Το έλλειμμα της αναδιάρθρωσης!

Οι μήνες που έρχονται θα είναι πιο δύσκολοι από αυτούς που φεύγουν για πολλές επιχειρήσεις και εργαζομένους. Αυτό όμως συμβαίνει όταν δεν υπάρχει πρόληψη και βασιλεύουν οι ελλείψεις.

Δημοσιεύθηκε: 9 Δεκεμβρίου 2010 - 07:52

Dr Money

Αναδιάρθρωση δεν γίνεται μόνο στο δημόσιο χρέος.

Αναδιάρθρωση γίνεται επίσης στα δάνεια των ιδιωτικών επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.

Αν μάλιστα πιστέψουμε τους ειδήμονες, οι ρυθμίσεις ή αναδιαρθρώσεις τέτοιων δανείων από τις τράπεζες έχουν λάβει τη μορφή χιονοστιβάδας τον τελευταίο χρόνο.

Με δεδομένο ότι περισσότερες εταιρίες θα χρειαστεί να μειώσουν τις τοκοχρεολυτικές δόσεις τους για να τονώσουν τη ρευστότητά τους, οι ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων των δανείων είναι πολύ πιθανόν να συνεχιστούν.

Όμως, η αναδιάρθρωση του χρέους δεν είναι ικανή και επαρκής συνθήκη ταυτόχρονα για τη σωτηρία μιας επιχείρησης, που ζορίζεται σε μια οικονομία η οποία βιώνει την ύφεση για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.

Σε αυτές τις περιπτώσεις εξίσου σημαντική είναι η αναδιάρθρωση της επιχείρησης και όχι απλώς του δανείου της.

Η αναδιάρθρωση συνήθως περιλαμβάνει ένα νέο business plan και μια σειρά από κινήσεις για την υλοποίησή του, όπως η δραστική μείωση του λειτουργικού κόστους, η πιθανή πώληση περιουσιακών στοιχείων και άλλα.

Όμως, η πλειονότητα των ελληνικών επιχειρήσεων αδυνατεί να τη φέρει σε πέρας χωρίς έξωθεν βοήθεια.

Οι συμβουλευτικές εταιρίες μπορούν να αναλάβουν έναν τέτοιο ρόλο, αλλά οι τράπεζες είναι πιο κοντά σε αυτές τις επιχειρήσεις από τη στιγμή που τις έχουν δανειοδοτήσει.

Μάλιστα, οι τράπεζες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν προληπτικά και να μην περιμένουν να "σκάσει" το δάνειο του πελάτη πριν αρχίσουν να κινούνται.

Το μεγάλο χάντικαπ στο μέτωπο της πρόληψης από τα πιστωτικά ιδρύματα δεν είναι άσχετο με την ανάγκη λήψης μέτρων που έρχονται σε αντίθεση με την πολιτική αύξησης των κερδών και ισχυροποίησης της κεφαλαιακής τους βάσης μέσω περιορισμού των προβλέψεων.

Όμως, το μεγαλύτερο εμπόδιο για την παροχή βοήθειας στις βιώσιμες επιχειρήσεις, που χρήζουν αναδιάρθρωσης, είναι η έλλειψη επαρκούς αριθμού εξειδικευμένων τραπεζικών στελεχών, τα οποία θα μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά στην Ελλάδα.

Δεν είναι εύκολο πράγμα από τη στιγμή που θα πρέπει να έχουν γνώσεις σε θέματα τόσο πιστοδοτήσεων όσο και μάνατζμεντ, μάρκετινγκ, λογιστικά και ακόμη νομικά.

Όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σε επαρκή βαθμό.

Υπό αυτές τις συνθήκες, μερικοί υποστηρίζουν ότι ίσως θα έπρεπε να υιοθετηθεί το αγγλοσαξονικό μοντέλο, όπου η εκκαθάριση και η πώληση περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων αποτελούν πιο συνηθισμένο φαινόμενο.

Άλλωστε, η πρακτική της αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων με την ενεργή συμμετοχή των τραπεζών παρατηρείται πιο έντονα στη δυτική Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία, όπου οι τράπεζες βρέθηκαν να έχουν συμμετοχές στο μετοχικό κεφάλαιο αρκετών εταιριών που είχαν δανείσει.

Δυστυχώς, οι ανάγκες στο μέτωπο της αναδιάρθρωσης των ελληνικών επιχειρήσεων είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που μπορεί να υποστηρίξουν οι ελληνικές τράπεζες λόγω έλλειψης επαρκούς αριθμού εξειδικευμένων στελεχών.

Αυτό, σε συνδυασμό με το σοβαρό έλλειμμα στο μέτωπο της πρόληψης, μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερες απώλειες προϊόντος, υπηρεσιών και θέσεων εργασίας τους επόμενους μήνες απ’ ό,τι θα ήταν διαφορετικά.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.