Oι «άθλιοι» της ευρωζώνης!

Η σημερινή κρίση στη ζώνη του ευρώ ίσως δεν θα είχε συμβεί και σίγουρα δεν θα είχε πάρει τις σημερινές διαστάσεις αν κάποιοι έκαναν σωστά τη δουλειά τους.

Δημοσιεύθηκε: 1 Δεκεμβρίου 2010 - 07:47

Dr Money

Kάθε λαός σε δημοκρατικά πολιτεύματα έχει την πολιτική ηγεσία που επέλεξε και του αρμόζει.

Οι σημερινοί ηγέτες των χωρών που απαρτίζουν τη ζώνη του ευρώ ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία.

Όμως, δυστυχώς για τους λαούς τους, μερικοί εξ αυτών δεν κατανοούν, σε ικανοποιητικό βαθμό τουλάχιστον, πώς λειτουργούν οι αγορές, ενώ άλλοι κατανοούν μεν αλλά είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν πολλά για την επιβολή της δικής τους ατζέντας.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι επόμενο να ασκούνται παρασκηνιακά πιέσεις στους πιο αδύνατους για να ευθυγραμμιστούν με τις επιθυμίες των μεγαλύτερων και πιο ισχυρών.

Ο Ιρλανδός υπουργός Δικαιοσύνης αποκάλυψε χθες ότι η χώρα του αναγκάστηκε να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ υπό την ασφυκτική πίεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Ακούγεται απόλυτα φυσιολογικό.

Η Ιρλανδία είχε φροντίσει να δανειστεί τα λεφτά που χρειαζόταν μέχρι τον επόμενο Ιούνιο και επομένως μπορούσε να περιμένει μέχρι τότε, ελπίζοντας να πείσει τις αγορές να την εμπιστευτούν ξανά έως τότε.

Όμως, οι τράπεζές της ήταν απόλυτα εξαρτημένες από την ΕΚΤ, αφού είχαν δανειστεί απ’ αυτήν μέχρι τα μπούνια.

Επιπλέον, είχαν μεγαλύτερη ανάγκη την ΕΚΤ από τη στιγμή όπου άρχισαν να αιμορραγούν από καταθέσεις μετά τη δημοσιοποίηση της πρότασης της κ. Μέρκελ για τη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού ελεγχόμενης χρεοκοπίας μετά το 2013 με συμμετοχή των ιδιωτών στο κόστος μιας πιθανής αναδιάρθρωσης.

Ως εκ τούτου, δεν εκπλήσσει που η ΕΚΤ αποτέλεσε τον βασικό μοχλό πίεσης προς την κυβέρνηση της Ιρλανδίας για να «συμμορφωθεί» και να αποδεχτεί τη διάσωσή της από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, σύμφωνα με τον Ιρλανδό υπουργό Δικαιοσύνης.

Άλλωστε, λίγο-πολύ οι ίδιοι, δηλαδή ο κ. Τρισέ, ο κ. Γιούνκερ και ο Γερμανός τότε υπουργός Οικονομικών, είχαν πιέσει τον πρώην υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Παπαθανασίου, στα περιθώρια μιας συνάντησης του Εurogroup τον Φεβρουάριο του 2009, να αποδεχτεί πακέτο χρηματοδότησης για την Ελλάδα.

Αν ο κ. Παπαθανασίου είχε υποκύψει στις πιέσεις του τρίο εκείνη την εποχή, το πιθανότερο είναι ότι οι αγορές θα σταματούσαν να χρηματοδοτούν την Ελλάδα από τότε, με αποτέλεσμα να είχαμε μπει σε καθεστώς κηδεμονίας από το α΄ εξάμηνο του 2009.

Η ειρωνεία είναι ότι το κύριο πρόβλημα εκείνη την περίοδο το είχε η Ιρλανδία, ενώ περίπου 13 μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2010, η Ελλάδα χαιρόταν γιατί πήρε το πακέτο που θα τη βοηθούσε, υποτίθεται, να ρίξει τα spreads με τα οποία δανειζόταν.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι πολιτικοί ηγέτες των χωρών της ευρωζώνης δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους κι αυτό συμβαίνει γιατί νομίζουν αφενός ότι οι αποφάσεις τους είναι σωστές και αφετέρου ότι μπορούν να τις επιβάλλουν στις αγορές.

Δυστυχώς, ούτε το ένα συμβαίνει αρκετές φορές, ούτε το άλλο.

Υπήρχαν σοβαρές πιθανότητες να αποφύγει η Ιρλανδία το πικρό ποτήρι της έξωθεν κηδεμονίας και της μη μετάστασης της κρίσης από την Ελλάδα.

Όμως, η επιμονή της κ. Μέρκελ στη δική της ατζέντα σε άκαιρο χρονικό σημείο και η κίνηση της ΕΚΤ να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια της πρώην «κέλτικης τίγρης» έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα.

Όμως, πλέον είναι μάλλον απίθανο να μην εξαναγκαστεί η Πορτογαλία να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης μετά την Ιρλανδία και να μη δοκιμάσουν οι αγορές τις αντοχές της Ισπανίας.

Οι αγορές βλέπουν ενίοτε το ίδιο ποτήρι είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο, ανάλογα με την περίπτωση, και σίγουρα δεν είναι αλάνθαστες.

Δεν φταίνε όμως αυτές αν διαμορφώνουν προσδοκίες με βάση τα λεγόμενα των πολιτικών ηγετών της ευρωζώνης, που τείνουν να γίνουν αυτοεπιβεβαιούμενες προφητείες.

Ίσως λοιπόν οι «άθλιοι» της ευρωζώνης να έπρεπε να καλέσουν σε βοήθεια τους συναδέλφους τους από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, που ξέρουν καλύτερα από αγορές.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.