερό στο αυλάκι.

Τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας εμφανίζονται να θεωρούν αυτονόητη την παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ.

Όμως, οι Σειρήνες είναι ακόμη μακριά και τα τραγούδια τους δεν ακούγονται καλά για να είναι κανείς σίγουρος ότι σημαντικό μέρος του πληρώματος και της ηγεσίας του δεν θα αλλάξει άποψη.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.