Ένα πετυχημένο μοντέλο για την Ελλάδα!

Η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα της ευρωζώνης που επιχειρεί να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης έχοντας πολύ υψηλό δημόσιο χρέος. Μια άλλη χώρα το έχει καταφέρει νωρίτερα.

Ένα πετυχημένο μοντέλο για την Ελλάδα!
Κάθε χώρα, είτε ανήκει σε μια οικονομική και νομισματική ένωση όπως η ευρωζώνη είτε όχι, έχει τα δικά της μοναδικά χαρακτηριστικά.

Η Ελλάδα, η οποία περνά τη χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών και πιθανόν τη μεγαλύτερη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν αποτελεί εξαίρεση.

Ο τρόπος λειτουργίας και η δομή της δημόσιας διοίκησης και του ευρύτερου δημόσιου τομέα θεωρούμε ότι αποτελούν τους κατεξοχήν τομείς που ξεχωρίζουν τη χώρα από τους εταίρους της.

Όμως, στα μάτια των περισσότερων ξένων παρατηρητών, εκείνο που ξεχωρίζει την Ελλάδα από τη μεγάλη πλειονότητα των υπόλοιπων χωρών της ευρωζώνης είναι το πολύ υψηλό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχουν επίσημες προβλέψεις από διεθνείς οργανισμούς, όπως το ΔΝΤ, που να ανεβάζουν το δημόσιο χρέος κοντά στο 160% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια, όπως συμβαίνει με την Ελλάδα.

Το υψηλό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι ο λόγος που κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι οι αγορές δεν πρόκειται να δανείσουν στη χώρα τα ποσά που χρειάζεται την επόμενη διετία αφού, ως γνωστόν, τα λεφτά από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ δεν φτάνουν.

Όμως, υπάρχει προηγούμενο χώρας που έφτασε να έχει πολύ υψηλό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και όμως τα κατάφερε.

Δεν αναφερόμαστε σε κάποια χώρα σε άλλη ήπειρο, ούτε καν εκτός ευρωζώνης.

Αναφερόμαστε στο Βέλγιο, η πρωτεύουσα του οποίου αποτελεί σημείο αναφοράς για την Ενωμένη Ευρώπη.

Την περίοδο 1993 - 1994, το δημόσιο χρέος του Βελγίου είχε σκαρφαλώσει στο 138% του ΑΕΠ, όμως η χώρα της Benelux κατάφερε, εφαρμόζοντας περιοριστική μεν αλλά ορθολογιστική δημοσιονομική πολιτική, να το μειώσει κοντά στο 100% του ΑΕΠ μία δεκαετία αργότερα.

Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί αν τα πολιτικά κόμματα που συμμετείχαν στους διάφορους κυβερνητικούς συνασπισμούς δεν είχαν αποδεχτεί την αναγκαιότητα αυτής της επιλογής.

Σήμερα, το δημόσιο χρέος του Βελγίου πλησιάζει το 100% του ΑΕΠ.

Όμως, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης είναι υπό έλεγχο, αφού προβλέπεται να φτάσει στο 4,8% του ΑΕΠ το 2010 και να πέσει στο 4,1% το 2011, με την οικονομία να αναπτύσσεται με ρυθμό 2,1% φέτος και 1,7% το 2011.

Εκτός από το υψηλό δημόσιο χρέος, η χώρα έχει επίσης συγκριτικά μεγάλο τραπεζικό τομέα με ενεργητικό ίσο με 340% του ΑΕΠ και σημαντική έκθεση στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Από την άλλη πλευρά, έχει να επιδείξει έναν ιδιωτικό τομέα με υψηλές καταθέσεις.

Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα του Βελγίου, σε αντίθεση με της Ελλάδας, είναι πολιτικό.

Κάπου έξι μήνες μετά τις εκλογές, το Βέλγιο έχει υπηρεσιακή κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να μπει στο περισκόπιο των αγορών λόγω της κρίσης χρέους στις περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία κ.λπ.

Αν το Βέλγιο θα αποτελέσει στόχο των αγορών ή όχι θα φανεί τους επόμενους μήνες.

Όμως, η πορεία του Βελγίου από ένα υψηλό δημόσιο χρέος που έφτανε στο 138% του ΑΕΠ την περίοδο 1993 - 1994 σε επίπεδα κάτω του 100% του ΑΕΠ κάπου 16 χρόνια αργότερα δείχνει σε υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα ότι μια τέτοια μείωση είναι εφικτή.

Η μεγάλη διαφορά είναι ότι, δυστυχώς για μας και ευτυχώς για το Βέλγιο, το τελευταίο φρόντισε να κάνει ό,τι χρειαζόταν για να έχει πρόσβαση στις διεθνείς αγορές για τη χρηματοδότηση των ετήσιων δανειακών αναγκών του όλο αυτό το διάστημα και δεν χρειάστηκε να καταφύγει σε πακέτο διάσωσης που συνοδευόταν από μνημόνιο, όπως η Ελλάδα.


Dr. Money 
 


* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v