H αδελφότητα των αυτόκλητων τιμωρών μας!

Η Ελλάδα, η Ιρλανδία όπως και η Πορτογαλία έχουν αρκετά κοινά αλλά και διαφορές. Η χθεσινή μέρα έδειξε ότι οι αυτόκλητοι τιμωροί είναι δυστυχώς ένα από τα κοινά τους σημεία.

Δημοσιεύθηκε: 23 Νοεμβρίου 2010 - 07:55

Dr Money

H αδελφότητα των αυτόκλητων τιμωρών μας!

Αν οι ηγέτες της ευρωζώνης νόμιζαν ότι η συμφωνία για τη στήριξη της ιρλανδικής οικονομίας και των τραπεζών της θα καθησύχαζε τις αγορές, μάλλον θα απογοητεύθηκαν από τις χθεσινές εξελίξεις.

Το πρωινό ράλι στα ομόλογα και στα πιστωτικά παράγωγα (CDS) έδωσε γρήγορα τη θέση του στην υποχώρηση καθώς σύντομα διαπιστώθηκε πόσο εύθραυστoς ήταν ο κυβερνητικός συνασπισμός όταν το κόμμα των πρασίνων που συμμετέχει σε αυτόν ζήτησε να διεξαχθούν εκλογές τον Ιανουάριο.

Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, το δεύτερο χτύπημα ήρθε από τη Moody's, που ανακοίνωσε ότι ίσως υποβαθμίσει την πιστοληπτική διαβάθμιση της Ιρλανδίας πιο πολύ απ' ό,τι αναμενόταν.

Δεν εκπλήσσει λοιπόν που κάποιος έπρεπε να πληρώσει 530.000 ευρώ ετησίως για να αγοράσει πιστωτικό παράγωγο (CDS) προκειμένου να προστατευθεί από ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ιρλανδίας έναντι 500.000 ευρώ την Παρασκευή.

Για να κάνει το αντίστοιχο σε ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 10 εκατ. ευρώ θα έπρεπε να πληρώσει 1 εκατ. ευρώ χθες, έναντι 964 χιλ. ευρώ στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, σύμφωνα με την εταιρία Markit.

Όποιος είχε αμφιβολίες κατά πόσον οι αγορές θα επικεντρώνονταν μόνο στην Ιρλανδία και στην Ελλάδα, αγνοώντας την Πορτογαλία, που θεωρείται ο επόμενος στόχος, θα πρέπει να απογοητεύθηκαν.

Το κόστος του πιστωτικού παραγώγου (CDS) της Πορτογαλίας ανέβηκε στις 460.000 ευρώ από 421.000 την Παρασκευή.

Κοινώς, η είδηση της οικονομικής στήριξης από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ προς την Ιρλανδία δεν σταμάτησε τη μετάσταση της κρίσης στην Πορτογαλία.

Με μια αδύνατη κυβέρνηση και σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα, σε μια χώρα της οποίας η οικονομία βρίσκεται σε στασιμότητα εδώ και πολλά χρόνια, οι vigilante των αγορών, όπως τους είχε αποκαλέσει ο Edward Yardeni τη δεκαετία του 1980, έχουν βρει τον επόμενο στόχο τους.

Ως εκ τούτου, εκείνο που θα πρέπει να αναμένουμε δεν είναι τίποτε άλλο από τη χρονική συγκυρία που θα επιλέξουν για να επιτεθούν στα πορτογαλικά ομόλογα, ανεβάζοντας τις αποδόσεις τους και αυξάνοντας το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους.

Είναι ο καθιερωμένος τρόπος μέσω του οποίου πιέζουν τις κυβερνήσεις να εφαρμόσουν πιο αυστηρή δημοσιονομική πολιτική.

Όμως, το μεγάλο στοίχημα που βάζουν πολλοί δεν αφορά στην Πορτογαλία αλλά στην Ισπανία.

Θα τολμήσει η αδελφότητα των vigilante (εκείνων που παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους) να τα βάλει με την Ισπανία, η οικονομία της οποίας αντιστοιχεί στο 11% της ευρωζώνης;

Μερικοί πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να συμβεί, ενώ άλλοι το θεωρούν πιθανό.

Οι συνέπειες είναι προφανείς.

Μια επίθεση εναντίον της Ισπανίας ξεπερνά κατά πολύ τα όρια μιας χώρας, καθότι στρέφεται κατά του οικοδομήματος της ευρωζώνης και του ευρώ.

Γι' αυτόν τον λόγο, πολλοί θεωρούν ότι δεν θα συμβεί.

Οι ίδιοι επιχειρηματολογούν ότι το ισπανικό τραπεζικό σύστημα είναι σε καλύτερη κατάσταση από των υπόλοιπων χωρών του Νότου, το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι σε αρκετά χαμηλότερα επίπεδα από το 100%, ενώ ένα σημαντικό μέρος του βρίσκεται στα χέρια των Ισπανών.

Πιθανόν έχουν δίκιο.

Υπάρχει όμως μία προϋπόθεση για να μην προκαλέσει η Ισπανία το ενδιαφέρον της αδελφότητας των αυτόκλητων τιμωρών της αγοράς:

Η ισπανική οικονομία δεν θα πρέπει να πέσει σε ύφεση το 2011. Θα τα καταφέρει; Οι ένορκοι δεν έχουν βγάλει ακόμη απόφαση.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.