Η Ελλάδα, το ευρώ και ο Μπεν!

Στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 9 μηνών βρέθηκε το ευρώ έναντι του δολαρίου μετά τη χθεσινή ανακοίνωση της Fed. Η Αθήνα δεν θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη. Ούτε όμως η EKT.

Δημοσιεύθηκε: 4 Νοεμβρίου 2010 - 07:58

Dr Money

H ισοτιμία ευρώ - δολαρίου ακούμπησε σχεδόν το 1,4180 χθες μετά την ανακοίνωση της Fed περί αγοράς επιπλέον αμερικανικών χρεογράφων αξίας 600 δισ. δολαρίων μέχρι τα τέλη Ιουνίου.

Η ανατίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου ξεπερνά το 15% από τον περασμένο Ιούνιο και το 9% περίπου έναντι της βρετανικής στερλίνας.

Η ανατίμηση του ευρώ είναι ακόμη μεγαλύτερη αν συγκριθεί με τον μέσο όρο των δύο ισοτιμιών από το 1999, που ξεκίνησε η ΟΝΕ, μέχρι σήμερα.

Το ευρώ έχει ανατιμηθεί πάνω από 17% έναντι του δολαρίου και πάνω από 25% έναντι της στερλίνας.

Με δεδομένο ότι το 25% περίπου των συνολικών εξαγωγών της ευρωζώνης κατευθύνεται στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, η ισχυροποίηση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος δεν συνιστά καλό νέο ούτε για τους Ευρωπαίους εξαγωγείς ούτε για την οικονομία της ευρωζώνης.

Η ανατίμηση του ευρώ οδηγεί σε σφίξιμο της νομισματικής πολιτικής και είναι ισοδύναμη με αύξηση των παρεμβατικών επιτοκίων της ΕΚΤ.

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η ανατίμηση του ευρώ κατά 5% έναντι των νομισμάτων των κυριότερων εμπορικών εταίρων της ευρωζώνης έχει ανάλογη επίπτωση με μια αύξηση των επιτοκίων κατά 50 μονάδες βάσης.

Με βάση τον ορισμό της ΕΚΤ, που χρησιμοποιεί την πραγματική ισοτιμία του ευρώ έναντι των νομισμάτων των 42 σημαντικότερων εμπορικών εταίρων της ευρωζώνης, σταθμισμένη με βάση τον δείκτη τιμών καταναλωτή κάθε χώρας, το ευρώ είναι υπερτιμημένο λιγότερο από 4% σε σχέση με το 1993.

Υπό αυτήν την έννοια, θα μπορούσε κάποιος να εξηγήσει εν μέρει την απάθεια της ΕΚΤ απέναντι στην ισχυροποίηση του ευρώ.

Όμως, η περιφέρεια της ευρωζώνης και κυρίως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία βρίσκονται σε δύσκολη θέση.

Επομένως, το λιγότερο που χρειάζονται σε αυτήν τη φάση, καθώς μάχονται να τιθασεύσουν τα ελλείμματά τους, είναι μια πιο αυστηρή νομισματική πολιτική λόγω της ανατίμησης του ευρώ.

Αναμφισβήτητα, ο ρόλος της ΕΚΤ είναι πιο δύσκολος σε σχέση με της Fed γιατί θα πρέπει να καταλήξει στη διαμόρφωση της βέλτιστης νομισματικής πολιτικής σε μια περίοδο όπου οι αποκλίσεις στις οικονομικές και δημοσιονομικές επιδόσεις μεταξύ των χωρών του Βορρά και του Νότου είναι σημαντικές.

Γίνεται μάλιστα ακόμη δυσκολότερος λόγω των διαφορετικών απόψεων που εκφράζουν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ΕΚΤ για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Αν όμως η απόφαση της Fed για έναν δεύτερο γύρο ποσοτικής χαλάρωσης μέσω της αγοράς κρατικών χρεογράφων οδηγήσει σε περαιτέρω ισχυροποίηση του ευρώ έναντι του δολαρίου και πιθανόν άλλων νομισμάτων, η ΕΚΤ δεν μπορεί να παραμείνει θεατής.

Εκτός κι αν θέλει να διογκωθούν τα προβλήματα στην περιφέρεια, κάτι που δεν έχει δείξει μέχρι στιγμής.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.