Οι φλόγες του Νότου ελπίδες για Ελλάδα;

H αναμενόμενη ένταση των πιέσεων των αγορών στην Πορτογαλία και οι επιπτώσεις στη γειτονική Ισπανία δεν θεωρούνται καλό νέο για το ευρώ. Όμως, μερικοί το θεωρούν καλό νέο για την Ελλάδα.

Δημοσιεύθηκε: 10 Ιανουαρίου 2011 - 07:53

Dr Money

Παρά κάποια δημοσιεύματα στον Τύπο, το αποτέλεσμα της αυριανής δημοπρασίας των 6μηνων εντόκων γραμματίων της χώρας είναι προδιαγεγραμμένο.

Εξυπακούεται ότι δεν είναι κρας τεστ, όπως συχνά χαρακτηρίζεται.

Το Δημόσιο θα εισπράξει τα λεφτά που ζητάει, κάπου 2,4 δισ. ευρώ συνολικά, μαζί με τις μη ανταγωνιστικές προσφορές, και το επιτόκιο θα διαμορφωθεί κάπου μεταξύ του 4,92% και του 4,96%, αν έχουν δίκιο οι εγχώριοι "παίκτες".

Από μια πρώτη ματιά, θα έλεγε κανείς ότι δεν είναι λογικό το επιτόκιο της δημοπρασίας των 6μηνων εντόκων να διαμορφώνεται στο 4,84% τον περασμένο Νοέμβριο, όπου η κατάσταση στις διεθνείς αγορές ήταν καλύτερη, και να μην ξεπερνά το 5% σε αυτήν τη δύσκολη χρονική συγκυρία για την περιφέρεια της ευρωζώνης.

Όμως, η Ελλάδα δεν δανείζεται πλέον στις αγορές, απαντούν οι Έλληνες ειδήμονες, και επομένως το επιτόκιο της δημοπρασίας μπορεί να διαμορφωθεί κατά το δοκούν, γιατί δεν έχει τόση σημασία.

Φυσικά, το επιτόκιο αυξήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο στο 4,84% από 4,5%, για να ακολουθήσει τη γενικότερη ανοδική τάση των αποδόσεων εκείνη την περίοδο, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, οπότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι τότε έδιναν κάποια μεγαλύτερη βαρύτητα στην αγορά.

Προφανώς, εκείνο που προέχει είναι να μην ξεπεραστεί το όριο του 5%, που θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα, π.χ. προθεσμιακές καταθέσεις, και άλλωστε δεν υπάρχει ανάγκη.

Αφενός οι ελληνικές τράπεζες θα βρεθούν με κάπου 3 δισ. ευρώ από έντοκα που λήγουν, οπότε μπορούν να τα ανακυκλώσουν, και αφετέρου γύρω στο 4,5% είναι το κυμαινόμενο επιτόκιο που πληρώνει το Δημόσιο στα διμερή 5ετή δάνεια που λαμβάνει από διάφορες χώρες της ευρωζώνης στο πλαίσιο των 110 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για μια προσέγγιση που θέτει σε δεύτερη μοίρα το γεγονός ότι τα spreads των ελληνικών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων γερμανικών βρίσκονται σε επίπεδα-ρεκόρ.

Το σκεπτικό είναι πως από τη στιγμή όπου οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας είναι πλήρως καλυμμένες από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ μέχρι το α΄ τρίμηνο του 2012 δεν έχει τόση σημασία πού βρίσκονται τα spreads.

Aπό την άλλη πλευρά, άλλοι τραπεζίτες επικαλούνται τα υψηλά spreads του ελληνικού δημοσίου για να περάσουν το μήνυμα σε εγχώριες επιχειρήσεις ότι δεν μπορούν να δανείζονται με μικρότερα spreads.

"Τα σας μας και τα μας μας", που έλεγε κάποτε ο κ. Κλιν.

Σύμφωνα με την ίδια απαθή προσέγγιση, η αναταραχή που επικρατεί στην αγορά της Πορτογαλίας και σε δευτερεύοντα βαθμό σε αυτήν στην Ισπανία συνιστά καλό νέο για την Ελλάδα.

Οι οπαδοί αυτής της άποψης θεωρούν ότι η επέκταση της κρίσης σε περισσότερες χώρες του Νότου καθιστά το πρόβλημα πιο ευρωπαϊκό και επομένως είναι πιο πιθανό να δοθεί πανευρωπαϊκή λύση, η οποία δεν θα κάνει την Ελλάδα να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα.

Η έκδοση των περίφημων ευρωομολόγων είναι επιθυμητή και οι ίδιοι είναι πεπεισμένοι ότι θα υιοθετηθεί τελικά αν η Ισπανία σαλπίσει υποχώρηση.

Υπό αυτήν την οπτική, η κρίση στις υπόλοιπες χώρες του Νότου της ευρωζώνης είναι ευπρόσδεκτη για τη χώρα.

Φυσικά, η επέκταση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη υπονομεύει το ευρώ, του οποίου η ισοτιμία έναντι του δολαρίου βούτηξε στο 1,2950 από 1,34 πριν από λίγο καιρό.

Η διολίσθηση του ευρώ, ιδίως αν συνεχιστεί, ισοδυναμεί με χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ και δεν θεωρείται ιδανική για τις χώρες του πυρήνα, όπως η Γερμανία, που αναπτύσσονται με γρήγορο ρυθμό και ανησυχούν για επανεμφάνιση των πληθωριστικών πιέσεων.

Είναι όμως καλό νέο για χώρες της περιφέρειας της ΟΝΕ, που εξάγουν αρκετά, γιατί θα βοηθήσει την οικονομία τους σε μια περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής.

Φυσικά, η Ελλάδα δεν μπορεί να συμπεριληφθεί σε αυτήν την κατηγορία, γιατί η διολίσθηση του ευρώ "τρώει" μεγαλύτερο του διαθέσιμου εισοδήματος, π.χ. για καύσιμα, και ανεβάζει το κόστος παραγωγής ορισμένων εγχωρίως παραγόμενων αγαθών, παρά βοηθά, σε πρώτη τουλάχιστον φάση.

Μήπως λοιπόν η μετάσταση της κρίσης σε άλλες χώρες της ευρωζώνης συνιστά καλό νέο για τη χώρα, όπως ισχυρίζονται οι οπαδοί της ανωτέρω προσέγγισης;

Δεν είμαστε καθόλου σίγουροι γι’ αυτό και δεν αναφερόμαστε μόνο στις επιπτώσεις από το ευρώ.

Πολύ φοβόμαστε ότι η "μόλυνση" κι άλλων χωρών και τα υψηλά spreads σε ομόλογα και πιστωτικά παράγωγα (CDSs) στο ελληνικό χρέος θα αναζωπυρώσουν τις συζητήσεις για αναδιάρθρωση του χρέους, καθιστώντας όνειρο απατηλό την έξοδο στις αγορές το 2011 με όπλο την επιμήκυνση του δανείου των 110 δισ. ευρώ και την περαιτέρω μείωση του ελλείμματος.

Ιδίως όταν ο γνωστός άγνωστος φρόντισε να δώσει τροφή στο σενάριο λίγο πριν από τα Χριστούγεννα.

Επομένως, πάμε για άλλες καταστάσεις σε μια τέτοια περίπτωση και η όποια πανευρωπαϊκή λύση, αν προκύψει, δεν πρόκειται να μας βγάλει από το δύσβατο μονοπάτι όπου βρεθήκαμε.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.