Ντόπιο σκοτάδι και φως εξ Εσπερίας!

Η κατάληξη της ελληνικής περιπέτειας θα εξαρτηθεί τόσο από τις αντοχές των ιθαγενών όσο και από την πολιτική και τη στάση των ξένων και φυσικά από τον άγνωστο Χ.

Δημοσιεύθηκε: 20 Οκτωβρίου 2010 - 07:57

Dr Money

"H νίκη έχει πολλούς πατέρες, ενώ η ήττα είναι ορφανή", είχε πει κάποτε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.

Όμως, δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι αυτό θα ισχύσει στην περίπτωση της Ελλάδας.

Ακόμη κι αν η χώρα καταφέρει να βγει από τη σημερινή περιπέτεια σε μερικά χρόνια, λίγοι θα είναι διατεθειμένοι να διεκδικήσουν την πατρότητα της νίκης όταν μεγάλο μέρος του στρατεύματος, δηλαδή των ψηφοφόρων, θα είναι εξαντλημένο.

Το πιθανότερο είναι ότι θα περάσουν περισσότερα χρόνια ώστε κάποια πράγματα να γίνουν αντιληπτά και ίσως να εκτιμηθούν από μια μερίδα του κόσμου.

Μπορεί τα πράγματα να ήταν διαφορετικά αν η κυβέρνηση έδινε την ευκαιρία στον λαό να επιλέξει με τη στάση και τη συμπεριφορά του μεταξύ μιας πολιτικής λιτότητας made in Greece και μιας πολιτικής λιτότητας made by troika.

Όμως, αυτή η ευκαιρία δεν δόθηκε ποτέ.

Κάπου πέντε μήνες μετά την υπογραφή του μνημονίου με την Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, το κλίμα εμφανίζει κάποια μικρή βελτίωση στο εξωτερικό, την ίδια στιγμή όπου επιδεινώνεται στο εσωτερικό καθώς η ύφεση "δαγκώνει".

Επειδή είναι δύσκολο να δει κανείς τι θα μπορούσε να αλλάξει τους επόμενους έξι - επτά μήνες προς το καλύτερο στο εσωτερικό, οι ελπίδες για ανάταση και βελτίωση της ψυχολογίας εναπόκειται στο εξωτερικό.

Οι επαΐοντες ισχυρίζονται ότι τα επιτόκια των εντόκων γραμματίων που εκδίδει το Δημόσιο κάθε μήνα θα μπορούσαν να υποχωρήσουν περαιτέρω και τα spreads στα ελληνικά ομόλογα να συμπιεστούν περισσότερο -ακόμη και κάτω από τις 600 μονάδες στη 10ετία-, διευκολύνοντας το άνοιγμα της διατραπεζικής αγοράς στις ελληνικές τράπεζες.

Είναι μια λογική υπόθεση που βασίζεται αφενός στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων οι οποίοι έχουν τεθεί και αφετέρου στην αναβάθμιση των προοπτικών του ελληνικού χρέους από τη Fitch και τη Moody’s.

Eξυπακούεται ότι τυχόν αναβάθμιση της πιστοληπτικής διαβάθμισης της χώρας από τη Moody’s θα ήταν ό,τι καλύτερο, γιατί θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη συρρίκνωση των spreads στα ελληνικά ομόλογα, με τις όποιες ευεργετικές συνέπειες θα είχε κάτι τέτοιο στις υπόλοιπες ελληνικές κινητές αξίες.

Είναι σαφές ότι το τελευταίο σενάριο δεν θεωρείται το πιο πιθανό.

Όμως, η Ελλάδα δεν παίζει μπάλα μόνη της στις διεθνείς αγορές.

Πολλά εξαρτώνται από την όρεξη των ξένων επενδυτών να αναλάβουν μεγαλύτερο ρίσκο στα χαρτοφυλάκιά τους, αγοράζοντας κινητές αξίες υψηλότερου κινδύνου.

Όμως, η όρεξη είναι συνισταμένη διαφόρων, συχνά απρόσμενων, παραγόντων, όπως απέδειξε η χθεσινή μέρα όπου αρκούσε μια αύξηση των επιτοκίων στην Κίνα για να ταρακουνηθούν οι αγορές και να μειωθεί η διάθεση για ανάληψη ρίσκου σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτοί οι παράγοντες δεν μπορούν ούτε να προβλεφθούν εύκολα αλλά ούτε να αντιμετωπιστούν. Πρόκειται για τον άγνωστο Χ της εξίσωσης.

Αυτό που απομένει λοιπόν είναι η σαφής πρόθεση της τρόικας να βοηθήσει, γιατί τα συμφέροντα είναι πολύ μεγάλα, σε συνάρτηση πάντα με την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από το μνημόνιο και τις οποίες έχει αναλάβει η χώρα.

Για να εκπληρωθούν όμως οι υποχρεώσεις θα πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους κοινωνική συναίνεση υπό συνθήκες παρατεταμένης λιτότητας.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν το θεωρούν πιθανό και γι’ αυτό αναμένουν πολιτικές εξελίξεις την επόμενη χρονιά ή μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2012 το αργότερο.

Πού καταλήγουμε;

Αν το φως εξ Εσπερίας δεν μπορέσει να φωτίσει τη μαυρίλα στο εσωτερικό, υπάρχει κίνδυνος να πάμε πολλά χρόνια πίσω.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.