Βγάλτε τη Eurostat στη σέντρα!

H Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να δεχτεί αδιαμαρτύρητα να γίνει το πειραματόζωο της ευρωζώνης και ειδικότερα της Γερμανίας.

Δημοσιεύθηκε: 3 Νοεμβρίου 2010 - 07:52

Dr Money

Είναι ίσως οξύμωρο, αλλά το ΔΝΤ έχει δείξει μεγαλύτερη κατανόηση απέναντι στις ελληνικές ιδιαιτερότητες σε σχέση με τους εταίρους μας στην ευρωζώνη.

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία.

Επικεφαλής του ΔΝΤ είναι ο Ντομινίκ Στρος-Καν, μια παλιά καραβάνα της γαλλικής πολιτικής σκηνής που γνωρίζει πολύ καλά πρόσωπα και πράγματα στην Ελλάδα.

Επίσης, ο κυρίαρχος παίκτης στο ΔΝΤ είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι πολιτικοί των οποίων κατανοούν πολύ καλύτερα από τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους πώς λειτουργούν οι αγορές και ποιους κινδύνους εγκυμονεί η έλλειψη ευελιξίας στην άσκηση οικονομικής πολιτικής.

Από την άλλη πλευρά, η Γερμανία είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη επιρροή στις αποφάσεις που λαμβάνονται στην ευρωζώνη.

Επομένως, η στάση των κοινοτικών αξιωματούχων απέναντί μας αντικατοπτρίζει αφενός τις επιθυμίες της καγκελαρίου κ. Μέρκελ και αφετέρου την αγανάκτησή τους με τα κατά καιρούς τερτίπια μας.

Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά μια ολόκληρη χώρα για να βάλουν μυαλό και να παραδειγματιστούν τα υπόλοιπα άτακτα παιδιά της λίγκας.

Κι όμως, πληθαίνουν τα περιστατικά που τείνουν να επιβεβαιώσουν την εκτίμηση ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε κάποιου είδους πειραματόζωο στα χέρια των κοινοτικών με τις ευλογίες, αν όχι τις εντολές, της Γερμανίας.

Φυσικά, όλα αυτά συμβαίνουν γιατί η Ελλάδα τους έδωσε το δικαίωμα, φτάνοντας στο έσχατο σημείο να χρειάζεται τα δανεικά τους τον περασμένο Απρίλιο - Μάιο.

Κι όλα αυτά παρότι είχε προηγηθεί η απαράδεκτη σε ύφος και τόνο συμπεριφορά της κ. Μέρκελ προς τον Έλληνα πρωθυπουργό -σύμφωνα με τους γνωρίζοντες- στις συναντήσεις του περασμένου Φεβρουαρίου, που θα έπρεπε να είχε χτυπήσει καμπανάκι.

Όπως άλλωστε ενδεικτική των προθέσεών της ήταν η απόρριψη της ελληνικής μπλόφας τον περασμένο Μάρτιο που έθετε το δίλημμα "ή μας δίνετε το πακέτο με τα δισ. ευρώ (το γεμάτο πιστόλι) ή πάμε στο ΔΝΤ", με τα γνωστά καταληκτικά αποτελέσματα.

Η αλήθεια είναι ότι η διαπραγματευτική θέση της χώρας είναι πλήρως αποδυναμωμένη σ’ αυτήν τη φάση, με αποτέλεσμα να βρίσκει πρόσφορο έδαφος η Γερμανία να επιβάλλει ευκολότερα τους όρους της προς παραδειγματισμό των υπολοίπων.

Υπάρχουν όμως κάποια όρια που κανείς λογικά δεν θα ήθελε να υπερβεί αυτήν τη στιγμή.

Ακόμη κι αν η κ. Μέρκελ θα ήταν πολύ χαρούμενη να δει τους απείθαρχους Έλληνες εκτός ευρωζώνης, είναι αρκετά έξυπνη για να καταλάβει ότι κάτι τέτοιο θα έβαζε φωτιά στα σπαρτά σ’ αυτήν τη φάση, υπονομεύοντας το ευρώ.

Είναι κάτι που δεν θα ήθελαν να δουν ούτε οι Αμερικανοί, από τη στιγμή που η αμερικανική οικονομία τραβάει κουπί και έχει μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα που τροφοδοτεί το δημόσιο χρέος τους.

Με άλλα λόγια, ο κίνδυνος μετάστασης της κρίσης σε άλλες χώρες της ευρωζώνης είναι υπαρκτός και επομένως ένα χαρτί που η Αθήνα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει με φειδώ σε κάποιο σημαντικό θέμα.

H αναθεώρηση των στοιχείων του δημοσίου χρέους και του ελλείμματος της περιόδου 2006 - 2009 από τη Eurostat στις 15 Νοεμβρίου είναι μεν σημαντικό γεγονός, αλλά δεν ενδείκνυται.

Αφενός γιατί τα νούμερα δεν μπορούν να αλλάξουν και αφετέρου γιατί υπάρχουν σοβαρά αντεπιχειρήματα απέναντι στη μεθοδολογία της Eurostat.

Είναι προφανές ότι η Eurostat έχει υιοθετήσει για πρώτη φορά στην ελληνική περίπτωση μια μεθοδολογία που δεν χρησιμοποιούσε τα προηγούμενα χρόνια.

Και τούτο γιατί είναι δύσκολο να δεχτεί κανείς πως η Eurostat δεν γνώριζε τα οργανικά ελλείμματα κάποιων ΔΕΚΟ, π.χ. ΟΣΕ, και ξαφνικά είδε το φως το αληθινό.

Είναι σαφές ότι οι υπάλληλοι της Eurostat, που έχουν καεί στον χυλό, φυσάνε και το γιαούρτι, υπακούοντας ταυτόχρονα σε άνωθεν εντολές.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο επικεφαλής είναι Γερμανός και φέρεται να είναι αρκετά περίεργος χαρακτήρας.

Φυσικά, η Eurostat έχει παράδοση με τους επικεφαλής.

Ένας ή δύο από τους επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας έχουν καταδικαστεί στο παρελθόν, ενώ ένας άλλος Έλληνας που ήταν το Νο 2 είχε επίσης νομικά προβλήματα.

Όμως, αυτό που ενδιαφέρει πρωτίστως είναι οι επιπτώσεις τις οποίες θα έχει η αναθεώρηση στα ελλείμματα του 2010 και του 2011 και στο δημόσιο χρέος.

Είναι πιθανόν η αναθεώρηση μαζί με τις υπάρχουσες αστοχίες στον προϋπολογισμό του 2010 να φέρει νέα περιοριστικά μέτρα και αφετέρου να υπονομευτεί η προσπάθεια της χώρας να βγει στις αγορές την επόμενη διετία.

Είναι όμως άδικο να συμβαίνει κάτι τέτοιο επειδή η Eurostat αποφάσισε να συμπεριλάβει ζημιογόνες ΔΕΚΟ στον ορισμό της γενικής κυβέρνησης, επικαλούμενη κανόνες που η ίδια δεν χρησιμοποιούσε στο παρελθόν.

Όλοι γνωρίζουν ότι με τη λογιστική, είτε στα δημοσιονομικά είτε αλλού, μπορεί κανείς να κάνει... παπάδες και να είναι απολύτως νόμιμος.

Είναι λοιπόν ορθό να αμφισβητηθούν με επιχειρήματα η λογιστική της Eurostat και οι υπολογισμοί της.

Από τη στιγμή που η κυβέρνηση δεν μπορεί να το κάνει, για ευνόητους λόγους, θα πρέπει να το κάνουν άλλοι.

Πάντως, η Eurostat θα πρέπει να βγει στη σέντρα ασχέτως αν τα νούμερα που θα δώσει στη δημοσιότητα δεν πρόκειται να αλλάξουν και θα μας καταδιώκουν ως σημεία αναφοράς για καιρό.

Ακόμη και τα άτακτα πειραματόζωα αντιδρούν καμιά φορά όταν κάποιοι που βρίσκονται σε διατεταγμένη αποστολή τα στήνουν.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.